Η ενοχή του Κένεντι

Ένας τρομακτικός Τζέισον Κλαρκ που κοπιάρει κυριολεκτικά την προσωπικότητα του τελευταίου εν ζωή –το 1969 που διαδραματίζεται η ιστορία– από τα τέσσερα αδέλφια Κένεντι, είναι το ισχυρό ατού της ταινίας που σκηνοθέτησε ο Τζον Κάραν («Βαμμένο πέπλο», «Δεν μένουμε πια εδώ»). Η σκηνοθεσία δίνει όλη το παρασκήνιο του τραγικού ατυχήματος, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που «ενοχοποιούν» πλήρως τον Κένεντι –αναρωτιόμαστε αν η ταινία θα μπορούσε να γυριστεί όσο ζούσε ο τελευταίος– αλλά και τον παρουσιάζουν «άβουλο θύμα» του αυταρχικού πατέρα του. Τον τελευταίο υποδύεται ένας ανατριχιαστικά  δεσποτικός –αν και καθηλωμένος στην αναπηρική καρέκλα του– Μπρους Ντερν που μπορεί να λέει μόνο μια λέξη («άλλοθι» είναι η απάντησή του στην απελπισία του γιου του που δεν ξέρει τι να κάνει μετά από το ατύχημα) αλλά στην πραγματικότητα δίνει όλη τη σκοτεινή διάσταση του μυθικού για τους Αμερικανούς ονόματος των Κένεντι.