Η ιστορία μιας φιλίας, το LA ως Μέκκα του κακού κινηματογράφου και πάνω από όλα το κυνήγι της διασημότητας που σε συνδυασμό με την αδιαπραγμάτευτη βεβαιότητα γύρω από την αξία του προσωπικού ταλέντου αποτελεί τον ορισμό του… ψώνιου! Ένα τέτοιο ψώνιο είναι ο χαρακτήρας του Τομ, που υποδύεται σπαρταριστά ο Τζέιμς Φράνκο και δεν αφήνει τίποτα όρθιο στην ταινία. Πολλά σημεία του φιλμ θυμίζουν έντονα έναν άλλο «αιρετικό» του σινεμά, τον Εντ Γουντ που στη δεκαετία του ’50 έφτιαξε αμέτρητες ταινίες πολλές εκ των οποίων διεκδίκησαν τον τίτλο του χειρότερου φιλμ στην ιστορία του σινεμά. Έναν τίτλο που τελικά κατέληξε στη «δημιουργία» του Τόμι Γουάιζο «The Room», που θριαμβεύει ως η καλύτερη χειρότερη ταινία όλων των εποχών και γίνεται απρόσμενα καλτ ταινία που οι θεατές δεν χορταίνουν να χλευάζουν σε sold out μεταμεσονύχτιες προβολές για πάνω από μια δεκαετία. Ο χαρακτηρισμός «Πολίτης Κέιν των κακών ταινιών» που τη συνοδεύει ακόμη και σήμερα τα λέει όλα. Το φιλμ του Φράνκο αφηγείται την αληθινή ιστορία που κρύβεται γύρω από τα παρασκήνια της δημιουργίας του «Room» και βγάζει αρκετό γέλιο, αν και από τη μέση και μετά σταματά να έχει τόση πλάκα καθώς η παρωδία ανακυκλώνεται χωρίς περαιτέρω εκπλήξεις.
17°
