"Κάθε φορά που θα γεμίζει το φεγγάρι να θυμάσαι ότι δεν είσαι πια μόνος..."
Κάθε νέα συνέντευξη με τον Β.D. Foxmoor επιβεβαιώνει τις παλιότερες. Τα λέμε εδώ και χρόνια για την κρίση πριν ακόμη φανεί, αλλά στους Active Member η πυξίδα ήταν από πάντα στραμμένη αλλού: στα όμορφα και στα λεύτερα. Λίγο πριν από μια πεντάωρη και βάλε συναυλία που ετοιμάζει με τη Sadahzinia και πολλούς καλεσμένους φίλους στέλνει το διαρκώς ενεργό σήμα του στην Athens Voice και μάλιστα πολλές απαντήσεις με ρίμα, «για να μην είσαι πια μόνος»...
Πώς μπορεί κανείς να την παλεύει τις παράξενες μέρες που ζούμε;
Μόνο αν συνειδητοποιήσει κάποιος ότι μπορούμε κι αλλιώς, που λέει και η Sadahzinia στο ομώνυμο τραγούδι μας.
Κάθε φορά που θα γεμίζει το φεγγάρι να θυμάσαι ότι δεν είσαι πια μόνος...
Πόσο διχασμένη είναι η ιστορία της Ενωμένης Ευρώπης;
Είδες πώς περνάμε ξαφνικά από τα όμορφα στα λερά... Τέλος πάντων. Η Ενωμένη Ευρώπη απέδειξε ότι είναι μια στυγνή οικονομική ένωση. Το ιερατείο που σχεδίασε όλη αυτή την ιστορία έχει πάψει πια να μας πείθει για το αγαθό των προθέσεών του. Νομίζω ότι τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε τη μεγαλύτερη μάχη του χθες με το αύριο. Ο παλιός κόσμος καίγεται, η ζωή πασχίζει να γεννήσει το μετά, το αλλόκοτο, το απόμακρο, εκείνο που θα μας οδηγήσει δίπλα στο χρόνο και στον άνθρωπο. Δεν χρειάζεται μια τέτοια ένωση για να τα καταφέρουμε, θέλει απλά παρέα και νοιάξη... και βλέπουμε.
Γιατί δεν υπάρχει πραγματική αλληλεγγύη κάτω από αυτή την ασφυκτική πίεση των ημερών;
Γιατί αυτός ο χιλιοτραγουδισμένος λαός είναι λερός, και στα βάσανα ακόμα πιο λερός.
Σιωπούν ή δεν υπάρχουν διανοούμενοι;
Γιατί όπου πονέσαμε εμείς δεν είχε όμοιο κι οι περιφερόμενοι κομπογιαννίτες χάνανε κάθε προνόμιο.
Πιστεύεις στους ανθρώπους;
Λατρεύω τους σοφούς ανθρώπους γιατί μοιάζουν τόσο ανήμποροι και μισώ τους ηλίθιους γιατί καμώνονται ευλογημένοι.
Πιστεύω ότι η αμηχανία μας και η έλλειψη υπομονής μάς κάνουν να ξεδιψάμε στην ίδια πηγή με τους σκυλογιούς. Δεν υπάρχει δικαιολογία για κανέναν μας κι επίτρεψέ μου να χαρώ.
Πόσο αποτελεσματική είναι η λήθη στη διαιώνιση της κανονικότητας;
Τρομερό εργαλείο η λήθη. Πέρασα την εφηβεία μου γκρεμίζοντας μ’ αυτήν τις ελπίδες των γερόντων για μένα. Την είχα κουμπάρο στον πρώτο γάμο μου. Λοχία στο στρατό. Ερωμένη μου στον κύκλο της ντροπής, μέχρι που τη δανείστηκε ένας φίλος για να γκρεμίσει τη δικιά του ζωή. Τότε κατάλαβα πως δεν τη σήκωνε η φτιάξη μου κι έπαψα να ’μαι κανονικός. Μακάρι να μην ανταμώσουμε ξανά ποτέ, ειδικά στα γεράματα.
