Μουσικός, τραγουδιστής και τραγουδοποιός με έδρα τη Λευκωσία και σταθερή δισκογραφική και συναυλιακή παρουσία εντός κι εκτός Κύπρου και Ελλάδας, εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια (παλιότερα ως J. Kriste, Master of Disguise και Lefteris Moumtzis μεταξύ άλλων), ο Freedom Candlemaker (με το νέο του καλλιτεχνικό ψευδώνυμο να αποτελεί σχετικά πιστή μετάφραση του πραγματικού του ονόματος Λευτέρης Μουμτζής) είναι μεταξύ άλλων μέλος συγκροτημάτων όπως Trio Tekke, Low Spark και Σωτήρες, κεντρική φιγούρα πίσω από τη δισκογραφική Λουβάνα Records και ιδρυτικό μέλος του Φεστιβάλ Φέγγαρος.
Το νέο προσωπικό πρότζεκτ του ως Freedom Candlemaker έχει τίτλο «Beaming Light» και κυκλοφόρησε από την Inner Ear. Λίγο πριν την live παρουσίαση της νέας του αυτής δουλειάς στο Ρομάντσο το Σάββατο 13 Απριλίου μαζί με τον Νικόλα Δερβίση και την Καναδή Krista Muir, του ζητήσαμε να μας πει τις ιστορίες πίσω από όλα τα κομμάτια του άλμπουμ του «Beaming Light».
Abyssal Sky
Ίσως το μικρότερο κομμάτι που έχω κυκλοφορήσει ποτέ και το κομμάτι από στίχο του οποίου παίρνει και τον τίτλο του ο δίσκος. Noμίζω πως υπήρχε μια ίσως ανείπωτη, επιθυμία να ακούγεται σαν μια περιπετειώδης πτήση, όπως όταν βλέπεις στα όνειρα ότι πετάς. Μας πήρε νομίζω τον πιο πολύ χρόνο για να καταλήξουμε στους ήχους των synths. Περιέχει τον στίχο «I am not afraid» ο οποίος έχοντας ολοκληρώσει αυτή τη δουλειά τον νιώθω σαν τον πιο σημαδιακό για μένα προσωπικά.
Astral Body
Το σινγκλ του δίσκου. Ίσως το απλούστερο αρμονικά κομμάτι που έχω γράψει ποτέ (μια συγχορδία), αλλά ταυτόχρονα από τα πιο δυνατά, με τον τρόπο που έχει βγει πάνω στο δίσκο. Υπάρχει μια αρμονική συνύπαρξη κιθάρων, synthesizers και ηλεκτρονικών και βιολιών η οποία με ευχαριστεί. Είναι ένα κομμάτι για τη δυνατότητα του ανθρώπου να ξεπεράσει τον εαυτό του και να ζήσει στο έπακρο των δυνατοτήτων του.
Journey
Η αρχική εικόνα όταν το έγραφα ήταν η επανασύνδεση με μια αίσθηση ελευθερίας από την παιδική ηλικία. Ουσιαστικά άρχισε σαν μια συνομιλία με τον μικρό εαυτό μου, ζητώντας του να μοιραστεί τη σοφία του μαζί μου. Περιέχει το ιδιαίτερο στοιχείο του εκκλησιαστικού ψαλμού στη γέφυρά του, το οποίο κατά κάποιο τρόπο είναι ένα ακόμα κομμάτι από την παιδική μου ηλικία, τραγουδημένο από τον φίλο μου Στέλιο Ιωαννίδη ο οποίος ήταν μοναχός για 18 χρόνια και κατάφερε να ξεφύγει πριν ένα χρόνο περίπου. Γενικά στον ήχο κυριαρχούν τα synthesizers.
Miss Sadness
Για μένα το κομμάτι αυτό είναι σαν ένα κάλεσμα στη γυναίκα, ή ότιδήποτε θηλυκό τελοσπάντων. Ισώς απλά προς τη θηλυκότητα σε κάθε ον. Ένα κάλεσμα για αποσύνδεση από μια βαθύτερη θλίψη ή κάτι καταπιεσμένο που βαραίνει, λέγοντας ότι όλα μπορούν να αλλάξουν προς κάτι καλύτερο. Τίποτα δεν είναι απαραίτητα για πάντα.
Flawless Rays of Sun
Ένας ύμνος σε ένα ιδανικό love affair. Μια φαντασίωση μιας ένωσης μέσα από μια βαθύτερη, αρχαιότερη αλήθεια. Οι κιθάρες του Βασίλη Βλαχάκου (The Cave Children) χαρίζουν μια ιδιαίτερη αφρικάνικη χροιά, δίνοντας κάτι πρωτόγονο μέσα στο ambient περιβάλλον του κομματιού, καταλήγοντας σε μια γιορτή φωτός που σπάει και κατακτά κάθε αμφιβολία.
Playground
Αρχικά ήθελα να είναι το title track. Η αλήθεια υπήρξε μια δυσκολία να κολλήσει με τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου και σχεδόν να φάει 'πόρτα' από το δίσκο από τον Άλεξ Μπόλπαση (παραγωγό).Τελικά βρέθηκε η κατάλληλη προσέγγιση για να κολλήσει. To εμπνεύστηκα αφού είχα επισκεφτεί μια γυναίκα τύπου μέντιουμ η οποία μου έχει πει «μην ανησυχείς, αυτό είναι απλά ένα playground».
False Hopes
Αν θυμάμαι άρχισα να το γράφω το καλοκαίρι των εκλογών στην Ελλάδα και όλης της ατμόσφαιρας αισιοδοξίας που υπήρχε για να αλλάξουν τα πράγματα με την εκλογή Τσίπρα, εξού και το false hopes. Ίσως κάτι είδα εκεί. Ίσως ότι πάντα περιμένουμε από κάποιον άλλο να μας κάνει τη ζωή καλύτερη. Ξεσπά με ένα μανιώδες σόλο κιθάρας (με heavy editing / processing από τον Άλεξ) στο outro, από τον Νίκο Τσοπ, τον οποίο ξέχασα να αναφέρω στα credits οπότε τον αναφέρω εδώ.
Frost
Μου βγήκε σαν χείμαρρος αφού είχα πάει να αιτηθώ βίζα από την αμερικάνικη πρεσβεία στην Κύπρο και με απέρριψαν. Η συμπεριφορά που εισέπραξα από τον τύπο στo interview βασικά ενέπνευσε όλο το κομμάτι. Ίσως είναι το πιο κοντινό κομμάτι σε παλιές δουλειές μου σαν J.Kriste, Master of Disguise. Φοβερά (ανατριχιαστικά) βιολιά έχει παίξει και ενορχηστρώσει ο Δημήτρης Φόκεν.
Silent Song
Η εικόνα για αυτό το κομμάτι είναι πάντα ένα ομιχλώδες δάσος. Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι το silent song, αλλά το καταλαμβαίνω σαν μια αιώνια σοφία η οποία διαπερνά τα πάντα, κάθε τι ζωντανό. Ένα γλυκό ξύπνημα σε κάτι που αναζητά η ψυχή.
Of the Universe
Ηχογραφήσαμε τα τύμπανα πολύ βιαστικά στο τέλος του τελευταίου drum session. Δεν είχα τελειώσει τη σύνθεση του κομματιού ακόμα και αυτοσχεδιάσαμε αρκετά με τον Μιχάλη Καπηλίδη. Έγινε σε ένα take και αργότερα πάνω σε αυτά τα τύμπανα κτίστηκε το υπόλοιπο κομμάτι. Είναι το πιο σύνθετο του δίσκου αλλά συνάμα έχει μια πολύ φυσική ροή. Είναι και το πιο επικό οπότε αναπόφευκτα έπρεπε να είναι τελευταίο.
Unfulfilled
Ηχογραφημένο σε μεταγενέστερο στάδιο από τα υπόλοιπα, ηχογραφήθηκε μετά από παράκληση του Άλεξ που με άκουσε να το παίζω σε μια συναυλία και μου είπε ότι πρέπει οπωσδήποτε να μπούμε στούντιο να το γράψουμε και να μπει στο δίσκο. Το είχα στο νου για τον επόμενο δίσκο. Τελικά κλείνει με ήπιο τρόπο αυτόν - εκτός το βινύλιο πάνω στο οποίο δεν υπάρχει. Το μόνο κομμάτι που δεν αγγίζω όργανο. Όλες τις κιθάρες παίζει ο Δημήτρης και τα synths ο Ορέστης Μπενέκας.
Το «Beaming Light» κυκλοφορεί σε limited edition LP, CD και digital album από την Inner Ear.
17°
