Στην καρδιά της θάλασσας

Το βιβλίο του Μέλβιλ, ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας παίρνει μια αληθινή ιστορία και την μετουσιώνει σε κάτι βαθύτερο και υπαρξιακό. Το φιλμ του Ρον Χάουαρντ από την άλλη παίρνει την ίδια ιστορία και το βιβλίο που την έκανε διάσημη και φτιάχνει από αυτή κάτι μάλλον συνηθισμένο και ανέμπνευστο. Ναι, το φιλμ λειτουργεί ικανοποιητικά σαν μια ιστορία επιβίωσης, οι σκηνές στην θάλασσα και η CGI φάλαινα είναι αναμφίβολα θεαματικές, όμως το φιλμ δεν έχει τίποτα να προσθέσει τόσο στην ιστορία του «Μόμπι Ντικ», ούτε στο κινηματογραφικό είδος. Ο Κρις Χέμσγουορθ αν και ηρωικός μοιάζει αταίριαστος, οι χαρακτήρες είναι επίπεδοι κι αν αφαιρέσεις τις στιγμές αγωνίας το φιλμ μοιάζει μάλλον αργόσυρτο και συνηθισμένο.