«Το χιούμορ διακρίνει τον τίτλο. Λουιζέττα ήταν το υποκοριστικό που έδωσε ο Μαρά στην γκιλοτίνα, εις ανάμνηση του αποκεφαλισμού του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης. Με ενδιέφερε να δούμε αυτή την ιστορική επανάσταση τόσο εν τη γενέσει της όσο και το αντίκτυπο του τρίπτυχου “ελευθερία - ισότητα - αδελφοσύνη” στο σήμερα.
»Στην παράσταση που ανεβάζουμε με την ομάδα ODC Ensemble οι θεατές παρακολουθούν τα γυρίσματα μιας ταινίας για τη Γαλλική Επανάσταση και τη θεμελίωση της αστικής δημοκρατίας. Μέσω των γυρισμάτων “ζωντανεύουν” τα γεγονότα, ενώ παράλληλα οι θεατές παρακολουθούν τους ηθοποιούς στα διαλείμματα των γυρισμάτων και πώς διαχειρίζονται στο τώρα, μέσα από την καθημερινότητά τους, τις ιδέες της επανάστασης.
Τις σκηνές μας θα τις χαρακτήριζα ποιητικές – δεν αναπαριστούμε, δεν αναπαράγουμε την πληροφορία, δεν υπερασπιζόμαστε το διδακτισμό. Αυτό που κάνουμε είναι να ανοίγουμε ερωτήματα. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά γιατί ο σημερινός άνθρωπος καλλιεργεί μια αντιφατική σχέση με τις ιδέες.
»Εκτός από ηθοποιούς, μουσικούς και εικαστικούς πρωταγωνιστούν και είκοσι μαθητές με ειδικές δεξιότητες του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου Ελευσίνας. Είναι ένα σχολείο όπου οι μαθητές έχουν είτε νοητική στέρηση είτε μαθησιακές ή συμπεριφορικές δυσκολίες. Η παρουσία των παιδιών ήταν ηθελημένος μονόδρομος, καθώς η παράσταση διαπραγματεύεται, όπως είπα πιο πριν, τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης που έχουν να κάνουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα ισότητας και αδελφοσύνης.
»Ο σκηνοθέτης, ο καμεραμάν και το συνεργείο της ταινίας είναι τα παιδιά... Όπως και τη μουσική της παράστασης την ερμηνεύει η μπάντα του σχολείου. Νιώθω ευτυχισμένη με αυτή τη συνεργασία. Δουλέψαμε από κοινού, δώσαμε, αλλά κυρίως πήραμε από τα παιδιά».
Στην παράσταση ακούγονται κείμενα των Ζαν Πωλ Μαρά, Ραούλ Βανεγκέμ, Ζαν Ζακ Ρουσσώ, Γκυ Ντεμπόρ, Χάινερ Μίλλερ, αποσπάσματα από την Μαχαμπαράτα, τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789 κ.ά.
13°
