Φοβερή ευφροσύνη να ακούς έναν καινούργιο Burial και να τον βρίσκεις όσο ψυχοπνόο και θαρραλέα επινοητικό τον θυμόσουν. Οι πρώτες στιγμές του «Kindred», με τις γρατσουνιές της βελόνας και τα σαλεμένα ανδρόγυνα φωνητικά εφέ να ακολουθούνται από ένα κενό παρεστιγμένο που κρατά κατά τι παραπάνω τη σιωπή, σε αφήνουν να μετεωρίζεσαι για λίγες στιγμές, προτού προσγειωθείς στο γνωστό παραδείσιο συνθετικό τέμπλο, τα beats, τα synth, οι αλαλαγμοί με το γνωστό κράμα ελπίδας και απόγνωσης σε τυλίγουν σε μια υφή που δεν θέλεις να την αποτινάξεις ως το τέλος του χειμώνα.
Το «Loner», της δεύτερης πλευράς, είναι μια πιο ρυθμική εκτροπή, εφτά λεπτά φτιαγμένα από μπότες στα τέσσερα τέταρτα, παλαμάκια και ένα επαναληπτικό μοτίβο που εθίζει χωρίς να αποπειράται κανένα κρεσέντο, ενώ το 30λεπτο EP συμπληρώνεται με μια πιο λυρική, ήπια μελωδία, το «Ashtray Wasp». Ένα κομμάτι που έλκει τις επιρροές του από το ντεμπούτο του Burial και ποντάρει σε ελαφρύ 2-step, με παύσεις, σκρατσαρίσματα, συγκοπτόμενους στίχους, («I want, I need, I belong»), για να πλάσει ένα υπόκωφο σύμπαν, όλα εδώ είναι αποσπασματικά, κατακερματισμένα, ιμπρεσιονιστικές απεικονίσεις του αστικού τοπίου, με το βουητό των δρόμων, τις φωνές των περαστικών, το θόρυβο της κυκλοφορίας και την αλλαγή προοπτικής που σε περιμένει στη στροφή παρακάτω.
Και ενώ το καθένα από τα τρία τραγούδια θα μπορούσε να περιέχεται σε κάποιο από τα προηγούμενα άλμπουμ του Will Bevan, το σύνολο ηχεί φρεσκαρισμένο, οι αναφορές είναι γονιμοποιές, όχι περασμένες δεύτερο χέρι.
Η Hyperdub -ποιος άλλος;- κυκλοφορεί το EP και το προσφέρει για streaming εδώ , ενώ υπάρχει διαθέσιμο και ένα βίντεο κλιπ του «Loner», από τον Πορτογάλο κινηματογραφιστή Miguel Bidarra.
12°
