O Μichael Gandolfini πρωταγωνιστεί στην επερχόμενη ταινία The Many Saints of Newark παίζοντας τον ρόλο του Tony Soprano που καθιέρωσε τον πατέρα του James.
Πώς μπαίνεις στα παπούτσια του πιο δυνατού χαρακτήρα που γράφτηκε ποτέ ενδεχομένως για την αμερικανική τηλεόραση; Ειδικά αν τον εν λόγω ρόλο έχει υποδυθεί ο πατέρας σου; Ποιος μπορεί να φορέσει το κοστούμι του Tony Soprano χωρίς να βουλιάξει μέσα σε αυτό; Δύσκολα και ρητορικά, ίσως, ερωτήματα.
Τις απαντήσεις δίνει ο Michael Gandolfini, γιος του αδικοχάμενου James Gandolfini ο οποίος πρωταγωνιστεί στο The Many Saints of Newark, το prequel του «The Sopranos» που μας γυρνάει αρκετές δεκαετίες πίσω όταν ο Tony Soprano ήταν έφηβος. H είδηση της παρουσίας του νεαρού Gandolfini στο ρόλο που απογείωσε την καριέρα του πατέρα του πίσω στο 2019, αποτέλεσε για πολλούς φαν τον λόγο για να περιμένουν ανυπόμονα την νεότερη version του Tony.
Ο 21χρονος ηθοποιός μέχρι την οντισιόν δεν είχε δει ούτε ένα λεπτό από το θρυλικό TV show του HBO. Έναν ρόλο για τον οποίο, ο James Gandolfini είχε κερδίσει 3 ΕΜΜΥ, 5 SAG και μία Χρυσή Σφαίρα. Μετά την οντισιόν, όμως, το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν ότι έπρεπε να παρακολουθήσει κάθε δευτερόλεπτο της σειράς. Ξανά και ξανά. Μέχρι να χωνέψει για τα καλά ποιος ήταν ο Tony Soprano. Ο πατέρας του βέβαια, όπως αποκαλύπτει ο Michael δεν ήθελε να δει την σειρά…
«Έπρεπε να μπω στο πετσί του ρόλου, να κατανοήσω την παιδική ηλικία του Tony, να μάθω τα πάντα, την εποχή, τους ανθρώπους» αναφέρει ο Michael Gandolfini στο Esquire. «Δεν με ενδιέφερε τόσο πολύ να παίξω τον 30χρονο Tony. Νομίζω ότι αν υπάρχει ένα ενδιαφέρον, ήταν να δούμε πίσω στα 20 του, πως έγινε ότι έγινε» προσθέτει.
«Ως ηθοποιός, έπρεπε να παρακολουθήσω αυτόν τον τύπο που δημιούργησε τον ρόλο, να αναζητήσω τρόπους, φωνή, όλα αυτά που θα έπρεπε να αντηχήσω. Αλλά τότε θα έβλεπα και τον πατέρα μου. Νομίζω ότι αυτό που το έκανε τόσο δύσκολο ήταν ότι έπρεπε να το κάνω μόνος μου. Καθόμουν μόνος μου στο σκοτεινό διαμέρισμά μου και παρακολουθούσα τον μπαμπά μου όλη την ώρα. Άρχισα να βλέπω τρελά όνειρα. Είχα ένα οντισιόν για τον Ντέιβιντ και κοίταξα τα χέρια μου και ήταν τα χέρια του πατέρα μου», λέει ο Michael Gandolfini.
Χρόνια μετά το πολυσυζητημένο τέλος των Sopranos, ο σεναριογράφος Ντέιβιντ Τσέις επιστρέφει στην αρχή της επικής αυτής ιστορίας με μία αιρετική «αγιογραφία» των πρωταγωνιστών. Για την υλοποίηση της ιδέας και την εκπλήρωση της διακαούς δίψας των φαν της σειράς για μια νέα δόση Sopranos, ο Τσέις απευθύνθηκε στους πιστούς συνεργάτες του, τον βραβευμένο σκηνοθέτη Άλαν Τέιλορ και τον σεναριογράφο Λόρενς Κόνερ.
