Η ιδιοφυΐα της ποπ κουλτούρας, για να μην πεθάνει γριά, στεγνή και ανοργασμική, είναι που από νωρίς κατάλαβε πως χρειάζεται ιδέες, γεύσεις, ενέργεια, διαθέσεις και καρικεύματα από όλο τον κόσμο. Άνοιξε λοιπόν την αγκαλιά της και δέχτηκε ένα σωρό «τοπικά προϊόντα» με «ονομασία προέλευσης» από την Αφρική, την Καραϊβική, τη Μεσόγειο, τη Λατινική Αμερική. Σε αυτή την ανταλλαγή δώρων, η ποπ κουλτούρα έδωσε από τη μεριά της βασικά εργαλεία με τα οποία οι μουσικοί απ’ όλο τον κόσμο που έρχονται κατά καιρούς να προσκυνήσουν στη χάρη της, επαναδιαπραγματεύονται τους παραδοσιακούς τους ήχους. Έτσι έχουμε μπλουζ ηλεκτρικές κιθάρες στην Αφρική, ψυχεδέλεια στην Κρήτη και σερφ ήχους στο Χιούστον του Τέξας. Πάντα οι κουλτούρες ανακατεύονται και δημιουργούν νέα χαρμάνια. Οι κατά καιρούς «pure-ίστες» δίνουν διαρκώς μάχες «καθαρότητας» και πάντα χάνουν.
Imarhan - Temet
Το «μπλουζ της ερήμου» όχι απλώς έχει πια «ονομασία προέλευσης» αλλά περνάει και σε μια επόμενη φάση εκσυγχρονισμού και επαφής με την τρέχουσα πραγματικότητα. Τον συνδυασμό της αφρικάνικης μουσικής παράδοσης με τον ήχο της μπλουζ κιθάρας, που καθιέρωσε ο Ali Farka Toure, συνέχισαν και έκαναν γνωστό διεθνώς οι Tinariwen, ακολούθως οι Tamikrest και άλλα σχήματα. Τώρα περνάει στα χέρια μιας νεότερης γενιάς. Η κάποτε περήφανη και σήμερα παραγκωνισμένη φυλή Τουαρέγκ στα υψίπεδα της Αλγερίας είναι πλέον ο βασικός «κατασκευαστής» των αφρικάνικων μπλουζ με τον χαρακτηριστικό ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας να δίνει το χρώμα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως ο αρχηγός των Imarhan είναι ανιψιός του μπασίστα των Tinariwen. Πάει σόι το βασίλειο…
Στο 2ο άλμπουμ τους οι Imarhan δίνουν έμφαση σε μια πιο funky και groovy εκδοχή του (γνωστού πια) ήχου της περιοχής, χωρίς να χάνουν επαφή με τα βασικά του χαρακτηριστικά.
Xylouris / White - Mother
Όλο και πιο κοντά στη μουσική παράδοση της Κρήτης πλησιάζει το ντουέτο. Καθώς φαίνεται ο Jim White θα πήγε στο νησί μερικές φορές, θα τον πήγε ο Ξυλούρης σε τίποτα γλέντια με ρακές και διονυσιακό χαρακτήρα και το άτομο παραδόθηκε αμαχητί. Στον 3ο τους δίσκο λοιπόν η Κρήτη, ανόθευτη και παραδοσιακή, είναι πιο παρούσα από ποτέ, με τον Γιώργο Ξυλούρη να τραγουδάει στα ελληνικά (αξιοσημείωτο αν σκεφτούμε πως πρόκειται για μία διεθνή κυκλοφορία), με στιγμές που έχουν δημιουργική ένταση («Only Love»), με μοιρολόγια («Lullaby»), με ήχους που αγγίζουν τη «φευγάτη ψυχεδέλεια» της οικογένειας, με τραγούδια που μπορούν άνετα να σταθούν σε ένα κρητικό γλέντι αλλά και να δώσουν χώρο στον στοχασμό.
Khruangbin - Con Todo El Mundo
Ένα ενδιαφέρον σύνολο από το Τέξας που κατορθώνει αβίαστα και χωρίς να το κάνει θέμα να συμπλέκει δημιουργικά και με πολύ cool ύφος τη μουσική παράδοση της περιοχής του, τις σερφ κιθάρες, ήχους από την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου ή της Χαβάης. Κατ’ εξοχήν οργανικό άλμπουμ, με μερικές διάσπαρτες φωνές, επιφωνήματα ή λέξεις να δίνουν χρώμα κι όλο μαζί ένα ευχάριστο σύνολο καλής παρέας που μεταδίδει ηρεμία και ακουστική ευχαρίστηση σε μια μοναχική βόλτα, σε ένα ταξίδι με αυτοκίνητο, σε ένα απόγευμα που χαζεύεις έξω από το παράθυρο την κίνηση και την ένταση του κόσμου με την οποία αισθάνεσαι ανακόλουθος.
