Εδώ και λίγες εβδομάδες ο Νίκος Μπιτζένης (o Nikonn, o leader των Mikro, ο ένας από τους δύο Fotonovela, συνιδιοκτήτης της Undo Records και άνθρωπος πίσω από πολλά projects της electronica στην Ελλάδα και στο εξωτερικό) μετακόμισε στο Λονδίνο για μόνιμη εγκατάσταση. Καλό ή κακό, θα φανεί. Σε μας έστειλε ένα γράμμα με την πρώτη του εντύπωση από τη βρετανική πρωτεύουσα και μερικές φωτογραφίες:
"Ήταν η πρώτη φορά που το εισιτήριο για το Λονδίνο ήταν "απλή μετάβαση", χωρίς επιστροφή. Όλες τις άλλες φορές ήταν μετ' επιστροφής για 4-5 μέρες. Αυτή τη φορά ήταν για τα καλά. Μετακόμιση οικογενειακώς. Νέα αρχή σε ένα νέο τόπο.
Τα συναισθήματα ανάμικτα. Αφήνεις πίσω ένα τόπο που αγαπάς, φίλους, οικογένεια. Απ'την άλλη, πηγαίνεις σε ένα μέρος όπου όλα είναι πιθανά, ακόμα και τα απίθανα. Σε ένα τόπο όπου δημιουργήθηκαν τα περισσότερα πράματα που επηρέασαν την καλλιτεχνική μου πλευρά.
Η απόφαση πάρθηκε μετά από 3 χρόνια πολλής σκέψης και έρευνας. Και η απογοητευτική κατάσταση στη χώρα μας τον τελευταίο χρόνο έδρασε καταλυτικά. Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε στο Λονδίνο. Σπίτι κοντά στο σχολείο της μικρής για να μη μας φάνε οι αποστάσεις κλπ. Το studio "ξηλώθηκε" από την Αθήνα και μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. Για να το σετάρω μου πήρε 2 εβδομάδες. Και όλα άρχισαν να παίρνουν το δρόμο τους σιγά-σιγά.
Από την πρώτη στιγμή νοιώθεις ότι είσαι κάπου που συμβαίνουν πράματα συνεχώς!
Είναι στην ατμόσφαιρα, το νοιώθεις. Είναι και στη γεωγραφία. Βρίσκεσαι στο ίδιο γεωγραφικό μήκος και πλάτος με τόσους καλλιτέχνες, με τόσους ανθρώπους που θαυμάζεις και θέλεις να γνωρίσεις και να συνεργαστείς. Η ψυχολογία είναι το παν.
Αυτό που μου έλεγαν όλοι πριν έρθω στο Λονδίνο είναι ότι θα είναι δύσκολα. Και όντως είναι δύσκολα, το Λονδίνο είναι από τις πιο σκληρές πόλεις, με τρελούς ρυθμούς, αλλά δίνει πίσω πολλά. Και μόνο η ψυχολογία είναι αρκετή για μένα.
Μέσα στις πρώτες μέρες οι επισκέψεις σε μουσεία, συναυλίες, events μου άνοιξαν το μυαλό. Είδα ανθρώπους να χορεύουν, να γελάνε, να συζητάνε για τέχνη, για μουσική, για πίνακες ζωγραφικής, για βιβλία και παλιές ταινίες, είδα ανθρώπους να τρώνε στα πάρκα, είδα γονείς να διαβάζουν με τα παιδιά τους comics, είδα κόσμο να περνάει όμορφα με απλά πράματα χωρίς φανφάρες και υπερβολές. Είδα και άσχημα πράματα. 12 εκατομμύρια κόσμος, δεν μπορεί, θα έχει απ' όλα.
Ο παραλληλισμός με την ελληνική πραγματικότητα στην αρχή γινόταν αυτόματα. Έλεγα, "αυτό γιατί να μη γίνεται και στην Ελλάδα;". Τώρα πια δεν το κάνω, δεν έχει νόημα, άλλος τόπος ο ένας, άλλος ο άλλος, και καθένας με τα καλά του και τα κακά του.
Η βασική διαφορά με την Ελλάδα είναι ότι εδώ υπάρχει αξιοκρατία. Αν αξίζεις θα το βρεις μπροστά σου.
Κρατάμε λοιπόν και συνεχίζουμε ότι χτίσαμε στην Ελλάδα (MIKRO, Nikonn, Fotonovela, UNDO records) και προχωράμε σε καινούρια πράματα.
Ετοιμάζουμε νέο album MIKRO, τα πήγαινε-έλα Θεσ/νίκη-Αθήνα έγιναν Θεσ/νίκη/Λονδίνο.
Νέο album BEST OF Nikonn με 5 νέα track. Και κάποια νέα δικά μου project που ξεκίνησαν εδώ στο Λονδίνο, όπως οι O.I.B και οι "We're All The Same" θα κανουν releases μέσα στο 2016.
Παράλληλα, κάνω την παραγωγή στο debut προσωπικό album του Rusty Egan των θρυλικών VISAGE. Επίσης, μέσα στις πρώτες μέρες χωρίς ιδιαίτερο ψάξιμο ξεκίνησα DJ sets σε ένα bar στο Bredford. Ξεκίνησα να γράφω μουσική για ένα documentary που θα παρουσιαστεί στις Κάννες το 2016. Έκανα την παραγωγή στο πρώτο single μιας νέας τραγουδίστριας, της "Eliza". Ήδη συνεργάζομαι και με 2 ακόμα τραγουδίστριες για production και songwriting. Υπέγραψα με την West One Music, ένα label που βρίσκεται στο Soho, για 2 νέα μου projects τα οποία δεν "κολλούσαν" στο ήχο της UNDO records.
Και η UNDO records φυσικά "τρέχει"! Μεταφέρθηκε κι αυτή στο Λονδίνο (για πολλούς λόγους).
Είχαμε ήδη δύο προτάσεις να γίνουμε sublabel σε δυο μεγάλα label, αλλά για την ώρα προτιμάμε την ανεξαρτησία μας. Έχουμε ξεκινήσει επαφές με management και promo agencies για τους καλλιτέχνες της UNDO καθώς και με publishers και music supervisors.
Αυτά προσφέρει το Λονδίνο. Εδώ υπάρχει ένα δίκτυο από ανθρώπους που κινούνται, δημιουργούν στο χώρο της τέχνης και ιδιαίτερα της μουσικής και της εικόνας.
Δεν θα πω ότι όλα είναι σούπερ και ρόδινα. Εδώ όμως αισθάνομαι ότι υπάρχουν πόρτες για να περάσεις, έδαφος να κάνεις πράματα, κάτι που στην Ελλάδα δεν το ένοιωθα τα τελευταία χρόνια. Αρκεί να έχεις όραμα, όρεξη και αξία.
Πάντα υπήρχε στο μυαλό μου το Λονδίνο. Μία φράση που άκουσα πολλές φορές από ανθρώπους της μουσικής στην Ελλάδα ήταν ότι είμαι "γεωγραφικό ατύχημα". Ήρθε η ώρα λοιπόν να διορθώσω αυτό το "ατύχημα" και να κάνω το βήμα, και ήταν πολύ μεγάλο βήμα για εμένα.
Και όσο κι αν μου έλεγαν όλοι "σκέψου το καλά" ένα πράμα μου τριβέλιζε το μυαλό ...."ο τολμών νικά"!"
15°
