Ο Ronald Bell των Kool & The Gang μοιράζει grooves στον παράδεισο

Οι Kool & The Gang βρίσκονταν μέχρι φέτος σε περιοδεία. Μάλιστα για γκρουπ που κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο του το 1970, κυριολεκτικά 50 χρόνια πριν, το εντυπωσιακό νούμερο των 100 και επιπλέον συναυλιών την χρονιά, αποτελεί σίγουρα κάποιου είδους επιβεβαίωση ότι ανεξαρτήτου ηλικίας, είχαν αυτό που λέμε «boogie» στο τσεπάκι τους.

Ίσως γιατί δεν μπορείς να φανταστείς το θρυλικό «Jungle Boogie» χωρίς τα πνευστά του, την αισθαντική disco του «Ladies Night» χωρίς το επαναλαμβανόμενο θέμα στα πλήκτρα και το ανθεμικό «Celebration» χωρίς την καλοστημένη pop ενορχήστρωση. Όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα (σημειώστε πωλήσεις 70 εκατομμυρίων δίσκων παγκοσμίως και δισκογραφία με περισσότερα από 23 άλμπουμ) φέρουν την υπογραφή του Ronald, ενός από τα δύο αδέρφια Bell που το 1964 μετακόμισαν από το Οχάιο στο Νιου Τζέρσεϊ και έστησαν με απόλυτη αγάπη και αφοσίωση στον ρυθμό και την jazz, τους Kool & The Gang, την μπάντα που έμελλε να γίνει το όχημα με το οποίο οι jazz, funk  φόρμες θα γέμιζαν τα chart για δύο ολόκληρες δεκαετίες, αυτές των 70s και 80s. 

Και μπορεί για τους πιουρίστες του εν λόγω ήχου, μαζικά hits όπως το «Get Down On It» να μην μοιράζονται πολλά κοινά με τις βασικές αξίες των Miles Davis και John Coltrane που μεγάλωσαν τα αδέρφια Bell (σημειώστε ότι ξεκίνησαν με το όνομα Jazziacs στο Λύκειο και μέχρι το πρώτο τους album το 1970 ήταν ορκισμένοι φαν της ορχηστρικής ελεύθερης funk) αλλά ήταν εμφανές πως το ταλέντο της μπάντας που σε επίπεδο διασκευών είχε για πρωινό τα grooves της Motown, έπρεπε να εξελιχθεί και να αφήσει τους jazz underground κύκλους της Νέας Υόρκης.

H πρώτη σοβαρή αλλαγή στον ήχο τους συμβαίνει το 1972. Αναλαμβάνουν οι ίδιοι την παραγωγή στο σινγκλ «Love The Life You Live» και αποφασίζουν να εντάξουν το στοιχείο των synthesizers, έτσι όπως την ίδια εποχή το εξελίσσουν τα ονόματα των Herbie Hancock και Donald Byrd ενώ το εντάσσουν στον ήχο τους πιο soul μπάντες όπως οι Chicago.

Mε το πέμπτο πια άλμπουμ τους, «Wild And Peacefull» του 1973 το χαρακτηριστικό ύφος που αργότερα όλοι θα αναγνωρίζουν σαν τον ήχο των Kool & The Gang, ένα αμάλγαμα μεταξύ πρώιμου R&B, funk και μελωδικής soul θα τους χαρίσει τρία Top 10 hits. Tα «Funky Stuff», «Hollywood Swinging» και το κομμάτι που θα όριζε ένα ολόκληρο είδος, το «Jungle Boogie» που μάλιστα ηχογραφήθηκε με την πρώτη, όλα συνθέσεις του Ronald Bell, θα έστελναν το γκρουπ στην λίγκα με τα σπουδαία «μαύρα» σχήματα της εποχής, τους Isley Brothers, Sly & The Family Stone και τους Earth Wind And Fire.

Mέχρι το τέλος των 70s, οι Kool & The Gang είχαν φέρει την pop μουσική στα μέτρα τους. Η προσθήκη του χαρισματικού ερμηνευτή James “J.T.” Taylor έκανε τον ήχο τους ακόμη πιο αγαπητό στα ραδιόφωνα και η δεκαετία των 80s θα τους έβρισκε με τα super hits «Ladies Night» και το «Celebration», κομμάτι που ο Ronald Bell μπορεί να μην είχε γράψει για εορτασμούς αλλά έχει γίνει πλέον ένα από τα στάνταρ κομμάτια που επιβάλλεται να παίζει κάποιος σε γάμους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Κάθε συγκρότημα με την φόρα των Kool & The Gang στις αρχές των 80s, δύσκολα σταματάει και έτσι τουλάχιστον μέχρι τα μέσα της δεκαετίας το γκρουπ των αδελφών Bell διατήρησε εξαιρετικές σχέσεις με τα chart και τις πωλήσεις εκατομμυρίων δίσκων. Το 1981 επανέφεραν τα πνευστά στην disco funk  του «Get Down On It», το 1983 το single «Joanna» έδειξε την ρομαντική πλευρά τους ενώ το άλμπουμ «Emergency» του 1984 αποτελεί την εμπορική κορύφωση της καριέρας τους σε αριθμούς, όντας το μεγαλύτερο σε πωλήσεις τους. 

Με την μπάντα να υποστηρίζει κάθε δουλειά της με ασταμάτητες περιοδείες μέχρι και φέτος, η κληρονομία που άφησε στη «μαύρη μουσική» που από τα τέλη των 90s είχε πάρει τον hip hop δρόμο της και εξελισσόταν δεν άργησε να φανεί. Από τους Public Enemy και τους Beastie Boys μέχρι τους EPMD, τον Nas και πρόσφατα την Jhene Aiko (που στο hit της Summer 2020, σαμπλάρει το «Summer Madness» του 1974) οι ράπερ και hip hop παραγωγοί έχουν μια ιδιαίτερη αδυναμία στα grooves του Ronald “Khalis” Bell και των Kool & The Gang.

O τρόπος με τον οποίο δίδαξε στις μάζες το boogie και το funk μέσα από τις παραγωγές και τις συνθέσεις του ο Ronald Bell όχι μόνο έχει αποδεδειγμένα κερδίσει την μάχη με τον χρόνο, αλλά κατάφερε να του εξασφαλίσει μια θέση στο πάνθεον της μαύρης μουσικής ιστορίας, δίπλα σε ονόματα όπως ο James Brown και o Curtis Mayfield.