Ο νεαρός Tony μεγαλώνει σε μία από τις πιο ταραχώδεις περιόδους στην ιστορία του Νιούαρκ και ανδρώνεται, καθώς αντίπαλες συμμορίες ανελίσσονται και διεκδικούν την εξουσία από την πανίσχυρη εγκληματική οργάνωση των ΝτιΜέο, που κυριαρχεί στη διχασμένη από τον ρατσισμό πόλη.
Εγκλωβισμένος σε μία εποχή που αλλάζει ραγδαία είναι ο θείος που θαυμάζει, ο Ντίκι Μολτισάντι (Αλεσάντρο Νιβόλα), ο οποίος παλεύει να ανταποκριθεί στις επαγγελματικές και προσωπικές του υποχρεώσεις. Η επιρροή που ασκεί στον ανιψιό είναι τέτοια που ο θείος θα πλάσει τον εύπιστο έφηβο και θα τον μεταμορφώσει στον πανίσχυρο αρχιμαφιόζο, Tony Soprano.
Ο νεαρός Gandolfini λοιπόν, επιθυμούσε να σταθεί στο «ύψος» του πατέρα του και να ενσαρκώσει τον… έτερο νεαρό Tony με κάθε τίμημα, ακόμα και αν αυτό σήμαινε να χάσει ένα δόντι. Το χαρακτηριστικό χαμόγελο του Tony με το σπασμένο δόντι ήταν φυσικά ζητούμενο με τον Michael πρόθυμο να υποστεί σπάσιμο στο μπροστινό του δόντι. Τελικά, βρέθηκε μια καλύτερη λύση... μία τεχνητή οδοντοστοιχία.
Ο ζήλος του και το άγχος να «γίνει» Tony Soprano ήταν τόσο μεγάλος που έκαναν τον σκηνοθέτη Αλαν Τέιλορ και τον Τσέις να του ζητήσουν να «χαλαρώσει» σε μερικές σκηνές. «Δεν ήταν ο πατέρας μου αυτός. Δεν ήταν ο πατέρας που γνώρισα», είπε ο Michael «οπότε σε πολλές περιπτώσεις ήταν διασκεδαστικό να τον βλέπω να εξερευνά αυτόν τον σύνθετο χαρακτήρα. Υπάρχουν όμως και σκηνές που είναι πολύ σκληρές. Οτιδήποτε σχετικό με τα παιδιά του είναι πολύ σκληρό και όταν τον πυροβολούν στην 5η σεζόν, ό,τι έχει να κάνει με το νοσοκομείο είναι πολύ σκληρό».
Πέραν όμως της προσπάθειας να χωρέσει στα παπούτσια...με τις πέτρες που έβαζε ο πατέρας του, ο Michael μιλάει και για την σχέση μαζί του. Στα 14 του είχε το «δύσκολο» έργο να ειδοποιήσει τις αρχές ότι ο πατέρας του βρίσκεται αναίσθητος σε ένα μπάνιο στην Ιταλία. «Nομίζω ότι πήρα από αυτόν το άγχος του και την προσπάθεια να είμαι καλός και καλός άνθρωπος. Πάντα αναρωτιέμαι όπως εκείνος...το αξίζω αυτό; Πήρα τη σωστή απόφαση;».
Πόσο διαφορετικός όμως ήταν ο Tony στα 20 του και ο Tony ως πανίσχυρος μαφιόζος;
Την απάντηση τη δίνει ο Michael ο οποίος παραπέμπει στην τέταρτη σεζόν των Sopranos και στο επεισόδιο «Παρακολουθώ πάρα πολύ τηλεόραση». Ο Τόνι οδηγεί τη χιονισμένη νύχτα του Νιου Τζέρσεϋ προς έναν άγνωστο ακόμη προορισμό, όταν ακούει ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο: «Oh Girl», από τους Chi-Lites. «Αρχίζει να τραγουδάει, και μετά αρχίζει να κλαίει, και μετά θυμώνει με τον εαυτό του επειδή κλαίει, και μετά γελάει με τον εαυτό του», λέει ο Μάικλ συγκλονισμένος από τη παράσταση του πατέρα του. «Κυριολεκτικά τόσα συναισθήματα μέσα σε σαράντα δευτερόλεπτα»! Προσθέτει.
21°
