Η Μπλανς Ντιμπουά, μια μοναχική και νευρωτική δασκάλα, φτάνει στη Νέα Ορλεάνη, στο σπίτι της αδελφής της Στέλλα, που ζει με τον αγροίκο σύζυγό της Στάνλεϊ Κοβάλσκι. Η ωμότητα του Στάνλεϊ δημιουργεί σύγχυση στην εύθραυστη ψυχή της Μπλανς, η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει τη δική της πραγματικότητα μέσα σε μια άγρια καθημερινότητα. Όμως, η Μπλανς κρύβει κάποιο μυστικό. Εάν φανερωθεί, ο κόσμος της θα καταρρεύσει...
Το «Λεωφορείο ο Πόθος» (AStreetcarNamedDesire), σε σκηνοθεσία του Ηλία Καζάν και σενάριο του Τένεσι Ουίλιαμς, είναι βασισμένο στο βραβευμένο με «Πούλιτζερ» ομότιτλο θεατρικό του έργο.
Η παρακμή και οι σκοτεινοί πόθοι στον αμερικάνικο Νότο, παρουσιάζονται στην μεγάλη οθόνη μέσα από μια αριστοτεχνική διασκευή ενός ζωντανού θεατρικού έργου.
Μια θρυλική ταινία με τέσσερα κερδισμένα Όσκαρ και ακόμη οχτώ υποψηφιότητες - Α’ Γυναικείου Ρόλου στη Βίβιαν Λι, Β’ Ανδρικού Ρόλου στη Καρλ Μάλντεν, Β’ Γυναικείου Ρόλου στη Κιμ Χάντερ, Καλλιτεχνικής διεύθυνσης (σκηνικών) στους Ρίτσαρντ Ντέι και Τζορτζ Χόπκινς - αλλά και δύο βραβεία στο Φεστιβάλ της Βενετίας του 1951 για τον Ηλία Καζάν και τη Βίβιεν Λι. Μια εξαίσια μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Τένεσι Ουίλιαμς.
Στην αρχική απροθυμία του Καζάν να αναλάβει την κινηματογραφική διασκευή ενός θεατρικού που είχε ήδη σκηνοθετήσει με επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ, καταλυτική θα αποδειχθεί η προτροπή του στενού του φίλου Τένεσι Ουίλιαμς. Το αριστούργημα του τελευταίου, παρείχε ένα πλούσιο δραματικό έδαφος για κινηματογραφική διασκευή, παρότι η ταινία θεωρήθηκε προκλητική και ανήθικη από μερίδα κριτικών, την εποχή εκείνη.
Ο Καζάν θα διατηρήσει τη γενική μορφή του θεατρικού και θα αυξήσει την ένταση και αυστηρότητα των κύριων σκηνών σε κλειστούς χώρους χρησιμοποιώντας μεσαίες κοντινές αλλά και σε πρώτο πλάνο λήψεις. Η μοναδική απόκλιση από τον αρχικό θίασο του θεατρικού έργου είναι η Βίβιαν Λι, την οποία επέβαλε στον Καζάν ο παραγωγός Τσαρλς Φέλντμαν, θέλοντας μια δοκιμασμένη σταρ στο ρόλο της Μπλανς Ντιμπουά με το κρυμμένο παρελθόν.
Φιλοξενούμενη στην έγκυο αδερφή της, η Μπλανς σύντομα εξελίσσεται σε θήραμα του κτηνώδη κουνιάδου της (Μάρλον Μπράντο). Ο μυώδης Μπράντο επανεφευρίσκει την υποκριτική του αμερικανικού κινηματογράφου στα πρότυπα της «Μεθόδου» του ActorsStudio με την ιδρωμένη απεικόνιση του πρωτόγονου Στάνλεϋ Κοβάλσκυ, εξαιρετικά επιδραστική στις επερχόμενες γενιές. Το λαρυγγικό ουρλιαχτό του καθώς λέει το όνομα «Στέλλα» παραμένει ένας από τους πιο γνωστούς θρήνους, που αποτυπώθηκαν στην μεγάλη οθόνη...
