Όλα έμοιαζαν να είναι εναντίον της έλευσής μας στο νησί της Σύρου τη στιγμή που οι υπεύθυνοι του φεστιβάλ Animasyros 11 powered by Onassis Culture έστελναν ενθαρρυντικά mail από την ηλιόλουστη Ερμούπουλη. Στην Αθήνα η πιθανότητα άρσης του απαγορευτικού στον απόπλου των πλοίων έμοιαζε ακόμα με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Όταν όμως ένα φεστιβάλ - θεσμός και η πανέμορφη βασίλισσα των Κυκλάδων είναι ο προορισμός, είναι λογικά η μόνη στιγμή που το (κοελικό) σύμπαν οφείλει να συνωμοτήσει για να κάνει εφικτή την παρουσία σου εκεί.
Κάπως έτσι, την Παρασκευή το πρωί βρίσκομαι στο λιμάνι της Σύρου ανάμεσα σε γνώριμα πρόσωπα και συναδέλφους που δεν γνωρίζω προσωπικά – αλλά αργότερα θα μας δέσουν μπύρες στην πίσω αυλή του Απόλλωνα – να ανταλλάσω ζεστές χειραψίες και αγκαλιές. Γρήγορα να αφήσουμε αποσκευές, να βγάλουμε το ταξίδι από πάνω μας με ένα ζεστό ντους και να ξεφυλλίσουμε το σφιχτό και πλούσιο πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης για να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις.
Κεντρική θεματική του φεστιβάλ φέτος «τα παιδιά». Το πρόγραμμα ανοίγεται στις μικρότερες ηλικίες και οι παιδικές ταινίες έχουν ξεχωριστή θέση και στο διαγωνιστικό τμήμα «Τηλεοπτικές Σειρές & Κατά Παραγγελία ταινίες», αφού το μεγαλύτερο κομμάτι του αφορά σε υλικό για ανηλίκους. Η ναυαρχίδα του φετινού προγράμματος, όπως και σε κάθε έκδοση του Animasyros, είναι το διαγωνιστικό του τμήμα. Έχοντας λάβει 2.547 συμμετοχές – αριθμός ρεκόρ - επιλέχθηκαν 26 ταινίες κάθε μία ένα ξεχωριστό διαμάντι. Παράλληλα το Φοιτητικό Διαγωνιστικό Τμήμα του Animasyros 11, αποδεικνύει ότι το μέλλον του animation είναι στα καλύτερα χέρια. Με μεγάλη χαρά βλέπουμε επίσης στο πρόγραμμα και μία σειρά LGBTQI+ ταινιών, μια ενότητα που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Athens Pride. Το ενδιαφέρον μας κεντρίζουν και οι προβολές ταινιών animation μεγάλου μήκους τεσσάρων τιμώμενων χωρών, Ισραήλ – Αλβανία – Ταϊβάν – Ιράν καθώς και το ειδικό αφιέρωμα Onasseas – The Salty Stories σε συνεργασία με το Onassis Culture.
Οι επιλογές είναι πολλές και ο μολυβί ουρανός της Σύρου σα να σε σπρώχνει στην αγκαλιά των βελούδινων καθισμάτων του Απόλλωνα, του πανέμορφου δημοτικού θέατρου που έχει ταυτιστεί σχεδόν με το φεστιβάλ. Δεν μπορώ να αντισταθώ στις προβολές animation από τη γειτονική Αλβανία και την καρδιά μου κερδίζουν οι σκανταλιάρηδες Zana & Miri (1975), ένα παιδικό animation που με πηγαίνει πίσω στην παιδική μου ηλικία και μου θυμίζει που κάποτε λαχταρούσα να δω Μπόλεκ και Λόλεκ σε τότε δημοφιλές παιδικό κανάλι.
Στο Διεθνές Διαγωνιστικό είναι πρακτικά αδύνατο να διαλέξεις αγαπημένη ταινία, όμως το Raymond or the Vertical Escape, το animation με μαριονέτες της Sarah Van Den Boom και πρωταγωνίστρια μια κουκουβάγια με αγγίζει όπως τίποτα άλλο μέχρι εκείνη την ώρα. Η ηρωίδα είναι μία ορκισμένη παρθένα που λατρεύει την Παναγία και προσεύχεται σε εκείνη καθημερινά. Κουρασμένη από την αυτοεπιβεβλημένη αποχή από την απόλαυση του πάθους και του έρωτα, καταρρέει όταν δεν ανταποκρίνεται στα συναισθήματά της ο ταχυδρόμος του χωριού στο οποίο ζει και με τον οποίο είναι κρυφά ερωτευμένη. Τότε, οργισμένη πάει στο άγαλμα της Παναγίας που τόσο λατρεύει και με θράσος απαιτεί «Θέλω σεξ, θέλω αγάπη, θέλω την απεραντότητα του ουρανού».
Το τέλος των προβολών του Διεθνές Διαγωνιστικού ακολουθεί η LGBTQI+ ενότητα γεμάτη με εξαιρετικά animation film. Το χειμαρρώδες FAGS του Alexis Vandersmissen είναι το προσωπικό μου αγαπημένο, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω ότι το χειροκρότημα της πλατείας ξεχώρισε τα συγκινητικά και ιδιαίτερα – αν και μεταξύ τους πολύ διαφορετικά - Star-Fallen και Beyoutiful. Η βραδιά κλείνει με το πάρτι στο Πνευματικό Κέντρο Ερμούπολης powered by #EuandMe.
