Μετά το project του 2016 με τίτλο «Hospital», των ασπρόμαυρων φωτογραφιών, ενός φωτογραφικού δοκιμίου με χαρακτήρα κοινωνικό, ο Δημήτρης Μυτάς επανέρχεται με το έγχρωμο και πτυχωτό Dreamtigers. Ο ίδιος, φωτογράφος/γιατρός με μεγάλη πορεία. Αυτό που κάνει περισσότερη εντύπωση όμως είναι ο τρόπος που διαχειρίζεται τη φωτογραφία. Εξελίσσεται συνεχώς. Χρησιμοποιεί το έγχρωμο, το ασπρόμαυρο, το θεματικό, το αποσπασματικό, το πορτρέτο, με μεγάλη μαεστρία και ευγένεια. Ολοκληρώνει τα project του, εκδίδει τα καλύτερα και προχωράει σε νέους δρόμους.
Όπως πολύ εύστοχα αναφέρει η επιμελήτρια Νίνα Κασσιανού για τη νέα του δουλειά: «Γιατί για άλλη μια φορά ο Δημήτρης επιλέγει να συνθέσει ένα διάλογο ανάμεσα σε πρόσωπα και χώρους που αποτελούν μέρος της καθημερινότητας του. Από το "Hospital" που προηγήθηκε και εκφράστηκε με εικόνες ασπρόμαυρες σιωπηλές, ερμητικά κλειστές και συχνά μελαγχολικές, περνάμε αυτή τη φορά σε συνθέσεις που ακουμπούν σε μια έγχρωμη παλέτα "φαινομενικά" πιο ανάλαφρη, συνδυασμένη με παιγνιώδη διάθεση, φωτισμένη από μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα γεμάτη ναρκισσιστικά χρώματα. "Φαινομενικά" όμως, γιατί και εδώ ο Μυτάς δεν βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας και χαλάρωσης. Με τις «ασύνδετες» εικόνες του, εικόνες χωρίς αρμούς, δημιουργεί έναν κόσμο ρευστό και παραπλανητικά τυχαίο, απρόσμενα μεταβαλλόμενο, έναν κόσμο ονειρικό και ταυτόχρονα ανησυχητικό. Ακολουθώντας βήμα με βήμα τη φωτογραφική του εμπειρία, που έχει χτίσει μέσα στα χρόνια, γνέθει με υπομονή και επιμονή τη σχέση του τόσο με το κοινωνικό-οικογενειακό του περίγυρο όσο και με το περιβάλλον που έχει κληθεί να ζήσει. Και καθώς όλα αυτά μεταβάλλονται ο Δημήτρης υφαίνει και μας παρουσιάζει τους καινούργιους φωτογραφικούς κόσμους».
23°
