Το έργο «Σ’ αγαπάω, αλλά…» προσφέρει μια απενοχοποιημένη διασκεδαστική θεατρική έξοδο με θέμα τον έρωτα και τις σχέσεις.
Μπορεί οι συγγραφείς Γιώργος Βάλαρης και Στέλιος Παπαδόπουλος στο καινούργιο έργο τους «Σ’ αγαπάω, αλλά…» να μην είχαν ως πρώτιστο «καθήκον» το σχολιασμό της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, ωστόσο παρεισφρύει αναγκαστικά, καθώς οι ήρωες κουβαλούν κάποια αρχετυπικά «κακά». Ο Φώτης (Αλέξανδρος Σταύρου) μπήκε με βύσμα στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και παραμένει ο τυπικός κηφήνας που θεωρεί πως η ζωή τού χρωστάει. Η Βιβή (Μαριάννα Τουμασάτου) είναι υπάλληλος στο Hondos Center, αλλά την απασχολεί περισσότερο η ζήλια παρά το τι συμβαίνει στη χώρα. Διπλανό τους ζευγάρι (και κουμπάροι) η Χριστιάνα (Αλεξάνδρα Παλαιολόγου), με κλασική νεοπλουτίστικη συμπεριφορά και… βεβαρημένο πανεπιστημιακό παρελθόν, αφού για τους βαθμούς της λέγεται πως βοήθησε ο πρύτανης. Δίπλα της ο Θάνος (Ιωσήφ Μαρινάκης), αν και μαζί τους από μωρό παιδί, μεγαλοπιασμένος πια ως δικηγόρος παραμένει φίλος για καθαρά ωφελιμιστικούς λόγους.
Με το ένα πόδι να πατάει γερά στη δομή των παλιών (καλών) ελληνικών κωμωδιών με τις παρεξηγήσεις και τα ζευγάρια σε κόντρα και με το άλλο στο αλμαδοβορικό σύμπαν (στην υπόθεση μπλέκεται ένα πανίσχυρο απορρυπαντικό, ένα μωρό απ’ την Κίνα, o Παναθηναϊκός και μία Μις Μάρτιος στον μπιντέ), το έργο και η παράσταση (σκηνοθεσία Γιώργος Βάλαρης) έχει τη γεύση μιας δροσερής γρανίτας, καθώς προσφέρει μια απενοχοποιημένη διασκεδαστική θεατρική έξοδο με θέμα τον έρωτα και τις σχέσεις. Έτσι δίνει την ευκαιρία στους θεατές να γελούν καθώς αναγνωρίζουν στις καταστάσεις και κάτι από τις δικές τους σχέσεις.
22°
