Aυτό τον καιρό είναι σε mode σκληρής δουλειάς, για να κάνουν όλα όσα θέλουν. Τους αρέσει να παίζουν συχνά λάιβ και καλά κάνουν, δεν βιάζονται να κυκλοφορούν άλμπουμ και το 80% των φίλων τους στο MySpace είναι γυναίκες. Μετά το ντεμπούτο τους “ΑrtNaive” –με μίξεις από τον παραγωγό Alex Newport– ετοιμάζουν τη νέα τους δουλειά, την οποία καλό είναι να καταπιείς μαζί με ένα βολταρέν. Μέχρι τότε τσέκαρε τους 4 Μοdrec, Δημήτρη Αρώνη, Κώστα Χαλιώτη, Λάμπη Κουντουρόγιαννη και Γιώργο Μπουλντή στη σκηνή του Σταυρού του Νότου στις 12 Μαρτίου και δες τις είπαν στο Soundtrack της Πόλης.
Σε τι θα διαφέρει το νέο υλικό από το ύφος του “Art Naive”; Τα νέα μας τραγούδια είναι η εξέλιξη του ήχου μας. Ένα βήμα πιο πέρα, όχι απαραίτητα πιο μπροστά, κοιτώντας τη μουσική μας πότε με έμφαση προς τα πίσω και πότε με τάση προς τα μπρος. Υπάρχει περίπτωση, πάντως, το καινούργιο μας υλικό να ακούγεται καλύτερα με χρήση Voltaren.
Τι σας αρέσει και τι σας απωθεί στην ελληνική πραγματικότητα; Η υποτίμηση της νοημοσύνης των ανθρώπων που δεν μπορούν να έχουν δημόσιο λόγο. Για να επιβιώσεις στην ελληνική πραγματικότητα πρέπει να φτιάξεις μέσα της τη δικιά σου πραγματικότητα, κάτι σαν σπίτι-φρούριο που ζεις μέσα του, που άλλοτε χαζεύεις τον κόσμο από το περβάζι του παραθύρου σου και άλλοτε τον προσκαλείς μέσα. Μας αρέσει όλο αυτό χωρίς την αίσθηση της απομόνωσης και της εσωστρέφειας, αλλά με διάθεση για επικοινωνία και εξωστρέφεια, ζώντας με αυτό τον τρόπο την κάθε στιγμή, που είναι και το ζητούμενο.
Τι κρατάτε από το πανκ και τι από το ποστ; Το πανκ, μουσικά τουλάχιστον, χαρακτηρίζεται από έναν αυθορμητισμό ο οποίος αδιαφορεί για οποιαδήποτε μορφή ακαδημαϊσμού. Αυτός ο αυθορμητισμός, άκρως γοητευτικός ως είναι από μόνος του, περιέχει ορμή, αφέλεια, ψυχή, αλήθεια, ενέργεια. Από το post ίσως να κρατάμε τη μελωδία, το ambience, το ηχητικό σκάλισμα. Δεν παίζουμε ακριβώς punk ροκ και ούτε ξέρουμε αν θα παίξουμε ποτέ, αλλά συχνά υπάρχει αυτή η ενέργεια γιατί δεν είμαστε βολεμένοι, καθησυχασμένοι, άρα δεν αισθανόμαστε απαθείς και αδρανείς.
Πώς είδατε τα γεγονότα του Δεκεμβρίου; Όπως τα είδε ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος και όχι από την τηλεόραση.
Βλέπετε τηλεόραση; Βλέπουμε ό,τι δεν προσβάλλει την αισθητική και τη νοημοσύνη μας. Λίγα πράγματα, δηλαδή. Προτιμούμε το ίντερνετ για ενημέρωση και σίγουρα το να κυκλοφορούμε έξω στο δρόμο, όχι την αποχαύνωση του γυαλιού με τις ελάχιστες επιλογές που σου δίνει.
Ποιος είναι ο ήχος της πόλης; Ο ήχος της πόλης μας σε πρώτη ακρόαση είναι ο ήχος που βγάζουν οι κόρνες των χιλιάδων καταπιεσμένων -θα-ξεσπάσω-στο-τιμόνι οδηγών-πολιτών. Όμως αν κάνεις μια δεύτερη και πιο προσεκτική ακρόαση, θα ακούσεις τον ήχο ενός καζανιού που (πότε σιγο... και ποτέ γοργο...) βράζει. Aπό οργή και αγανάκτηση, για όλ’ αυτα που έγιναν, γίνονται και θα γίνουν. Νιώθεις μια αόρατη πίεση στα πάντα γύρω. Κάποια στιγμή είσαι σίγουρος ότι το καζάνι θα σκάσει στα πρόσωπα των υπευθύνων, που πια είναι ανεύθυνοι... και για άλλη μια φορά θα έχουμε φτάσει στα άκρα. Οπότε, ας αλλάξω κανάλι καλύτερα.
Πού κυκλοφορούν οι Modrec τα βράδια; Εξάρχεια, Κεραμεικό, καμιά φορά και Μαβίλη.
Ποιο είναι το χαρακτηριστικό του Έλληνα; Το χαρακτηριστικό του παλαιού (δουλευταρά και ρομαντικού) Έλληνα ήταν το φιλότιμο. Το χαρακτηριστικό του νέου (γιάπη και εφήμερου) Έλληνα είναι η κουτοπονηριά και η μόστρα.
Aγαπημένος λογοτεχνικός ήρωας; Ο Mr Sweeters από το «Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα» του Τομ Ρόμπινς. Ο Τόρου Οκάντα από το «Κουρδιστό πουλί» του Χαρούκι Μουρακάμι.
Πόσους φίλους έχετε στο MySpace και ποιοι είναι οι καλύτεροι; Έχουμε κάμποσους “friends” από τους οποίους ένα 10% είναι μπάντες, άλλο ένα 10% είναι φαν και φίλοι, και το υπόλοιπο 80% γυναίκες.
23°
