Λένε ότι η μουσική και γενικότερα η τέχνη αντανακλάει την εποχή που ζούμε. Και θα συμφωνήσω. Έτσι λοιπόν το πιο υγιές μπαστάρδεμα, αυτό των ήχων και των ειδών της μουσικής, γίνεται κυρίαρχη τάση μετά τα 70s, άντε και λίγο τα 80s.
Σύγχρονη τζαζ από το Ηνωμένο Βασίλειο, αφρικάνικες επιρροές, ο Ηerbie, o Miles, o Sun Ra, ο Fela Kuti και ο Pharaoh, παρόντες σε πολλές παραγωγές, οι επανεκδόσεις βινυλίων περισσότερες από τις νέες κυκλοφορίες, μουσικές του κόσμου που χάρη στο δίκτυο έρχονται στην επιφάνεια, μινιμαλιστικά, πιάνο, ηλεκτρονικά, και τα εναλλακτικά και το ροκ που δεν διανύουν και την καλύτερή τους φάση.
Η χρονιά με τις μεγαλύτερες απώλειες στη μουσική έχει να μας δώσει τα τελευταία αριστουργήματα του Βowie και του Cohen, συνέχεια με υπέροχους δίσκους για τους Tindersticks και τον Cave, τους Radiohead, που εξακολουθούν να είναι τίμιοι, αλλά και τους πιο ωραίους καινούργιους κιθαριστικούς DIIV.
O Tiersen με το ουσιαστικά πρώτο του ολοκληρωμένο piano album, το υπέροχο και νοσταλγικό «Eusa», αλλά και ο Max Richter με τη μουσική του για τη σειρά «Βlack Mirrors».
Kαινούργια δισκάρα και για τους ψυχεδελικούς Goat, που ξεχωρίζουν για τις world επιρροές τους, όπως και το african free jazz, αριστούργημα «Wisdom of Elders» του Shabaka and the Ancenstors στην Brownswood του Gilles Petreson.
Μια από τις επανακυκλοφορίες της χρονιάς από την αθηναϊκή Teranga Beat, το αριστουργηματικό αιθιοπικό minimal wave «Love Songs 2» του Yishak Banjaw, καλλιτέχνη που στα 63 του παραμένει ενεργός.
Μοντέρνα jazz από τους Βadbadnotgood, τους GoGo Penguin και τους Mammal Ηands, το ολοκληρωμένο freestyle «Lunar Love» του Mop Mop, τα υπέροχα soundtracks των ταινιών «The Lion», «Reverant» και «Captain Fantastic», το καλύτερο ελληνικό album από τους The Blue Square με χαρακτήρα trip και hip hop, η επιστροφή των θρύλων A Tribe Called Quest αλλά και των De La Soul, καινούργια μουσική και για τους Massive Attack, η Solange, o Idris Ackamoor, οι The Frightnrs και άλλοι τόσοι!
20°