Τρίτη 18 Αυγούστου, 21.30
ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Μια δημιουργία του Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς - «Ξαφνικά Πέρσι το Καλοκαίρι».
Η ταινία είναι παραγωγής του 1959 και αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Τένεσι Γουίλιαμς, το οποίο διασκεύασε για τη μεγάλη οθόνη ο Γκορ Βιντάλ.
Μετά τον θάνατο του νεαρού Σεμπάστιαν, η μητέρα του, Βάιολετ Βέναμπλ (Κάθριν Χέπμπορν) ζει ανάμεσα στα παράξενα φυτά του γιου της, αρνούμενη να δεχτεί την πραγματικότητα γύρω απ’ τις συνθήκες θανάτου του. Η κυρία Βέναμπλ λάτρευε παθολογικά τον γιο της και συντηρούσε, όλα τα χρόνια που έζησαν μαζί, το οιδιπόδειο σύμπλεγμα που είχε αναπτυχθεί ανάμεσα τους.
Κάθε καλοκαίρι οι δυο τους ταξίδευαν μαζί για να γνωρίσουν τον κόσμο και για να μπορέσει ο Σεμπάστιαν να γράψει το "Θερινό" του ποίημα. Το περσινό όμως καλοκαίρι, για πρώτη φορά η κυρία Βέναμπλ δεν τον συνόδεψε εκείνη στις διακοπές του, αλλά η νεαρή ξαδέρφη του Κάθριν (Ελίζαμπεθ Τέιλορ) που επωμίστηκε ακούσια στην αρχή κι εκούσια στη συνέχεια ως μην έχουσα κι άλλη επιλογή, τον ρόλο που κατείχε μονοπωλιακά ως τότε η κυρία Βέναμπλ.
Εκείνο το μοιραίο καλοκαίρι ο Σεμπάστιαν πέθανε σε κάποια παραθαλάσσια τοποθεσία της Ισπανίας κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Όταν η σοκαρισμένη Κάθριν αφηγείται την πραγματικότητα πάνω στο θάνατο του Σεμπάστιαν, η κυρία Βέναμπλ αρνείται να την πιστέψει και η Κάθριν κινδυνεύει να χαρακτηριστεί φρενοβλαβής και να κλειστεί στο δημόσιο ψυχιατρείο, όπου ο διακεκριμένος νευροχειρούργος Τζον Κιούκροβιτς (Μοντγκόμερι Κλιφτ) προτίθεται να της κάνει λοβοτομή προκειμένου να την βγάλει από το παραλήρημά της. Τι συνέβη όμως στην πραγματικότητα το περασμένο καλοκαίρι;
Ο σπουδαίος σκηνοθέτης Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, έχοντας κερδίσει τέσσερα βραβεία Όσκαρ και παρουσιάζοντας μας θρυλικές ταινίες, όπως το "AllAboutEve" του 1950, το "GuysandDolls" του 1955, αλλά και την "Cleopatra" του 1963, μεταφέρει το 1959 στη μεγάλη οθόνη το θεατρικό έργο του Τένεσι Γουίλιαμς. Ο Μάνκιεβιτς, έχει εδώ στη διάθεση του τρεις κορυφαίους ηθοποιούς. Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ο Μοντγκόμερι Κλιφτ και η Κάθριν Χέπμπορν, ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μία εντυπωσιακή, δραματική ιστορία μυστηρίου.
Τόσο η Χέπμπορν, όσο και η Τέιλορ κέρδισαν με την ερμηνεία τους μια υποψηφιότητα για Όσκαρ στην Κατηγορία Α' Γυναικείου Ρόλου - αλλά η νικήτρια εκείνη την χρονιά ήταν η Σιμόν Σινιορέ για την ερμηνεία της στο φιλμ "Ανεμοστρόβιλος του Πάθους" (RoomAtTheTop, 1959) - ενώ η ταινία απέσπασε άλλη μια υποψηφιότητα στην κατηγορία BestArtDirection-SetDecoration, Black-and-White, χωρίς όμως να καταφέρει να κερδίσει κάποιο αγαλματίδιο.
17°
