Το “Rodrigo y Gabriela” θα μπορούσε να είναι όνομα κομμωτηρίου στο Μέχικο, όμως είμαστε τυχεροί που πρόκειται για δύο μουσικούς: ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που δίνουν διονυσιακή ενέργεια σε δύο κλασικές κιθάρες, ο συναρπαστικός κόσμος του flamenco με rock attitude, το καινούργιο τους άλμπουμ “11:11” (****) ξεσηκώνει ακόμη και τους «νεκρούς του καναπέ». Με παρελθόν σε μεξικάνικο thrash metal γκρουπ, βρήκαν καταφύγιο στην Ιρλανδία (εξού και τα κέλτικα στοιχεία στο δίσκο τους) και το rock παρελθόν τους συναντήθηκε με το flamenco, την jazz και τη μουσική του δρόμου σ’ ένα εκρηκτικό χαρμάνι.
Αγία νοσταλγία
Οι Editors φαίνεται να βρίσκουν το δρόμο τους μεταπηδώντας με το “In This Light And On This Evening” (***) στο θαυμαστό κόσμο της electropop και του krautrock, με έναν ήχο που φέρνει στο νου έντονα τη δεκαετία του ’80. Ακούγονται βέβαια νεο-ρετρό, αλλά είναι πειστικοί. Το ίδιο ισχύει και για τον Jay Reatard με το “Watch me Fall” (***). Αν και Αμερικάνος είναι ερωτευμένος με το αγγλικό punk τύπου Buzzcocks, που το διανθίζει με κάποια στοιχεία από το lo-fi και το post-punk της δεκαετίας του ’90. Δώδεκα τραγούδια σε 30 λεπτά.
Βιβλία που ακούγονται
Ένα από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ για τα blues, το περίφημο «Μπλουζ με σφιγμένα δόντια» του Ροβήρου Μανθούλη, έγινε τώρα βιβλίο (από τις εκδόσεις Εξάντας) με ασπρόμαυρες εικόνες από το Χάρλεμ, το Σικάγο, το Μέμφις, τη Νέα Ορλεάνη, ποτισμένες με ποτά και τσιγάρα. Το χρονικό ενός συναρπαστικού οδοιπορικού.
Ξέρουμε, εδώ και χρόνια, ότι o Nick “the greek” Cave αγαπάει το γράψιμο, τώρα διαπιστώνουμε και την αλματώδη του πρόοδο. Το ολοκαίνουργιο «Ο θάνατος του Μπάνι Μανρό» (εκδόσεις Τόπος) είναι η γοητευτική, σκληρή, χιουμοριστική και «ανδρική» περιγραφή της σχέσης ενός πατέρα και του 9χρονου γιου του. Ο Cave γίνεται όλο και καλύτερος σε ό,τι κάνει…
Cinematic
…και κάνει όλο και περισσότερα. Εκτός από το γράψιμο αγαπάει και το σινεμά, γράφοντας μουσική για ταινίες, σενάρια ή απλώς συμμετέχοντας. Το διπλό cd/συλλογή “White Lunar” (***), που κυκλοφόρησε μόλις, συγκεντρώνει τις μουσικές που έχει γράψει παρέα με τον Warren Ellis για τον κινηματογράφο. Πάνω από 30 συνθέσεις (κυρίως instrumental), με τις ambient αναφορές, το μελοδραματικό ύφος, τα ζόρικα ξεσπάσματα και την orchestral διάθεση να εναλλάσσονται διαρκώς.
Ένα συμφωνικό μελόδραμα με κινηματογραφική πλοκή επιχειρούν να στήσουν και η Keren Ann Zeidel με τον Bardi Johannsson στο project “La Ballade of Lady & Bird”(***), ηχογραφημένο ζωντανά με τη συνοδεία της Ισλανδικής Συμφωνικής Ορχήστρας, προσπαθώντας να αναβιώσουν κάτι από το πνεύμα των παλιών «ερωτευμένων» ζευγαριών.
14°
