Στο παραπάνω video ο δάσκαλος του θεάτρου Κάρολος Κουν μιλάει για τη μεγάλη του αγάπη, τη διδασκαλία νέων ηθοποιών, τριγυρισμένος από τα παιδιά του, σαν ζεστός ηγέτης αφοσιωμένου τάγματος.
Υπερασπίζεται με πάθος την άποψή του πως πρέπει να δίνονται ευκαιρίες σε όλους τους νέους ανθρώπους να δοκιμάζονται, έτσι ώστε να μην χάνονται τα ταλέντα λόγω έλλειψης της πρόσβασης σε σχολές.
Διαβάστε κι ένα απόσπασμα από τα πιο διάσημα λόγια του:
«…Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας. Μόνος του ο καθένας είναι ανήμπορος. Μόνος του ο καθένας από σας τους πιο κοντινούς στην προσπάθειά μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε. Το θέατρο, ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν’ αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να νιώσουμε μαζί μιαν αλήθεια. Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου…»
Κάρολος Κουν
Απόσπασμα από τη διάλεξη που δόθηκε στις 17 Αυγούστου 1943 για τον Όμιλο των Φίλων του «Θεάτρου Τέχνης»
12°
