Για τον Γιάννη Χουβαρδά ο «Γλάρος» είναι το τρίτο έργο του Τσέχοφ που σκηνοθετεί, μετά τις «Τρεις αδελφές» (Θέατρο Αμόρε, 1994) και τον «Θείο Βάνια» (Εθνικό Θέατρο, 2010). Σύμφωνα με τις πρώτες σκέψεις του, «τα μεγάλα θέματα του έργου είναι η αλληλεξάρτηση ζωής και τέχνης, ο θάνατος των ψευδαισθήσεων και η κωμωδία της ανθρώπινης αποτυχίας...» Βασισμένος στην ιδέα −εμμονικά κεντρική στον Τσέχοφ− ότι όλα στη ζωή είναι θέατρο και όλα στο θέατρο είναι ζωή, ο σκηνοθέτης τοποθετεί τη δράση του έργου μέσα στο ίδιο το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά: στη σκηνή του, στην αίθουσα και τα καθίσματα των θεατών, στους διαδρόμους του, στις εισόδους και τις εξόδους του, χρησιμοποιώντας σχεδόν αποκλειστικά τον εξοπλισμό του ‒ τα φώτα του, την αυλαία του, τους μηχανισμούς του, και υπηρετώντας τη γραμμή της ακραίας αφαίρεσης που έχει ακολουθήσει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, στηριζόμενος κατά κύριο λόγο στους ηθοποιούς του.
Ένα αποπνικτικό και μοιραίο καλοκαιρινό βράδυ, ο πολλά υποσχόμενος νέος συγγραφέας Τρέπλιεφ ανεβάζει το πρώτο του θεατρικό έργο στον κήπο του πατρικού εξοχικού, με σκοπό να εντυπωσιάσει, μέσα από έναν καινούριο, επαναστατικό τρόπο έκφρασης, με καλεσμένους της μητέρας του, αλλά και την ίδια, τη διάσημη ντίβα του θεάτρου Αρκάντινα. Πρωταγωνίστρια του έργου του η αγαπημένη του και επίδοξη ηθοποιός Νίνα. Το πρόωρο και άδοξο τέλος της παράστασης του νεαρού συγγραφέα θα φέρει απρόβλεπτες, κωμικές και τραγικές συνέπειες για όλους τους παρευρισκόμενους που θα σφραγίσουν τις ζωές τους για πάντα.
Δείτε πληροφορίες για την παράσταση στο Guide της Athens Voice
19°
