Τι Να Δω Σήμερα: “Alive” του Φρανκ Μάρσαλ - Η Φωτεινή Αλευρά διαλέγει την ταινία της ημέρας
Απογειώθηκε από το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης με προορισμό το Σαντιάγο της Χιλής, ένα ελικοφόρο αεροσκάφος το οποίο μετέφερε την ομάδα ράγκμπι Old Christians μαζί με τις οικογένειες και τους φίλους τους, για να δώσει έναν φιλικό αγώνα, πριν πέσει στις Άνδεις στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Οι 16επιζώντες από τους 45 συνολικά επιβαίνοντες μαζί με το πλήρωμα, επιβίωσαν δέκα εβδομάδεςστο πολικό ψύχος των Άνδεων χωρίς εξοπλισμό και φαγητό, μέχρι που διασώθηκαν στις 23 Δεκεμβρίου, μετά από την ηρωική προσπάθεια δύο εξ αυτών, οι οποίοι αναρριχήθηκαν και περπάτησαν στις αφιλόξενες Άνδεις προς τη Χιλή, για δέκα ημέρες καλύπτοντας 61 χιλιόμετρα, πριν φτάσουν ξανά στον πολιτισμό. Η απίστευτη ιστορία του «Θαύματος των Άνδεων» θα ήταν σενάριο της πιο ακραίας περιπέτειας φαντασίας ή/και καταστροφής, αν δεν ήταν αλήθεια. Σήμερα βλέπουμε την ταινία «Οι Επιζήσαντες» του Φρανκ Μάρσαλ.
Ο Ίθαν Χοκ πρωταγωνιστεί σε μια ταινία που μοιάζει πειστική ως προς το θανατηφόρο δυστύχημα και ιδιαιτέρως εντυπωσιακή ως προς τα γενικά πλάνα των χιονισμένων βουνοκορφών και της απέραντης φύσης που περιγράφουν την αδιαμφησβήτητη και κατακλυσμιαία δύναμή της. Όμως το αδιαφιλονίκητο θέμα της ταινίας είναι ο κανιβαλισμός στον οποίο αναγκαστικά επιδόθηκαν οι επιζώντες. Ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού στον κινηματογράφο -και στον φυσικό κόσμο όπως αποδεικνύει η αεροπορική τραγωδία των Άνδεων- το οποίο δεν μπορεί παρά να πυροδοτήσει τη συζήτηση για το αν επιτρέπονται όλα μπροστά στην ελπίδα της επιβίωσης και για το αν υπάρχουν όρια ως προς τον κίνδυνο του θανάτου, πού βρίσκονται και ποιος τα θέτει. Οι πνευματικές και θρησκευτικές προεκτάσεις είναι άπειρες και αμέτρητες οι ψυχολογικές επιπτώσεις στην υγεία των επιζώντων.
Η παγκόσμια κοινότητα υποδέχτηκε τους επιζήσαντες ως ήρωες και έμεινε ειλικρινά αποσβολωμένη από την απίστευτη ιστορία επιβίωσης των 16. Τίποτα δεν φαινόταν να μπορεί να ξεπεράσει αυτό το αυθόρμητο σάστισμα, μέχρι που ήρθε στο φως ο τρόπος με τον οποίο κατόρθωσαν να επιβιώσουν. Η ταινία μεταφέρει επαρκώς το παραπάνω κλίμα, χωρίς ωστόσο να μπορεί τελικά να υπερβεί το σύνορο της ανθρώπινης μετάβασης σε κάτι άλλο από αυτό που ήταν πριν. Οι άνθρωποι που γύρισαν πίσω από εκεί πάνω δεν γύρισαν ποτέ, κάποιοι άλλοι σίγουρα θα ήταν στη θέση τους, παρόλα αυτά εμείς βλέπουμε και αναγνωρίζουμε τους ίδιους χαρακτήρες.
25°
