Το ότι έρχεται το Πάσχα δεν σημαίνει πλέον ότι η θεατρική σεζόν τελειώνει και οι θεατρικές σκηνές αδειάζουν. Τα θέατρα, παρά τις αντιξοότητες, δεν σταματούν να ανεβάζουν καινούργιες παραστάσεις κι έχουν εγκαινιάσει τον θεσμό της «ανοιξιάτικης περιόδου». Γι' αυτό κάθισε αναπαυτικά και προετοιμάσου για δυνατό χειροκρότημα στις καινούργιες παραστάσεις.
«Άσμα Ασμάτων - Μία νύχτα κάτω από τ’ άστρα»
Πολλοί λένε ότι μιλάει αλληγορικά για τον έρωτα προς τον Θεό («Κυματούνται μου τα σπλάχνα ου χωρεί μου τήν χαράν η ψυχή» είχε γράψει ο Ρωμανός ο Μελωδός.) Άλλοι διακρίνουν το πρώτο σκίρτημα του ανθρώπινου έρωτα. Τότε που ταράζονται για πρώτη φορά τα σωθικά μας και δεν ξέρουμε γιατί. Ό,τι έχει δύναμη, αγνότητα κι αληθινή φλόγα φτάνει τελικά στον προορισμό του, και όχι στο στενό συναισθηματικό τόπο του εγώ, όπου όλα είναι λίγο πολύ κλισέ. Εξάλλου αρκετές είναι οι φορές που στο βάθος των ματιών του άλλου ψάχνουμε το Απόλυτο.
«Διαλέξαμε από τις πολλές μεταφράσεις αυτή του Σεφέρη για έναν κυρίως λόγο. Ίσως και λίγο ρομαντικό… Επειδή σε εποχές τόσο μεγάλης πνευματικής ένδειας, μια γλώσσα παιδεμένη σαν τη δικιά του, γλώσσα ενός αληθινά μεγάλου ποιητή που είναι θησαυρός για τη λογοτεχνία μας, έχει σημασία να ακούγεται, για να μη ξεχνιέται. Να περνάει και να ζωντανεύει μέσα από τα στόματα των νέων ηθοποιών –τριών αγοριών και τριών κοριτσιών– αποφοίτων και σπουδαστών της σχολής του Θεάτρου Τέχνης που συμμετέχουν στην παράσταση» λένε οι συντελεστές.
Η παράσταση θα έχει τη μορφή χορικού∙ θα στηρίζεται πάνω στην κίνηση, το λόγο και τη μουσικότητα του λόγου. Στο πρώτο μέρος θα ακουστούν επίσης, ένα απόσπασμα από το ποίημα του W.H. Auden (μετάφραση Ερρίκος Σόφρας) «Μα τι είναι αυτό που το λένε αγάπη», καθώς και ένα μέρος από το μονόλογο του Ντομένικο από τη «Νοσταλγία» του Ταρκόφσκι.
Από 24/4, Θέατρο Τέχνης (Υπόγειο), Πεσμαζόγλου 5, 2103228706
«Manji»
Έργο διεισδυτικού, ευφυή και αμφιλεγόμενου Ιάπωνα συγγραφέα Junichiro Tanizaki (το 2016 είναι η επέτειος συμπλήρωσης των 130 χρόνων από τη γέννησή του). Το έργο, εκκινώντας από την ερωτική ιστορία δύο γυναικών, διαπραγματεύεται το θέμα της αμφιβολίας, τόσο ως προς το πραγματικό αντικείμενο του πόθου όσο και ως προς την αντικειμενική πραγματικότητα.
