Η μάχη των φύλων

Ο εν λόγω αγώνας πυροδότησε μία παγκόσμια συζήτηση πάνω στο θέμα της ισότητας των φύλων, προωθώντας έτσι το φεμινιστικό κίνημα που βρήκε την ευκαιρία για να καταγγείλει το σωβινισμό της αμερικανικής κοινωνίας. Δοσμένος μέσα από τη χειραγώγηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και τους μηχανισμούς του θεάματος οι ηρωίδες της ταινίας βρήκαν την ευκαιρία να πλήξουν τους φαλλοκράτες αντιπάλους τους στο ίδιο το γήπεδό τους. 44 χρόνια μετά από εκείνο τον αγώνα η ιστορία δείχνει σχεδόν εξωπραγματική. Τα άθλια σχόλια για τη θέση της γυναίκας που ασπάζεται μεγάλη μερίδα της κοινωνίας (!) τοποθετώντας τον Ριγκς στο βάθρο του «ανώτερου από τη φύση του άντρα» είναι πραγματικά για γέλια –αλλά και για κλάματα– δίνοντας ανάγλυφα το κλίμα μιας εποχής που ευτυχώς δείχνει τόσο ξεπερασμένη σήμερα. Η απόδοση του γεγονότος μέσω της συμβολικής διάστασής του γίνεται δυνατό αφηγηματικό όπλο στα χέρια των δύο σκηνοθετών, ακόμη κι αν η σατυρική χρήση του αποδυναμώνει αισθητά το τελικό αποτέλεσμα που φλερτάρει κάπως άστοχα με τη φαρσοκωμωδία. Δυνατή η ερμηνεία της Στόουν, ίσως συζητηθεί στα επερχόμενα όσκαρ.