Τι έχει από εδώ και πέρα στο πρόγραμμα σου;
Προσπαθώ να βρω χρόνο για τα παιδιά και τη γυναίκα μου. Μακάρι να μπορούσα να ήμουν το ίδιο αποτελεσματικός σ’ αυτό όπως και στα σκαρώματά μου με τη μουσική και τους στίχους. Μιας και είμαστε στο ξεκίνημα μιας δεύτερης εποχής για το γκρουπ προσπαθούμε να βάλουμε σε σειρά τα όνειρά μας και να βρούμε τον κατάλληλο τρόπο να διαχειριστούμε το χρόνο μας. Πρακτικά, όμως, το άμεσο πλάνο μας περιλαμβάνει:
• Eνα οδοιπορικό μέσα στον Μάιο δικό μου, με παρέα τον Luka Lesson που λέγεται «κασκαρίκα». Είναι ένα spoken word tour που θα γίνει ντοκιμαντέρ.
• Καλοκαιρινές συναυλίες Active Member και κάποιες La Bruja Muerta με μια πολυμελής ορχήστρα οργάνων.
• Επίσης ετοιμάζεται για αρχές Σεπτεμβρίου μια συνάντηση με καλεσμένους φίλους μουσικούς κι από δω κι από το εξωτερικό (με πολλές εκπλήξεις). Το concept θα λέγεται «Τραγούδα μας να φύγει το σκοτάδι» κι αυτή η συνάντηση θα είναι η αρχή για ένα μεγάλο μουσικό ταξίδι σ’ όλη την Ευρώπη που θα κρατήσει μέχρι την Άνοιξη του ’14.
Όπως γουστάρει ο καθένας. Απλά αυτός ο μπούσουλας να σκαρώνεις τα πράγματα υπήρχε ανέκαθεν. Μακάρι όσοι το επικαλούνται να είχαν κάποτε τη δυνατότητα να πούνε όχι σε κάποιες ευκαιρίες και να μη κάνουνε απλά τον αποκλεισμό τους άποψη.
Ποια η σχέση σου με τους πιτσιρικάδες;
Η σχέση με τους πιτσιρικάδες –εδώ θα προσθέσω μ’ όσους βαθαίνουν στα όμορφα λίγο παραπάνω– είναι ταιριαστή των καιρών.
Έχεις ακούσει κάτι καινούργιο που σου τράβηξε την προσοχή πρόσφατα σε μουσικό επίπεδο;
Από τα πολύ πρόσφατα έχω ξεχωρίσει τη νέα δισκογραφική δουλειά του Charles Bradley από την Daptone Records, όπου παίζουν ξανά για κείνον οι Menahan Street Band. Mεγάλη έκπληξη ήταν για μένα η καινούρια δουλειά του Tricky (False Idols), που την άκουσα από ένα promo μιας και κυκλοφορεί τέλος Μαΐου. Ξαναβάζει στο παιχνίδι το παλιό καλό αρxικό trip hop. Πολύ φρέσκο έχω στα αυτιά μου το νέο υλικό που μας παρουσίασε ζωντανά ο Mulatu Astatke με την παρέα του την προηγούμενη βδομάδα στο Gazarte.
Πες μου λίγο για τον Ελληνοαυστραλό Luka Lesson.
Αυτό που έχει καταφέρει είναι σημαντικό και σ’ έναν τόπο που δεν φημίζεται για τους ποιητές του. Είναι ένας καλός συνδυασμός του παλιού spoken word με τη φρεσκάδα του hip hop. Πρέπει να το δεις από κοντά.
Τι θα είναι το νέο σου project μαζί με τον Νίκο Ξύδη;
Eίναι ένα μουσικό οδοιπορικό στις μνήμες μας. Μουσικά είναι ένα φρέσκο κράμα που το βαφτίσαμε «Noova Groova». Φαντάσου ένα δυνατο beat, με μελωδίες και ηχόχρωμα από την Μεσόγειο και λούπες (field recording) ηχογραφημένες από μας σε φυσικό περιβάλλον. Το σχήμα λέγεται Armat Spina Rosas.
Το αγκάθι οπλίζει τα ρόδα;
Nαι, αυτό σημαίνει, και νομίζω είναι το κατάλληλο για το σχήμα αυτό. Πάντα σε κάτι όμορφο υπάρχει και κάτι επικίνδυνο για ισορροπία και άμυνα.