Ένα χρόνο μετά τη γνωριμία της με τη Μίτσουκο, η Σόνοκο αφηγείται σε έναν ανώνυμο συγγραφέα τα όσα συνέβησαν μεταξύ της ίδιας και της ερωμένης της, Μίτσουκο, του συζύγου της Κόταρο και του μνηστήρα της ερωμένης της Εΐτζιρο. Η αφήγηση μας μεταφέρει στην Ιαπωνία της δεκαετίας του ’30, δημιουργώντας ένα λαβύρινθο από υπαρκτά και ψυχικά τοπία, από συνειδητές εξαπατήσεις και διαρκείς ανατροπές. Η αναγνώριση της πραγματικής ταυτότητας των προσώπων καθίσταται αδύνατη, ενώ η αρχικά ταυτισμένη μορφή της Μίτσουκο με την μποτισάτβα Κάνον μετατρέπεται σε δήμιο, συμπαρασύροντας στην απώλεια τους εραστές της.
Από 9/5, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογίαννης, Πειραιώς 206, Ταύρος, 2103418579
«Το ζήτημα της Φαλακρής τραγουδίστριας του Ευγένιου Ιονέσκο»
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός και το «Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες» εγκαινιάζουν «Το Δροσερό Βλέμμα», μια σειρά από εξέχουσες παραστάσεις δημιουργών νέων, άγνωστων στο ευρύ αθηναϊκό κοινό, που οι δουλειές τους προάγουν με ιδιαίτερο τρόπο τη θεατρική εμπειρία. Τη σειρά αυτή ανοίγει στις 25, 26 & 27 Απριλίου η παράσταση «Το ζήτημα της Φαλακρής τραγουδίστριας του Ευγένιου Ιονέσκο».
Μια πρωτότυπη σκηνική και κειμενική σύνθεση πάνω στο Παράλογο, με βασικό άξονα το κείμενο του Ευγένιου Ιονέσκο «Η Φαλακρή τραγουδίστρια», υπό τη σκηνοθετική ματιά της Μαριλένας Κατρανίδου. Μια ιστορία κλισέ. Δύο τυπικά εγγλέζικα ζευγάρια, μια υπηρέτρια, ένας πυροσβέστης, ένα κουδούνι που χτυπάει επίμονα, μια πόρτα που κρύβει έναν επισκέπτη και μια πιθανή φωτιά. Το ζήτημα όμως βρίσκεται αλλού….
«(…) Άνθρωποι εγκλωβισμένοι μέσα στις λέξεις τους. Που περιμένουν κάτι να τους συμβεί. Μια φωτιά, μια ιστορία, ένα κουδούνι, ένα τσάι, ένας άνθρωπος. Περιμένουν γιατί τους έχουν πει ότι η μέρα διαδέχεται τη νύχτα. Είναι οι άνθρωποι που κοιτούν αυτούς που βλέπουν μια ταινία. Η δράση βρίσκεται πίσω τους. Ό,τι καταλαβαίνουν είναι από τα μάτια των άλλων. Ανεξήγητα λογικοί. Αποτελούν ένα «παραδείγματος χάριν» για εμάς που καταλαβαίνουμε μόνο με παραδείγματα».
25, 26, 27/4, 21.00, Θησείον - Ένα θέατρο για τις τέχνες, Τουρναβίτου 7, Ψυρρή,
2103255444
«Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας»
Μετά από δύο επιτυχημένους κύκλους παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη –Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. & Θεάτρο Αυλαία– και μετά από περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα, η Εταιρεία Θεάτρου Θέση και το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» ταξιδεύουν στην Αθήνα για να φέρνουν το μαγικό κόσμο των ξωτικών, των ευγενών και των ταπεινών μαστόρων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο Θέατρο Θησείον.
Το κλασικό έργο του William Shakespeare μεταφράζεται και διασκευάζεται από την ίδια την ομάδα. Οι πέντε ηθοποιοί, χρησιμοποιώντας ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα, μάσκες, ζωντανή μουσική, στοιχεία παντομίμας και αυτοσχεδιασμούς υποδύονται όλους τους ρόλους του έργου. Με χιούμορ, απλότητα, ευθύτητα και σεβασμό στη γλώσσα του ποιητή συνθέτουν μια παράσταση γεμάτη έρωτα, κωμικοτραγικές καταστάσεις, μαγεία, ξωτικά και ανθρώπινη αφέλεια.
