Με τον κόσμο να γεμίζει από νωρίς το Gagarin, στη Λιοσίων δημιουργήθηκε μια μεγάλη ουρά που περίμενε υπομονετικά κάποιο εισιτήριο ή ακύρωση, αφού υπήρχε ένδειξη Sold Out. Ο Ψαραντώνης είναι ένας «μαγνητικός» μουσικός. Όπου και να παίζει ο κόσμος συρρέει για να τον ακούσει να παίζει και να ερμηνεύει τα τραγούδια με το δικό του τρόπο του. Από την άλλη μεριά οι Swans. Αμερικανοί με μεγάλο κοινό στη χώρα μας και ιδιαίτερο ήχο. Εκκωφαντικοί. Οι ωτοασπίδες ήταν δώρο στην είσοδο.
9.30 ανέβηκε πρώτος στην σκηνή ο Ψαραντώνης. Φιγούρα πληθωρική, Διονυσιακή. Σαν να κατέβηκε από την αρχαία σπηλιά του ένας άνθρωπος από άλλη εποχή. Επισκίασε τους πάντες. Η μουσική του είναι από τα βάθη της Κρήτης. Η ασταμάτητη λύρα, o ήχος του αέρα της θάλασσας και των κουδουνιών. Οι βρυχηθμοί του και τα χτυπήματα. Όλα ενσωματωμένα μαζί με την απαγγελία του. Ένα ιερό κεφάλαιο της ελληνικής μουσικής που ακόμη μας χαρίζει μοναδικές βραδιές.
Λίγη ώρα μετά ωτοασπίδες και οι Swans επί σκηνής. Οι τύποι έχουν καταφέρει να παράγουν μουσική με τρία ακόρντα και δύο power cords. Τα πλήκτρα ήταν σε ντελίριο, ενώ ο ντράμερ κατάφερε να σπάσει δυο μπακέτες απο τη μανία που χτυπούσε τα τύμπανα. Είχε κάτι πρωτόγονο αυτός ο ήχος και μια ένταση που σε κόλλαγε στον τοίχο. Ακόμη και με τα αυτιά κλειστά ο ήχος που διαπερνούσε το κορμί ήταν ρυθμικός. Τον ένιωθες διά της αφής σχεδόν.
14°
\
