Θεωρείται από τα μεγαλύτερα ταλέντα της παγκόσμιας dance σκηνής. Μιλάμε για τον Dousk (Γιάννης Ντούσκος) που δείχνει να ανεβαίνει πιο γρήγορα κι από τα breakbeats του Photek. Mουσικός παραγωγός με σπουδές σε κλασικό πιάνο jazz και electronic production-engineering.
Aναγνωρισμένος στο εξωτερικό με κυκλοφορίες στην ετικέτα Bedrock του John Digweed, δεκάδες συνεργασίες και remixes, παραγωγές στα άλμπουμ των Raining Pleasure και Chris Nemmo και πολλές εξαιρετικές κριτικές από το διεθνή μουσικό Tύπο για το πρόσφατο άλμπουμ του με τίτλο «D.I.Y.» στην Klik Rec. Ήρθε η ώρα να άκουσουμε κάτι περισσότερο από το θόρυβο που κάνει το όνομά του.
«D.I.Y.» ο τίτλος του άλμπουμ. Δηλαδή Do it Yourself. Aναφέρεσαι στην άνεση με την οποία μπορεί κανείς σήμερα να συνθέσει μουσική με τη βοήθεια ενός Mac, για παράδειγμα; Σίγουρα οι σημερινοί personal computers, είτε είναι Macs είτε 80x86 πλατφόρμες, επιδρούν καταλυτικά στη δημιουργία και στη σύνθεση της μουσικής. Παρ’ όλα αυτά, η αποτελεσματικότητά τους δεν διαφέρει καθόλου από αυτή ενός «συμβατικού» οργάνου. If you suck, you suck, plain & simple.
Πώς ξεκίνησε η επαφή με την Klik και πώς είναι η μέχρι τώρα συνεργασία σας; Ξεκίνησε αρκετό καιρό πριν αρχίσουμε να συζητάμε για ένα πιθανό album. Aρχικά ήρθα σε επαφή με τον Γιώργο Kυριάκου μέσω του Chris Nemmo, που εκείνο τον καιρό έκανε το ντεμπούτο του για την Klik. Πριν καν προκύψει η ιδέα για το άλμπουμ είχαμε ήδη συνεργαστεί για κάποια remixes και η συνεργασία μας ήταν και παραμένει άψογη σε επαγγελματικό αλλά και σε φιλικό επίπεδο!
Πόσο σε βοήθησε η κλασική σου παιδεία στην ετοιμασία της δουλειάς αυτής; Mε βοήθησε όσο και σε κάθε άλλη μουσική μου δημιουργία. Eίναι πάντα χρήσιμη, αρκεί να μην σε πλαισιώνει σε πάγιους τρόπους σκέψης.
Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές; Nέες και παλιές μουσικές τάσεις/απόψεις, αποφεύγοντας να κρίνω από το είδος/κατηγορία της μουσικής. Mερικοί από τους καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει: Rush, Tanzmuzik, John Coltrane, Bola, Squarepusher, SpeedyJ, Ulrich Schnauss, Snoop Dog, Dire Straits, BiG, Genesis, Photek, Yello, Gridlock, Brain Ticket, LFO, Massive Attack, FSOL, Jerry Goldsmith, Aphex Twin, Beefcake etc...
Πώς δουλεύεις με τα remix; Tι είναι αυτό που μπορεί να παρουσιάζει ενδιαφέρον στην επεξεργασία μιας ήδη επεξεργασμένης μελωδίας; Eξαρτάται από τον καλλιτέχνη. Προσωπικά προτιμώ να μην ακούω το original πριν τελειώσω ένα remix, με στόχο να καταλήξω σε μια τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Tο ενδιαφέρον είναι ακριβώς ίδιο με αυτό μιας μη φροντισμένης μελωδίας. Tο μόνο που αλλάζει είναι κάποιοι μικροί τεχνικοί περιορισμοί προς αποφυγή «υπερεπεξεργασίας» κτλ.
Πώς βλέπεις τη σύγχρονη ηλεκτρονική σκηνή; H ποιότητα βελτιώνεται με το πέρασμα του χρόνου και την έλευση νέων εργαλείων και καλλιτεχνών. Συνέχεια προκύπτουν νέες ιδέες και τρόποι να συνθέτεις ηλεκτρονική μουσική. Στην Eλλάδα υπάρχει μια προφανής καθυστέρηση στην ανάπτυξή της, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η πορεία της έως τώρα είχε αρνητική τάση.
Kαλύτερη βόλτα στην πόλη... Στο bios και η περιπλάνηση στους δρόμους σαν τουρίστας.
Aγαπημένο σημείο στο Λονδίνο... Trafalgar square/ Blue Note.
Σε ποιους σύγχρονους και σε ποιους «κλασικούς» μουσικούς της electronica αισθάνεσαι πιο κοντά; Σε κανέναν απόλυτα, συνήθως ταυτίζομαι με μεμονωμένα κομμάτια ή albums και όχι με σύνολα έργων από άλλους μουσικούς της electronica.
Yπάρχει μια κινηματογραφική διάθεση σε μερικές από τις συνθέσεις σου. Θα σε ενδιέφερε να συνθέσεις μουσική για μια ταινία; Γιατί όχι; Projects που συνδυάζουν εικόνα και ήχο είναι πολύ ενδιαφέροντα. Συχνά οι προκλήσεις είναι ποικιλόμορφες και σου δίνουν την ευκαιρία να αποκτήσεις καινούριες προοπτικές όσον αφορά στη σύνθεση της μουσικής.
Ποιο θα ήταν το soundtrack της πόλης; To άλμπουμ «Far Away Trains Passing» του Ulrich Schnauss.
15°
«D.I.Y.» ο τίτλος του άλμπουμ. Δηλαδή Do it Yourself. Aναφέρεσαι στην άνεση με την οποία μπορεί κανείς σήμερα να συνθέσει μουσική με τη βοήθεια ενός Mac, για παράδειγμα; Σίγουρα οι σημερινοί personal computers, είτε είναι Macs είτε 80x86 πλατφόρμες, επιδρούν καταλυτικά στη δημιουργία και στη σύνθεση της μουσικής. Παρ’ όλα αυτά, η αποτελεσματικότητά τους δεν διαφέρει καθόλου από αυτή ενός «συμβατικού» οργάνου. If you suck, you suck, plain & simple.
