Τραγούδια διαμαρτυρίας 2012. Επικών διαστάσεων άλμπουμ, που παραπέμπει στον ήχο και το πνεύμα του δίσκου με τις διασκευές των τραγουδιών του Pete Seeger το 2006. Το «Αφεντικό» είναι θυμωμένο με όσα συμβαίνουν, ουρλιάζει για τα θύματα του αμερικάνικου ονείρου, θρηνεί για τους τσακισμένους συμπατριώτες του και καταφεύγει στους ήχους που «δημιούργησαν» το αμερικάνικο έθνος: zydeco, gospel, blues, ιρλανδική παράδοση. Ως μανιφέστο διαμαρτυρίας το άλμπουμ κάνει τη δουλειά, αλλά ως μουσικός δίσκος δυσκολεύεται να συγκινήσει.
Lana Del Ray - Born to Die (**)
Μπορεί να είμαστε στην εποχή της εικόνας και το μάτι να είναι αχόρταγο, αλλά... πολλή φασαρία για το «συμπαθές τίποτα». Η εντυπωσιακή persona που δημιούργησε η Elizabeth Grant ξεπερνάει τις μουσικές της ικανότητες και ο χαρακτηρισμός «Nancy Sinatra του 21ου αιώνα», που βιαστικά της αποδόθηκε, έχει μια αδυναμία: δεν μας λέει πού είναι ο Lee Hazlewood να της γράφει τραγούδια, γιατί με ένα σιγκλάκι δεν πας και πολύ μακριά.
Οι Άγγλοι Tunng είναι από τα γκρουπ της nu-folk που βρίσκουν δημιουργικούς διαδρόμους για να παρακάμψουν τα κλισέ του είδους. Μετά από 4 άλμπουμ, συγκέντρωσαν εδώ αποσπάσματα από ηχογραφήσεις που έχουν κάνει κατά καιρούς για το BBC, δημιουργώντας έτσι μια άτυπη συλλογή που μας προσφέρει μια πανοραμική εικόνα τους. Πειραματισμοί, ηλεκτρονικοί ήχοι αλλά και ήχοι του σώματος, ιδιαίτερα όργανα, ψαγμένα φωνητικά, κυρίως όμως καλές μελωδίες και ενορχηστρώσεις μάς προσφέρουν ένα αποτέλεσμα που δεν ακούς συχνά από τα νέα γκρουπ.
Quantic & Alice Russell - Look Around the Corner (**)
Ο Quantic δημιουργεί ένα χαλαρό jazz/latin/soul και cinematic ηχητικό περιβάλλον για την ενδιαφέρουσα φωνή της Alice Russell, αλλά χωρίς έμπνευση και διάθεση να ξεφύγει από τα κλισέ, άσε που έχεις την εντύπωση ότι οι δυο τους είναι σαν να μη συναντήθηκαν ποτέ, παρά τις πάμπολλες συνεργασίες τους. Ένας δίσκος που κατασκευάστηκε χωρίς να ζυμωθεί.
17°