Η επόμενη μέρα με βρίσκει μαγεμένη από την ενότητα των Τηλεοπτικών Σειρών & Κατά Παραγγελία ταινιών καθώς η αγάπη μου για τον Jack White συναντήθηκε με το φεστιβάλ μέσα από την προβολή του Conan O’Brien Discusses "We’re Going to be Friends" by The White Stripes. Το Our Story από την άλλη, μία υπέροχη ιστορία για το ζήτημα της μετανάστευσης που απασχολεί εδώ και τρία χρόνια εντόνως τη δημόσια συζήτηση με συγκινεί και από το χειροκρότημα που γέμισε τον Απόλλωνα ξέρω πώς δεν είμαι η μόνη.
Κι ενώ έχει ανακοινωθεί προληπτικά απαγορευτικό για το πρωί της Κυριακής όπου έπεται και η αναχώρησή μας, οι κυκλώνες περνούν ξυστά από την Ερμούπολη και αφήνουν αλώβητη τη χώρα, αλλά και τη συνολική διοργάνωση του φεστιβάλ που κύλησε ανεμπόδιστη με μικροαλλαγές στις τοποθεσίες διεξαγωγής προβολών και άλλων δραστηριοτήτων, αλλαγές που φυσικά δεν ενόχλησαν κανένα. Κάπως ελπίσαμε πως το σύμπαν (αυτό που λέγαμε πριν) τώρα θα συνωμοτούσε για να κάτσουμε έστω 12 ώρες παραπάνω στο νησί, να δούμε από κοντά την τελετή λήξης και τη βράβευση. Σε μία πλήρη αποδόμηση κάθε κοελικού τσιτάτου, πέρνουμε το μέλλον στα χέρια μας και αλλάζουμε τα εισιτήρια μας λίγο μετά την ομαδική / αναμνηστική φωτογραφία του φετινού Animasyros και ανανεώνουμε το ραντεβού μας στον Απόλλωνα για το βράδυ.
Ο πρόεδρος του Animasyros, Βασίλης Καραμητσάνης, ευχαρίστησε το κοινό που παρακολούθησε για 11η χρονιά τις δράσεις του φεστιβάλ, τόσο τις πλούσιες προβολές όσο και τα πρωτότυπα εργαστήρια και ανανέωσε το ραντεβού του πλέον σημαντικότερου θεσμού της τέχνης της εμψύχωσης στην Ελλάδα για το 2019. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «για πέντε ολόκληρες μέρες και νύχτες η Σύρος, φιλοξένησε εκατοντάδες animated χαρακτήρες σε 200 ταινίες από 30 χώρες, Διαγωνιστικά προγράμματα, πανοράματα, αλλά και μία σειρά εργαστηρίων που εμπλέκουν κάθε ηλικιακή ομάδα του τόπου (και όχι μόνο). Παράλληλα για πρώτη φορά, η 11η διοργάνωση του Animasyros εγκαινίασε και μία νέα πρωτοβουλία που στέφθηκε με επιτυχία, την Athens Animation Agora».
Κατά τη διάρκεια της τελετής απονεμήθηκαν και τα Βραβεία του Φεστιβάλ.
Το μεγάλο βραβείο της κατηγορίας του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος απονεμήθηκε στην ταινία“Αρνητικός Χώρος (Negative Space (FR)) των Max Porter & Ru Kuwahata.
Η Ειδική Μνεία στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Animasyros 11 δόθηκε στο (OO) του Oh Seo ro (KR).
Το πρώτο βραβείο του Φοιτητικού Διαγωνιστικού Τμήματος, απονεμήθηκε στην ταινία “Το Βορειοανατολικό Βασίλειο" (“The Northeast kingdom”- (US)) του Alan Jennings.
Ειδική μνεία απονεμήθηκε στην ταινία "Το Βαθύ Τέλος” (Le Grand Bain / The Big End (FR)) της Elise Augarten.
Το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Τηλεοπτικών και Κατά Παραγγελία Ταινιών (TV & Commissioned Films) απονεμήθηκε στην ταινία “Η Ιστορία μας” (“La nostra storia / Our Story” – (ΙΤ).
Την ειδική μνεία στην ίδια κατηγορία, έλαβε το μουσικό βίντεο “The Lovely Thing Suite” (MX) των Diego Haucuja T. και Carlos Lopez Estrada.
To Βραβείο Ελληνόφωνης Ταινίας, θεσμοθετημένο από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και συνοδευόμενο από χρηματικό έπαθλο ύψους 1.500 ευρώ, απονεμήθηκε στην ταινία “Παγόβουνα” (Icebergs) της Ειρήνης Βιανέλλη.
Τέλος, το Βραβείο Κοινού του Διαγωνιστικού Τμήματος Μεγάλου Μήκους, απονεμήθηκε από την Διευθύντρια του Φεστιβάλ, Μαρία Ανεστοπούλου, στην ταινία “Η Βιοπαλαίστρια” [“The Breadwinner” – (IR)] της Nora Twomey, σε παραγωγή του Cartoon Saloon.
