Mudbound: Δάκρυα στο Μισισιπή

Τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ –ανάμεσά τους μια διπλή, Β΄ Γυναικείου ρόλου και Τραγουδιού για τη Μέρι Τζ. Μπλάιτζ– στο αντιρατσιστικό δράμα της Ντι Ρις, που μπορεί να μην πρωτοτυπεί αλλά παρακολουθείται με ενδιαφέρον και καταφέρνει να γίνει αποτελεσματικό στις περισσότερες αναφορές του. Η διακριτικότητα και το συγκινητικό στοιχείο σωστά πριμοδοτείται γύρω από το κοινό πολεμικό τραύμα που ενώνει τους δύο στρατιώτες δίνοντας τον ορισμό της πραγματικής φιλίας. Οι ερμηνείες στέκονται στο ύψος τους (κρατήστε το όνομα του Γκάρετ Χεντλαντ, αφού σε λίγο καιρό όλοι θα μιλούν για αυτόν), η σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι πειστική, φωτογραφία και μουσική συμβάλλουν δημιουργικά στη δυνατή απεικόνιση της εποχής, αλλά η πλοκή από ένα σημείο και ύστερα υποχωρεί σε μια προβλέψιμη ματιά πάνω στο φυλετικό ζήτημα και τον ανεπίδοτο έρωτα.