Ο σκηνοθέτης της όπερας Νίκος Σ. Πετρόπουλος μιλάει για τη νέα παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. «Τρίτωσε το κακό μετά τον Ριγολέτο και την Τραβιάτα!» μου λέει ο Νίκος Σ. Πετρόπουλος, που μετά τις δύο παραπάνω μεγάλες επιτυχίες αναλαμβάνει πάλι για λογαριασμό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το ανέβασμα της «Μαντάμα Μπαττερφλάι» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. «Χαίρομαι πολύ που βλέπω ολοένα και περισσότερα νέα παιδιά να ενδιαφέρονται για την όπερα. Οι παραγωγές σήμερα είναι μεγάλες και προσεγμένες» συνεχίζει, μιλώντας με ενθουσιασμό για την πρωτόγνωρη απήχηση που έχει σε ένα ευρύ και πολυσυλλεκτικό κοινό τα τελευταία δύο χρόνια η ΕΛΣ. Απ’ ό,τι φαίνεται, η «Μπαττερφλάι» θα γίνει το επόμενο μεγάλο… χιτ, αφού η ιστορία της και μόνο είναι ένα ατού. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και αφορά το μοιραίο έρωτα μιας δεκαπεντάχρονης γκέισας για έναν αξιωματικό του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού. Όταν μετά από χρόνια απουσίας ο αξιωματικός επιστρέφει στην Ιαπωνία με την Αμερικανίδα σύζυγό του προκειμένου να πάρει το παιδί που έχει γεννηθεί από τη σχέση του με την Μπαττερφλάι, εκείνη αυτοκτονεί. Με δύο λόγια: δράμα με απαιτήσεις. «Η δυσκολία είναι να βγάλεις το πνεύμα του συνθέτη στη σκηνή. Ειδικά η “Μπαττερφλάι” τυχαίνει να έχει και εκπληκτική μουσική. Ο Πουτσίνι εδώ κυριολεκτικά σού παίρνει την ψυχή» λέει ο σκηνοθέτης που επιμελήθηκε και τα άκρως εντυπωσιακά κουστούμια και σκηνικά. «Σαν όπερα έχει στιγμές πολύ συγκινητικές και ένα λυρισμό που κορυφώνεται συστηματικά μέχρι να φτάσει στο κρεσέντο με την αυτοκτονία της ηρωίδας. Η παραγωγή που ανεβαίνει τώρα δεν είναι παραγωγή absoluta που λένε και οι Ιταλοί.
Την είχα ανεβάσει το 2005 στη Λυρική με μεγάλη επιτυχία. Τώρα, στο Μέγαρο, παίρνει άλλες διαστάσεις, κατ’ αρχάς γιατί φεύγουμε από την πολύ μικρή σκηνή της ΕΛΣ. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το σκηνικό μεγάλωσε, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με τη συγκεκριμένη όπερα που είναι “κλειστή” και με μικρή χορωδία. Οπότε, για να μη χάσεις την επαφή με το κοινό, απλώνεις σε περισσότερο χώρο το ίδιο σκηνικό. Η Χούι Χε, η Κινέζα πρωταγωνίστρια που τραγουδούσε και στην “Αριάδνη στη Νάξο”, είναι πραγματικά μια εκπληκτική σοπράνο, από τις κορυφαίες παγκοσμίως, όπως και ο φωτιστής, που είναι υπ’ αριθμόν ένα στον τομέα του. Τα κουστούμια είναι αυθεντικά γιαπωνέζικα, ενώ το σκηνικό μεταφέρει στη σκηνή τη λιτότητα της ιαπωνικής αρχιτεκτονικής. Είναι φτιαγμένο από ξύλο και χαρτί με φόρμες καθαρές και είναι τόσο πραγματικό που αν το έπαιρνες και το τοποθετούσες σε έναν ιαπωνικό κήπο δεν θα το καταλάβαινε κανείς. Γενικά θέλει πολύ μεγάλη προσοχή για να μην ολισθήσει κανείς στο κιτς αναπαράγοντας το ιαπωνικό στιλ». Δεν απαιτεί όμως και πολύ μεγάλη προσπάθεια να επιμελείστε ταυτοχρόνως σκηνοθεσία, κουστούμια και σκηνικά; «Προτιμώ να με βρίζουν ομαδικά! Σοβαρά, τώρα, προσωπικά πιστεύω πως μια παράσταση βγαίνει καλύτερη όταν το αμάλγαμα –οπτικό, ακουστικό και αισθητικό– είναι αποτέλεσμα ενός. Για να μπορεί να είναι απόλυτα πιστή η μεταφορά του οράματός του».
Στις 5 παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, την ορχήστρα διευθύνει ο Λουκάς Καρυτινός, τη χορωδία ο Νίκος Βασιλείου, ενώ πρωταγωνιστούν οι Χούι Χε, Βαγγέλης Χατζησίμος, Δημήτρης Τηλιακός, Μαρισία Παπαλεξίου, Σόνια Μιλένκοβιτς, Ινές Ζήκου, Χρήστος Κεχρής και Γιώργος Σαμαρτζής.
Info
26 & 28/2 & 3, 5 & 7/ 3, 20.00. Εισιτήρια από το ΜΜΑ και την ΕΛΣ, 210 3612.461, 210 3643.725 & 210 7282.333, € 110, € 80, € 58, € 34, € 18 (παιδικό, φοιτητικό).