Η παράσταση «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του William Shakespeare από την Εταιρεία Θεάτρου Θέση έχει επιλεχτεί ως η ελληνική συμμετοχή στο Festival Internacional de Teatro Clásico de Almagro 2016 στο Almagro της Ισπανίας και θα παρουσιαστεί στο Teatro La Veleta στις 25 Ιουλίου 2016
Από 6/5, Θησείον - Ένα θέατρο για τις τέχνες, Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, 2103255444
«Imperator Caligula»
Ο Χριστόφορος Αντωνιάδης έγραψε και πρωταγωνιστεί σ’ ένα έργο για τον Καλιγούλα.
Αιμοδιψής, διεστραμμένος, φονιάς. (Συγκλητικοί)
Ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι. (Καισωνία)
Τον μισώ, ατίμασε τη γυναίκα μου. (Αδριανός)
Παίζει με το μυαλό όλων μας. (Λεύκιος)
Είναι αδελφός μου, εραστής μου και αυτοκράτοράς μου. (Δρουσίλλα)
Ο γιος ενός ήρωα. (Ρωμαίος πολίτης)
Θέλω να μου επιστρέψει το δικαίωμα στην ευτυχία. (Χαιρέας)
Αλήθεια, ποιος ήταν ο Καλιγούλας;
Τύραννος ή Δημοκράτης; Σχιζοφρενής ή Ονειροπόλος; Άνθρωπος ή Θεός; Δέσμιος ή Ελεύθερος; Όλα αυτά ή τίποτα από όλα αυτά;
Σκηνοθεσία: Σοφία Κακαρελίδου. Στο ρόλο του Καλιγούλα ο Χριστόφορος Αντωνιάδης
Από 5/5, Θέατρο Αλκμλήνη, Αλκμήνης 8, Γκάζι, 2103428650
«H ζωή αυτή βασίζεται σε αληθινά γεγονότα»
Η παράσταση, όπως έκδηλα περιγράφεται στον τίτλο της, αφορά στη ζωή και βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Ερευνά την ίδια τη ζωή, άλλοτε μέσα από το πρίσμα της παρατήρησης και άλλοτε μέσα από την ίδια τη δράση της ζωής. Συνδιαλέγεται με στιγμές διατεταγμένες και με τις επαναλήψεις που συνθέτουν την πραγματικότητα.
Απαρχή της ιδέας υπήρξε η παρατήρηση. Η ζωή όταν επιλέγεις να την παρακολουθήσεις μοιάζει εξαιρετικά αποσπασματική και ανερμάτιστη. Συνίσταται σε αλληλοδιαδοχούμενα στιγμιότυπα που μεταξύ τους δεν συνδέονται, παρά μόνο από τον κοινό χρόνο και τον κοινό τόπο τους. Ο δε παρατηρητής μετατρέπεται εύκολα σε θεατής, χάνοντας ο ίδιος το όριο ή και το μέτρο μεταξύ ενεργούς και αδρανούς παρατήρησης.
Η παράσταση αναρωτιέται: ποιος ορίζει τι είναι η ζωή; Ποιος μας μετακινεί από ηλικία σε ηλικία; Ποιος ξέρει καν αν ζει; Αν είναι ο ίδιος ήρωας της δικής του ιστορίας… Ποιος ξέρει ποιος ήταν, πριν του πουν ποιος είναι;
Η παράσταση μιλά για τη στιγμή. Για τον έναν και για τους πολλούς. Αρχίζει και τελειώνει τα γεγονότα της, δεν προσπαθεί να προσδώσει ειρμό, δεν ωραιοποιεί την πραγματικότητα. Θέλει τους θεατές παρατηρητές της ζωής, φρικτούς μάγους και αιώνιους θεραπευτές της.