Yπάρχει Θεός;
Την πιο ωραία ατάκα γι’ αυτό μου τη θύμισε ένας φίλος χτες σ’ ένα δισκάδικο. Ανήκει σ’ ένα παλιό φρικιό που τον ρώτησε ένας δημοσιογράφος μετά από κάποια γεγονότα στο κέντρο της Αθήνας (δεκαετία ’80). Τον ρώτησε, λοιπόν, αν πιστεύει κι εκείνος είπε: Πιστεύω, αλλά δεν με πιστεύει κανείς.
Kάτι άλλο που θες να προσθέσεις…
Κάτι καινούργιο δικό μου, αφιερωμένο σ’ όλα τ’ άφαντα:
Τ’ άστρα,
δεν μου φανερώνονται πια,
αυτά τα θρυλικά παράσημα της νύχτας είχα σημάδια
για να βρίσκω τα όνειρα μου.
Στον Λάδωνα, στην Κασσιόπη, στου Ηνίοχου τη πυροστιά
μ’ άρεσε να καϊπώνω (κρύβω) κρυφά τα βράδια
τους στοχασμούς μου, τη σερμαγιά μου.
Κι όμως, δεν μου φανερώνονται πια.
Σ’ αυτά τ’ αστέρινα λημέρια,
ξεθαρρεύαν σιωπηλά, οι πεθυμιές μου
Για το αύριο, για το γλύκαμα και την απροσεξιά,
της ποθητής της ομορφιάς,
κανακεύαν τους φρουρούς, οι εμμονές μου.
Και να δεν μου φανερώνονται πια.
Οι φίλοι, δεν μου φανερώνονται πια.
Δύσκολη αφήγηση τους πέφτει το βάθεμά μου.
Μάλλον δεν περισσεύει ευγένεια κι ανοχή
Ξεχαστήκαν και καήκαν οι όρκοι αφημένοι στη φωτιά
Δεν τους κακιώνω,
δεν είναι ζηλευτή η κακοκαιριά μου
γι’ αυτό ο ουρανός σουρώνει σε βροχή.
Μάλλον γι’ αυτό, δεν μου φανερώνονται πια.
Ονειρεύονται μέσα σε περίγυρο εχθρικό.
Δυστυχώς, αυτό στο επικυρώνω.
Δεν είναι συντυχιά, σύγκαιρος φόβος είναι και αβλεψιά.
Σύθαμπο για φόντο, κοινό το μυστικό είδες: Τώρα πια δε ξαστερώνω.
Και δεν μου φανερώνονται πια.
Η αγάπη, δεν μου φανερώνεται πια,
αποκαμώθηκε από τ’ ανώφελα τα ψέμματα μου.
Δεν έπρεπε τις στιγμές μου να νοθεύω.
Σκοτείνιαζα του φεγγαριού μου τη χροιά νομίζοντας,
πως θα την έχω έτσι ανέγγιχτη κοντά μου και πως πάντα θα τη μαγγανεύω.
Η αγάπη, δεν μου φανερώνεται πια.
Μ’ αφήνει άοπλο στου χρόνου μου το μακρυνάρι
τη κερδισμένη μου ευτυχία να ξελαργεύω.
Αντικρυστά σε μια ανυπόφορη αντηλιά
Με τα μάτια μου κλειστά και στα μουγγά ζητάω χάρη.
Πόσο ακόμα θα με ξεπαστρεύω;
Σα να ’χει λόγο η αγάπη που δεν μου φανερώνεται πια.
Κι η λευτεριά
Δεν έχει σκοπό να μου φανερωθεί
Με περιπαίζει πια. Έτσι είναι η λευτεριά.
Κρυμμένη στ’ άφαντα.
Info: Βοτανικός Live Stage, Κασσάνδρας 19 (παράλληλος της Ιεράς Οδού) 210 34 73 835. Είσοδος ε8, εξαντλημένα, € 12, 15, ταμείο. Προπώληση: Δισκοπωλείο Τζίνα, Πανεπιστημίου 42 και online: www.ticketpro.gr, www.viva.gr, www.ticketarena.gr, www.123tickets.gr. Στις 27/4.
17°
