Κινηματογραφος

Εργοστάσιο κινηματογράφου: Το αφιέρωμα στον Alberto Sordi

Διήμερο αφιέρωμα στις ταινίες του μεγάλου κωμικού

stavros-papadimas_1.jpg
Σταύρος Παπαδήμας
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
O Alberto Sordi στη Βενετία, 1959
O Alberto Sordi στη Βενετία, 1959 © Archivio Cameraphoto Epoche/Getty Images/Ideal Image

Το κέντρο οπτικοακουστικής μνήμης και κουλτούρας «Fabbrica del Cinema» στη Ρώμη οργανώνει αφιέρωμα στον κωμικό Alberto Sordi στις 10-12 Μαρτίου.

Το κέντρο οπτικοακουστικής μνήμης και κουλτούρας «Fabbrica del Cinema» οργανώνει στις 10-12 Μαρτίου διήμερο αφιέρωμα στον Alberto Sordi. Ο αγαπημένος ηθοποιός από το Τραστέβερε της Ρώμης που πέθανε τον Φεβρουάριο του 2003 είχε στο ενεργητικό του 150 ταινίες.

Στόχος του αφιερώματος της Fabbrica είναι να προβληθούν «ταινίες με ανθρωπιά όπως ήταν εκείνες που γυρίζονταν στις δεκαετίες 1950-1970» -στη χρυσή εποχή του ιταλικού κινηματογράφου που έχει πια ξεχαστεί- αλλά και αργότερα. Η Fabbrica σημειώνει ότι το κοινό των νέων σήμερα, «δεν γνωρίζουν ποιοι ηθοποιοί, σκηνοθέτες και διευθυντές φωτογραφίας έκαναν τον ιταλικό κινηματογράφο τόσο υπέροχο.»

Θα προβληθούν οι ταινίες: «Ο ανθρωπάκος», «Ο μαρκήσιος Ντελ Γκρίλο», «Ο μεγάλος πόλεμος» και το «Ρομάντσο ενός φτωχού». «Ο ανθρωπάκος» (1977) ήταν μια πικρή σάτιρα σε σκηνοθεσία του Mario Monicelli που συνδύαζε την περίφημη ιταλική κωμωδία με το δράμα: ο Soldi υποδυόταν ένα δημόσιο υπάλληλο, η Shelley Winters υποδυόταν τη σύζυγό του και ο Vincenzo Crocitti τον χοντροκέφαλο γιο του, τον οποίον ο πατήρ προόριζε για λογιστή. «Ο μαρκήσιος Ντελ Γκρίλο», επίσης από την ύστερη περίοδο του Alberto Sordi (1981) και πάλι σε σκηνοθεσία του Mario Monicelli, τοποθετείται στην αρχή του 19ου αιώνα και σατιρίζει την παπική εξουσία. Ο Μοnicelli βραβεύτηκε με την ασημένια Άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου, ενώ η ταινία συγκέντρωσε έξι ιταλικά βραβεία. «Το ρομάντσο ενός φτωχού» είναι η προτελευταία ταινία του Sordi (1995) σε σκηνοθεσία Ettore Scola, ενώ «Ο ανθρωπάκος» ανήκει στην τελευταία φάση της «χρυσής εποχής» που, σύμφωνα με τους περισσότερους κινηματογραφικούς κριτικούς, τοποθετείται περίπου το 1977, μετά τις τρείς ταινίες «Οι εντιμότατοι φίλοι μου». Ο «Ανθρωπάκος» ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών αλλά έχασε από το «Πατέρας αφέντης» των αδελφών Ταβιάνι. Κέρδισε ωστόσο 10 ιταλικά βραβεία μεταξύ των οποίων καλύτερης ηθοποιίας για τον Alberto Sordi. «Ο μεγάλος πόλεμος» είναι η παλιότερη από τις ταινίες του αφιερώματος (1959) και αφηγείται την ιστορία δύο λουφαδόρων του ιταλικού στρατού, στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Δίπλα στον Sordi εμφανίζονται oι μεγάλοι του ιταλικού κινηματογράφου Vittorio Gassman και Silvana Mangano.

Alberto Sordi in America

Στο YouTube μπορεί κανείς να δει μια σειρά απολαυστικές ταινίες του Sordi, όπως «Ο γόης», «Ο χήρος», «Ο εργένης», «Ο αστυνόμος», «Ο ηθικολόγος», «Ο γιατρός» (οι τίτλοι είναι χαρακτηριστικοί της ιταλικής ηθογραφίας), «Ένας ήρωας του καιρού μας», «Καληνύχτα δικηγόρε», «Είμαι υπερφυσικό φαινόμενο», «Έρχονται τα δολάρια», «Ωραίος και έντιμος μετανάστης στην Αυστραλία ζητεί νύφη», «Αγάπη μου, βοήθησέ με» και άλλες.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