Μουσικη

«Aπαγορευμένες» ζώνες

Το σάουντρακ ενός θανάτου Συνδέθηκε μ’ ένα δικτυακό τόπο που καταφεύγουν «ιδανικοί αυτόχειρες»

max.jpg
Μάκης Μηλάτος
ΤΕΥΧΟΣ 266
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
8824-20149.jpg

  Το σάουντρακ ενός θανάτου

Συνδέθηκε μ’ ένα δικτυακό τόπο που καταφεύγουν «ιδανικοί αυτόχειρες»και πληροφόρησε τους ψηφιακούς φίλους του ότι είχε πάρει τη μεγάλη απόφαση. Κλείστηκε στο μπάνιο, άνοιξε το μονοξείδιο του άνθρακα. Μέχρι το τέλος ήταν on line...

Ο V. G. Marques πρόλαβε να ζήσει 16 χρόνια στο Porto Alegre, ένα χαρισματικό αγόρι που αγαπούσε τη μουσική, τη φωτογραφία, τη σκηνοθεσία, τον Kafka και τον Gilberto Gil. Έγραφε μουσική και τη διοχέτευε στο internet με το ψευδώνυμο Yonlu, το tropicalismo ήταν ο έρωτάς του, ήθελε να πει τη δική του άποψη, όπως έκαναν πριν από 40 χρόνια οι Os Mutantes, ο Gilbero Gil, o Caetano Veloso.

Στους γονείς του άφησε ένα σημείωμα στο οποίο τους ζητούσε να τον θυμούνται με τη μουσική του κι αυτοί αποφάσισαν να επιτρέψουν και σε μας να ακούσουμε το νεανικό κύκνειο άσμα. Το άλμπουμ “A Society In Which No Tear Is Inconceivably Mediocre(***) αγγίζει την ευαίσθητη folk του Nick Drake, την απόγνωση του Elliott Smith και το tropicalismo της πατρίδας του.

Κάνα καλό νέο;

Όλο και προχωρούν προς τα βάθη της ερήμου και, κάθε βράδυ που κατασκηνώνουν, οι μπλουζ κιθάρες αρχίζουν το μοιρολόι για μια φυλή βασανισμένη, για μια ζωή δύσκολη. Οι «τουαρέγκ» Tinariwen στήνουν με το “Imidiwan: Companions(*****) μια τελετή λύτρωσης και κάθαρσης, ένα πανανθρώπινο τραγούδι που πατάει στους αφρικάνικους ρυθμούς και στα μπλουζ του Μισισίπι.

Η παρακαταθήκη του Ali Farka Toure όχι απλώς δεν πήγε χαμένη, αλλά προχωράει μπροστά. Πίσω απ’ το όνομα Get Well Soon κρύβεται ο νεαρός Γερμανός Konstantin Gropper που κοιτάζει κι αυτός με δημιουργική έκπληξη αυτόν το νέο (παλιό) κόσμο της φολκ τραγουδοποιίας που δεν έχει πια σύνορα. Με το ντεμπούτο του “Rest Now Weary Head, You Will Get Well Soon(***) καταθέτει τη δική του DIY άποψη, μ’ ένα χαρμάνι που τα χωράει όλα: από ευρωπαϊκή παράδοση μέχρι βαλκανικούς και τσιγγάνικους ήχους κι από Leonard Cohen μέχρι Nick Cave και Jarvis Cocker. Υποσχέσεις για το μέλλον. Αντίθετα, το “Music for Men(**) των Gossip δεν μας υπόσχεται και πολλά γιά την προοπτική του γκρουπ. Η νοοτροπία της μεγάλης εταιρείας (στην οποία υπέγραψαν για το δεύτερο άλμπουμ τους) επηρεάζει καταφανώς το δίσκο. Βγάζουν εντελώς μπροστά την (εμπορικά αξιοποιήσιμη) Beth Ditto, μετατρέπουν τους άλλους δύο σε μπάντα συνοδείας, λειαίνουν κάθε γωνία στον ήχο τους, στιλιζάρουν το ηχητικό παρελθόν τους και μας πασάρουν μια «εναλλακτική», υπέρβαρη Madonna ή Pink ή Roisin Murphy. Λάθος δρόμος...

Comicash

Ο Johnny Cash έζησε μια ζωή που είχε απ’ όλα, όμως δεν ήταν εύκολη. Όπως γράφει και ο Γιώργος Ικαρος Μπαμπασάκης στον πρόλογο «έδωσε αλλεπάλληλες μάχες από πιτσιρικάς: μάχες ενάντια στα στοιχεία της φύσης, μάχες ενάντια στην ένδεια, μάχες ενάντια σε ό,τι απειλούσε να διασαλεύσει την πολύτιμη κρυστάλλινη διαύγειά του, μάχες ενάντια σε ό,τι έτεινε να σκληρύνει τον αγέρωχο κι αγέραστο παιδικό συναισθηματισμό του, μάχες ενάντια στις περιπλοκές της μουσικής βιομηχανίας, μάχες ενάντια στους δαίμονες που διαγούμιζαν τις ωραιότερες στιγμές του...».

Ο Γερμανός Reinhard Kleist κάνει «παλιμοδίτικα» ασπρόμαυρα σκίτσα και δομεί την ιστορία του Johnny Cash με συναρπαστικό τρόπο (διαρκή flash-backs, σύνδεση στίχων με πραγματικά γεγονότα), από την παιδική του ηλικία μέχρι τη συνεργασία του με τον Rick Rubin. Μια απολαυστική comic βιογραφία για ένα σπουδαίο τύπο.

  Θόρυβος

Τι είναι σε θέση ν’ ακούσει ένας συνηθισμένος ακροατής; Ακόμη και οι πιο «προχωρημένοι» ακροατές της ποπ κουλτούρας δυσκολεύονται να απολαύσουν τους Jesus and Mary Chain, τους My Bloody Valentine ή τους Yo La Tengo, πόσο μάλλον το “Metal Machine Music” του Lou Reed. Κι όμως σ’ αυτή την «απαγορευμένη» περιοχή υπάρχει σπουδαία μουσική που για να την απολαύσει κάποιος χρειάζεται εκπαίδευση, ανοιχτό μυαλό, διαθεσιμότητα, προθυμία να μπει στο trip. Αν υπάρχει μια περιοχή που σ’ αρέσει να επισκέφτεσαι, η επανακυκλοφορία 2 δίσκων του Tomutonttu (που από καιρό ήταν εξαφανισμένοι) θα σε πάει σε έναν κόσμο θορύβου, φυσικών ήχων, μελωδικών ψηγμάτων. Τα άλμπουμ “Tomutonttu(****) και “Tomutonto(****) είναι ένα πραγματικό trip, αλλόκοτο, ασυνήθιστο κι απολαυστικό (αν αντέξεις ως το τέλος).

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