Στα δάση της Σιβηρίας

«Ήρθα εδώ για να βρω ηρεμία» λέει ο Τέντι στο νέο φίλο του Αλεξέι, ρώσο καταζητούμενο που ζει κρυμμένος στα δάση της Σιβηρίας για χρόνια. «Αυτός ο τόπος δεν είναι για ανθρώπους» του απαντάει εκείνος και κάπως έτσι δημιουργείται το δίπολο του προβληματισμού του φιλμ (από τη μια ο «νέος» άνθρωπος της πόλης που αναζητάει το νόημα στη ζωή του κι από την άλλη ο «παλιός» άνθρωπος που ζει ακόμη μέσα στη φύση μακριά από το χρόνο και τις ψεύτικες υποσχέσεις, παλεύοντας απλώς και μόνο για την επιβίωσή του) βασίζεται στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Σιλβέν Τεσόν. Η ταινία υμνεί τη μαγεία που ασκεί η παρθένα φύση στον άνθρωπο της πόλης από τη μία και από την άλλη αναζητάει τις βαθύτερες αιτίες για την αποξένωση και τη μελαγχολία του δυτικού ανθρώπου. Δεν είναι πάντα πειστική στις ιδέες της αλλά χάρη στην χαμηλότονη αφήγηση, τα απίστευτης ομορφιάς πλάνα μιας Σιβηρίας, επιβλητικής και απειλητικής μαζί, και με μια πικρή ρομαντική χροιά πετυχαίνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον και να μας κρατήσει σε εγρήγορση μέχρι το τέλος.