O Alexis Droudakis, frontman των Radial Groove, «εγκαταλείπει» τη μουσική του παρέα για ένα solo δισκογραφικό διάλειμμα και μας παρουσιάζει ένα όμορφο άλμπουμ με ψυχή, δυνατές συνθέσεις και πιασάρικες μελωδίες. Ο «μουσικός του βουνού», όπως αυτοχαρακτηρίζεται, κατηφορίζει νοτιοδυτικώς για να μας μιλήσει για το προσωπικό του ντεμπούτο με τίτλο |A True Street Of Fake Lights».
Κατ’ αρχήν, θέλω να μου πεις τι σε μάγεψε στην Ξάνθη και αποφάσισες να γίνεις μόνιμος κάτοικος μετά τις σπουδές σου; Πρόκειται για μια πόλη με μοναδική αύρα, με ιδιαίτερα δημογραφικά χαρακτηριστικά, έντονη πολιτιστική δραστηριότητα και μια πανέμορφη Παλιά Πόλη, που δεν σε αφήνει να βαρεθείς ποτέ! Όσο απομακρυσμένη και να φαίνεται στο χάρτη, δεν νιώθω απομονωμένος επαγγελματικά, καθώς η πόλη είναι πολύ εύκολα προσβάσιμη μέσω της Εγνατίας και των δύο κοντινών αεροδρομίων σε Καβάλα και Αλεξανδρούπολη. Επίσης, ως πατρίδα του Χατζιδάκι, έχει σημαντική μουσική παράδοση και σε σχέση με άλλες επαρχιακές πόλεις δίνει σαφώς περισσότερες ευκαιρίες στους καλλιτέχνες της να καλλιεργούν και να παρουσιάζουν τη δουλειά τους. Πιθανότατα, αυτός είναι και ο λόγος που στο χώρο που κινείται το δικό μου μουσικό ύφος, η Ξάνθη σφύζει από πληθώρα αξιόλογων μουσικών και συγκροτημάτων όπως οι Underhill West, οι Skary Face, οι Okee Dokee και άλλα.
Γράφεις πως χωρίσατε με το διδακτορικό σου λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων. Ο παράλληλος δεσμός σου με τη μουσική έπαιξε ρόλο; Με το διδακτορικό μου δεν έχω κανένα πρόβλημα, είμαι χαρούμενος που κατάφερα να το ολοκληρώσω! Η ασυμφωνία χαρακτήρων και ο χωρισμός έχει επέλθει με την επιστήμη και οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο αυτή καλλιεργείται και εκφράζεται στη χώρα μας από το εγχώριο ακαδημαϊκό και πολιτικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, δεν μπορώ να συλλάβω ότι ως βασικό πρόβλημα αναδεικνύεται το θέμα του ασύλου την ώρα που κλείνουν ιδρύματα, τα εργαστήρια στερούνται καθηγητές και εξοπλισμό και άλλα. Ο «χωρισμός» λοιπόν με την επιστήμη ήταν αναπόφευκτος, απλώς ο «παράλληλος δεσμός» μου με τη μουσική τον επιτάχυνε δραματικά!
Εκτός από την επιστήμη χώρισες και τα τύμπανα κάποια στιγμή της ζωής σου. Εκεί υπάρχει καμιά περίπτωση επανασύνδεσης ή δηλώνεις 100% κιθαρίστας-τραγουδιστής; Ναι, μάλλον οι χωρισμοί είναι στο αίμα μου! Στους οποίους τηρώ και την παράδοση της μη επανασύνδεσης! Η επαφή με ένα μουσικό όργανο απαιτεί καθημερινή εξάσκηση, οι πραγματικοί μουσικοί το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Με αυτή την έννοια, η ιδιότητά μου ως ντράμερ αποτελεί -ευχάριστο- παρελθόν. Αντίθετα, σε καθημερινή βάση κάνω ό,τι μπορώ από άποψη εξάσκησης για να δικαιολογώ την ιδιότητα του τραγουδιστή! Κιθαρίστα δεν θα με αποκαλούσα σε καμία περίπτωση. Έχω πολλούς φίλους κιθαρίστες που θα διαφωνούσαν αν το έκανα!
«A True Street Of Fake Lights». Τι κρύβεται πίσω από τον αινιγματικό τίτλο του άλμπουμ; Και ποιοι είναι οι συντελεστές του; Το αίνιγμα λύνει η λέξη «μουσική» και ο τρόπος που εγώ την αντιλαμβάνομαι και θέλω να τη διαπραγματεύομαι. Ως ένα δρόμο στον οποίο ο μουσικός ξοδεύει και ξοδεύεται από κάθε άποψη (οικονομική, ψυχολογική, σωματική) ώστε κάποια στιγμή να καταφέρει να βρεθεί κάτω από τα φώτα μιας μουσικής σκηνής για να αναδείξει τη δουλειά του. Και όλα αυτά, όχι για να απολαύσει την όποια αναγνωρισιμότητα και φήμη, αλλά κυρίως για βιοποριστικούς λόγους! Είναι μια διαδικασία ιδιαίτερα επίπονη και για το λόγο αυτό απαιτεί ιδιαίτερη αφοσίωση. Για παράδειγμα, ο Ed Sheeran μέχρι να καταφέρει να μετατρέψει τα fake σε true lights (μετρώντας πλέον εκατομμύρια downloads στο iTunes και views στο YouTube) έπαιζε σε πεζοδρόμια και σε μικρά clubs με ακροατήριο 20 ατόμων. Προσωπικά δεν νιώθω ότι τότε ήταν λιγότερο καταπληκτικός μουσικός από ό,τι είναι σήμερα! Ούτε βέβαια από την άλλη, θεωρώ ότι ο Psy πρέπει να θεωρείται Παβαρότι επειδή έπιασε 2δις views στο YT! Εμένα, προς το παρόν, η διαδρομή με έχει οδηγήσει στο «A True Street Of Fake Lights» και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό! Βασικοί συνεργάτες στη δημιουργία του άλμπουμ είναι οι Ιωάννης Βαρελίδης (ηχοληψία, μίξη, μουσική παραγωγή, τύμπανα) και Θοδωρής Φοινίδης (ενορχηστρώσεις, πιάνο, programming) οι οποίοι με την πολυδιάστατη συμβολή τους διαμόρφωσαν ένα αποτέλεσμα πολύ ανώτερο των προσδοκιών μου! Στο δίσκο έπαιξαν ακόμη οι Δήμος Σταθούλης (ηλεκτρική και ηλεκτρακουστική κιθάρα) και Πασχάλης Παπούδας (μπάσο). Τέλος, το mastering επιμελήθηκε ο Απόστολος Σιώπης.
Self Released. Που σημαίνει πολλές πρόβες, πολλά έξοδα και ατελείωτες ώρες αγκαζέ με τον ηχολήπτη για να πάρεις το αποτέλεσμα που θέλεις. Τώρα που ακούς το CD, πόσο ικανοποιημένος νιώθεις; Χρησιμοποιώντας τις λέξεις του ερωτήματος απαντώ ότι ακούγοντας το τελικό υλικό του άλμπουμ ο εγκέφαλός μου αντέδρασε με shift-delete στον κόπο, τα έξοδα και τις ατελείωτες ώρες που πέρασα με τον ηχολήπτη! (δεν ξέρω αν ο Γιάννης έχει την ίδια άποψη για τις ώρες που πέρασε μαζί μου!). Η ικανοποίησή μου έγινε ακόμη μεγαλύτερη από τη στιγμή που η δουλειά μου προκάλεσε το ενδιαφέρον ενός σημαντικού και πεπειραμένου ανθρώπου στα μουσικά δρώμενα της χώρας, του Μίλτου Καρατζά, με αποτέλεσμα το «A True Street Of Fake Lights» να κυκλοφορεί από τον Οκτώβρη του 2014 στα δισκοπωλεία ανά την Ελλάδα, μέσω του label της Final Touch, την οποία διευθύνει.
Δώσε μου ένα Top 5 από μπάντες που στάθηκαν δημιουργικό εφαλτήριο για τη δική σου μουσική πορεία. Από την εφηβεία σου μέχρι σήμερα. Αν και τα ακούσματά μου κατά την εφηβεία προέρχονταν από την αμερικανική σκηνή (Guns N' Roses, Faith No More κ.α.), η μουσική μου ταυτότητα πλέον φέρει αμιγώς βρετανικό αποτύπωμα! Επιλέγοντας λοιπόν, θα έλεγα ότι η αισθητική μου στη μουσική έχει διαμορφωθεί κυρίως από τον ήχο των Radiohead, Queen, Beatles, U2 και των (αγαπημένων μου τα τελευταία 15 χρόνια) Muse. Παράλληλα, η ενασχόλησή μου με το live-looping με έχει φέρει σε επαφή και με καλλιτέχνες όπως ο Jarle Bernhoft, ο Charlie Winston, ο Ed Sheeran και ο Ari Herstandt.
Βλέπω ότι έχεις πολύ συχνή live παρουσία σε μουσικές σκηνές στη Βόρεια Ελλάδα. Θέλω να μου πεις τι έχεις προγραμματισμένο συναυλιακά για το προσεχές διάστημα και πότε σκοπεύεις να κατακτήσεις το Νότο… Αυτό το διάστημα προτεραιότητα έχει η προετοιμασία για την προώθηση του άλμπουμ μέσω παραστάσεων με την μπάντα μου σε διάφορες μουσικές σκηνές της χώρας. Η έναρξή τους τοποθετείται χρονικά στα τέλη του Φλεβάρη οπότε και προγραμματίζονται εμφανίσεις σε χώρους της Αθήνας σε συνεργασία και με την υποστήριξη της Final Touch. Έως τότε υπάρχουν προγραμματισμένες κάποιες παραστάσεις στις οποίες εμφανίζομαι μόνος παίζοντας ένα setlist αγγλόφωνων διασκευών με την τεχνική του live-looping.
