Fink

Ο Βρετανός Fin Greenall, τραγουδιστής και συνθέτης των Fink που έχει συνεργαστεί με τον John Legend και την Amy Winehouse, μιλά από το Βερολίνο για την επερχόμενη συναυλία στο «Κύτταρο» στις 30/1, τη μουσική του πορεία και τα φανταστικά ταξίδια που δεν θα μπορέσει ποτέ να πραγματοποιήσει…

>>Ήταν τέλεια το καλοκαίρι που συμμετείχα στο Plissken. Μετά το δικό μου live είδα πολλά από τα αγαπημένα μου γκρουπ όπως οι Fuck Buttons και οι Suuns. Εξαιρετικό φεστιβάλ με σωστή οργάνωση. Πολύ κουλ. Τώρα ξανάρχομαι στην Αθήνα καλεσμένος και πάλι των παιδιών πίσω από το Plissken, ενώ θα ακολουθήσουν συναυλίες στη Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη πριν πάω στην Ιταλία.

>>Ο φανατισμός πίσω από θρησκευτικές ιδεολογίες ήταν και είναι επικίνδυνος. Η παιδεία θα μπορούσε να διορθώσει τα πάντα. Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα για να δώσεις παιδεία σε όλο τον κόσμο. Είναι στην ανθρώπινη φύση. Κάποιοι είναι πιο εύπιστοι και αδαείς. Στη Δύση είμαστε αρκετά τυχεροί ώστε να είμαστε πλούσιοι και μορφωμένοι. Έχουμε σχεδόν όλοι ρεύμα, φαγητό, wi-fi, έξυπνες συσκευές. Αν μεγαλώνεις στα βουνά του Αφγανιστάν δεν έχεις τίποτε από αυτά. Επειδή μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω, αυτό που με ενοχλεί είναι ότι ενώ θα ήθελα πολύ να πάω στο Πακιστάν ή στο Κουρδιστάν για τη μουσική τους παράδοση, την τέχνη τους, την όλη κουλτούρα τους, είναι δυστυχώς αδύνατο. Σαν ιστορικός θα ήθελα πολύ να πάω στο Ιράκ ή στη Μεσοποταμία για να δω τη Βαβυλωνία, αλλά έχω το λάθος χρώμα και είμαι στη λάθος ηλικία. Είναι κρίμα που δεν θα μπορέσω να πάω ποτέ στο Πακιστάν. Η μουσική των σούφι μου παίρνει το μυαλό. Θα ήταν ιδανικό να μπορεί να γράφει στο διαβατήριό σου ότι πας εκεί για τη μουσική τους. Ότι δεν είσαι κατάσκοπος και δεν θα κινδυνεύεις να σε απαγάγουν και να σου πάρουν το κεφάλι. Ο κόσμος είναι τόσο παράξενος και πολύπλοκος.

>>Προσπαθούμε στα social media να μην ενοχλούμε συνεχώς το κοινό μας γιατί τους θεωρούμε ανθρώπους σαν και μας. Μπορεί να δεις ένα ποστ που θα λέει ότι αύριο παίζουμε στην Αθήνα για παράδειγμα. Προτιμούμε να ποστάρουμε ένα τραγούδι ή να ενημερώσουμε για εισιτήρια. Δεν θέλουμε καθημερινό update για ό,τι μπορεί να μας συμβαίνει. Δεν θέλουμε να εκνευρίζουμε τους φίλους μας. Είμαστε επίσης γενικά κουλ με το streaming και τις νέες μουσικές πλατφόρμες σαν το Spotify. Ξέρεις, αν θέλει κάποιος να αγοράσει τη μουσική μας μπορεί να το κάνει. Δεν είναι ανάγκη να εξαργυρώνουμε τα πάντα.

>>Σε μερικές χώρες βινύλια και ψηφιακές μορφές των άλμπουμ μας πουλάνε 50-50, στην Αμερική είναι 90-10 υπέρ του ψηφιακού ενώ στην Ελλάδα είναι όλα ψηφιακά. Μόνο κάποιοι φανατικοί θα αγοράσουν το βινύλιο. Ένα από τα αγαπημένα μου δισκάδικα είναι το Rough Trade στο Brick Lane. Έχει όλα τα άλμπουμ που θέλεις και όλα εκείνα που δεν ξέρεις ότι θέλεις. Είναι καταπληκτικό. Δεν είναι καθόλου εύκολος ο indie ήχος σήμερα. Για αυτό αν θέλω να αγοράσω ένα άλμπουμ δεν θα το πάρω από το amazon αλλά θα στηρίξω ένα μικρό indie δισκάδικο ακόμη κι αν μου στοιχίσει περισσότερο. Και τα βινύλια κοστίζουν πολύ περισσότερο. Σκέψου ότι το τελευταίο άλμπουμ που αγόρασα, το τελευταίο των Swans, “To Βe Kind”, μου στοίχισε 30 λίρες αλλά με αποζημίωσε το artwork και το τριπλό βινύλιο. Αν το κατέβαζα από το itunes απλώς θα προσθέτονταν στo music library. Xθες από την άλλη ξόδεψα 20 λίρες στο beatport για ψηφιακές κυκλοφορίες από electronica.

>>To τελευταίο μας άλμπουμ Hard Believer είναι ένα τελείως διαφορετικό άλμπουμ από το ντεμπούτο Biscuits for Breakfast του 2006. Έχουμε μεγαλώσει, έχουμε αλλάξει. Δεν περιμένεις από ένα γκρουπ σαν τους Μumford & Sons, για παράδειγμα, να βγάλουν ένα ηλεκτρονικό άλμπουμ. (γέλια) Περιμένεις τον ήχο του μπάντζο από αυτούς. Περιμένεις το νέο τους τρίτο άλμπουμ να έχει τον ίδιο ήχο που θα πουλήσει εκατομμύρια κόπιες και θα ακολουθηθεί από μια μεγάλη περιοδεία αλλά εμείς κάνουμε κάτι διαφορετικό. Κάθε άλμπουμ που κάναμε ήταν διαφορετικό. Κάποια καλύτερα και κάποια όχι. Κάποιες φορές οι αλλαγές ήταν λειτουργικές και κάποιες ίσως όχι. Αλλά μας αρέσει αυτό. Να αντανακλά τη διαφορετική περίοδο της ζωής μας. Αν κάθε άλμπουμ ήταν παρόμοιο απλώς θα μπορούσε το κοινό να αγοράσει και να μείνει στον πρώτο μας άλμπουμ.

>>Το Ηard Believer ηχογραφήθηκε σε 17 μέρες. Ταξιδέψαμε στο Λος Άντζελες και μείναμε ασταμάτητα στο στούντιο όλο αυτό το διάστημα. Εμμονικά. Όλα ηχογραφήθηκαν ζωντανά, θέλοντας να αποτυπώσουμε την ενέργεια του live. Zώντας το όνειρο. Κάθε λεπτό ήμασταν συγκεντρωμένοι εκεί. Στις μελωδίες, στις νότες, στα outro των κομματιών που ετοιμάζαμε. Και ξέρεις, ποτέ δεν ακούω τα άλμπουμ όταν κυκλοφορούν. Τόσο συγκεντρωμένος είμαι στην ετοιμασία τους. Ακούγοντας τα κομμάτια χιλιάδες φορές πριν την τελική τους μορφή. Πάντα είναι παράξενο να ακούς τη δική σου μουσική.

>>Η σκηνοθέτις της ταινίας «Selma», Ava DuVernay, είναι φίλη μου. Ανοιχτόμυαλη και δημιουργική. Πολύ κουλ. Είχε ακούσει ένα τραγούδι μου στο ράδιο του αυτοκινήτου της και το είχε χρησιμοποιήσει σε μία από τις προηγούμενες ταινίες της. Όταν γύριζε το «Selma» είχαμε συναντηθεί στο Λος Άντζελες και της είχα δώσει μια κόπια από τη συνεργασία μου με την ολλανδική Royal Concertgebouw Orchestra. Φαίνεται ότι εθίστηκε σε ένα από τα κομμάτια (το Yesterday Was Hard On All of Us) τόσο πολύ που ήθελε οπωσδήποτε να το συμπεριλάβει στη μουσική της ταινίας. Στο soundtrack συμμετέχει και ο καλός μου φίλος John Legend. Eίμαι πολύ χαρούμενος που έχει προταθεί μαζί με τον Common για Όσκαρ με το Glory. Είναι σαν ένα όμορφο οικογενειακό vibe.

>>Στην Αθήνα θα παίξουμε κομμάτια από τα Distance and Time (2007) και Sort of Revolution (2009), από το «Ηard Believer», κάποιες νέες εκδοχές τραγουδιών από τα άλλα άλμπουμ αλλά πρώτα πρέπει να δούμε το venue, το ηχοσύστημα και τον καιρό για να αποφασίσουμε το τελικό setlist.

Info: Κύτταρο, Ηπείρου 48 και Αχαρνών, 210 8224134. Support από τον 22χρονο Βρετανό πιανίστα Dougles Dare.Έναρξη 21.30. Είσοδος €18 (early birds), 20, 25 ταμείο. Προπώληση viva.gr/fink, Public, Παπασωτηρίου, Ιanos, Seven Spots, Reload Stores, Media Markt και στο 11876. Στις 30/1 και στο Βlock 33, Θεσσαλονίκη στις 31/1.