Ο τρομπετίστας Lee Morgan δολοφονήθηκε πριν πενήντα χρόνια από τη σύντροφό του, Έλεν, σε ηλικία μόλις 33 ετών.
Miles Davis, Donald Byrd, Freddie Hubbard, Dizzy Gillespie, Chet Baker είναι μερικά από τα ονόματα των μεγάλων της τρομπέτας που έρχονται στο μυαλό ενός μουσικόφιλου. Κοντά σε αυτά υπάρχουν δυο ακόμα μεγάλα «what if»: o Clifford Brown, που σκοτώθηκε στα 25 του χρόνια σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, και ο Lee Morgan, που σκοτώθηκε πριν 50 χρόνια από τη σύντροφό του, Έλεν, έξω από ένα μαγαζί που έπαιζε.
Η πρώτη ειρωνεία της σύντομης ζωής του Lee Morgan είναι ότι η γυναίκα που τον δολοφόνησε, ουσιαστικά τον βοήθησε να σταθεί στα πόδια του. Η δεύτερη ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι o γεννημένος τον Ιούλιο του 1938 στην πόλη -της «αδελφικής αγάπης» Φιλαδέλφεια- Morgan άρχισε να μαθαίνει τρομπέτα στα 13 του κοντά στον Clifford Brown.
Στα 20 του μόλις χρόνια παίζει στο άλμπουμ «Blue Train»του μεγάλου John Coltrane και σύντομα γίνεται μέλος της τρομερής μπάντας των Messengers του ντράμερ Art Blakey, ενός από τους μεγαλύτερους σκάουτερ νέων ταλέντων της τζαζ. Ωστόσο ο Blakey, εκτός από μέντοράς του, τον ώθησε στην ηρωίνη. Ήταν τόσο μεγάλος ο εθισμός του Morgan που κάποια στιγμή έκαψε το κεφάλι του... κυριολεκτικά. Παρόλα αυτά, ο Morgan ηχογραφεί υπό τη μαεστρία των studio της Blue Note δύο εκπληκτικά άλμπουμ πριν πέσει βαθιά στον κόσμο των ναρκωτικών. Το ομώνυμο τραγούδι από το άλμπουμ «Sidewinder» έγινε σήμα κατατεθέν και ακουγόταν σε διαφημίσεις της Chrysler, ενώ το άλμπουμ «Search For the New Land» είναι απλά... ανατριχιαστικό.
Το 1967 έχει μπλέξει πολύ, δεν έχει λεφτά, δεν παίζει πουθενά, αλλά γνωρίζει την Έλεν Μουρ, που είναι δεκατρία χρόνια μεγαλύτερή του. Η Έλεν τον βοηθά να ξεμπλέξει, γίνεται άτυπα μάνατζέρ του, τον κρατά μακριά από τις κακοτοπιές και έτσι ο Morgan ηχογραφεί μερικά από τα καλύτερά του άλμπουμ, «Sonic Boom», «Procrastinator» και «Sixth Sense».
Η σχέση του με την Έλεν όμως ήταν περίεργη. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Η ζωή του Morgan και κυρίως η ζωή του με την Έλεν ήταν το θέμα ενός ντοκιμαντέρ του Netflix με τον τίτλο «I Called Him Morgan» το οποίο απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.
Την Έλεν ηχογράφησε σε μια κασέτα το 1996 ένας DJ της τζαζ και δάσκαλος στη Νότια Καρολίνα, ο Larry Reni Thomas. Ακούγοντας τη βαθιά μπάσα φωνή της και τις αφηγήσεις των συναδέλφων του Morgan, Wayne Shorter, Billy Harper, Jymie Merritt, καταλαβαίνει κάποιος, εν μέρει, γιατί η καρμική σχέση τους κατέληξε σε τραγωδία. Τον αγαπούσε αρρωστημένα.
Το 1972 η Έλεν μαθαίνει ότι ο Lee έχει σχέση με μια άλλη γυναίκα. Τον συναντά στο θρυλικό Slugs Saloon της Νέας Υόρκης, του ζητά τον λόγο και την ώρα ενός διαλείμματος τον πυροβολεί δυο φόρες. Πεθαίνει από ακατάσχετη αιμορραγία γιατί το ασθενοφόρο κολλάει στο χιόνι. Η Έλεν πηγαίνει φυλακή και το 1996 πεθαίνει.
O Morgan για πολλούς δεν είχε φτάσει στο απόγειο της φήμης και του παιξίματός του. Τα 70s ήταν η εποχή που η τζαζ έμπαινε σε νέα μονοπάτια καθώς «έμπλεκε» με στοιχεία της funk και της soul. Ο μεγάλος Miles, ο Hubbard και ο Donald Byrd οδηγούσαν -μεταξύ άλλων- το τρένο των αλλαγών, ωστόσο κανείς δεν ξέρει πού θα έφτανε την τζαζ ο Morgan. Ή, μάλλον, ξέρει, αν ακούσει το τελευταίο του άλμπουμ «Last Session», ένα βήμα παρακάτω.
20°
