3592-9425.jpg
Μυθιστορημα

Η καλή ζωή

Οι 40άρηδες ήρωες του Μακίνερνι έχουν μια ωραία ζωή. Ποιος είναι όμως ο ορισμός της καλής ζωής;

Η ιστορία διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη, τη μητρόπολη σύμβολο της δυτικής ευμάρειας. «Το Μανχάταν είναι μια πόλη υπαρξιστική, μισεί την αδράνεια, η ταυτότητα είναι συνάρτηση της επαγγελματικής επιτυχίας και μόνο οι πολύ νέοι και οι πολύ πλούσιοι επιτρέπεται να τεμπελιάζουν». Με την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων, η πόλη αποδομείται, καταρρέει. Τοπίο και κάτοικοι δείχνουν να βρίσκονται στην ίδια συχνότητα. Είναι ευάλωτοι, μετέωροι ανάμεσα στο σήμερα, στο κατεστραμμένο παρελθόν και στην αβεβαιότητα του αύριο.  Αυτά είναι τα δεδομένα. Το πάρτι τελείωσε.

Τα συγκλονιστικά γεγονότα προηγούνται, η ταραχή έπεται και αμέσως μετά έρχεται η στιγμή  των μεγάλων αλλαγών. Στο Σημείο Μηδέν νεκροί, οι ζωντανοί αρέσκονται στα θραύσματα και στα συντρίμμια που αναδύονται από τη μνήμη τους και σχετίζονται με το παρελθόν. Ενδοσκόπηση, αυτοκριτική, μοίρασμα της τράπουλας των προτεραιοτήτων. Ο Λουκ σώζεται και τώρα είναι υποχρεωμένος να μετρήσει την αξία των πνευματικών και συναισθηματικών του πόρων. Γνωρίζει την Κορίν και ερωτεύονται ο ένας τον άλλο.  Ζουν όλη τη γνώριμη γκάμα συναισθημάτων και καταστάσεων. Όπως όλες οι εξωσυζυγικές σχέσεις έτσι και αυτή εμπεριέχει πάθος, ίντριγκα, άγχος και ενοχές. Στην ουσία, η σχέση εγείρει ερωτήματα, ποιες είναι οι επιλογές μας; πόσο είναι στο χέρι μας να επέμβουμε στο κατεστημένο που ήδη έχουμε διαμορφώσει όταν είμαστε στη μέση ηλικία; Πώς ξανα-φτιάχνουμε μια ζωή  ποιοτική; Πόσο βολεμένοι είμαστε και πόσο επιρρεπείς στα ξαφνιάσματα;

 Ο συγγραφέας καταφέρνει να φέρει εις πέρας αριστοτεχνικά ένα εγχείρημα με ρίσκο. Οι πρωταγωνιστές δείχνουν να έχουν βγει από το καλούπι παραγωγής προνομιούχων Νεοϋορκέζων, είναι δηλαδή τα κατάλληλα θύματα για σάτιρα. Εκείνος όμως μας αιφνιδιάζει, τους αγαπάει, συμπάσχει, είναι επιεικής, τους αντιμετωπίζει με χιούμορ και όχι με ειρωνεία. Επιπλέον δεν πέφτει στην παγίδα να αναμασήσει αυτά  που είδε ζωντανά την 11η Σεπτεμβρίου από το παράθυρό του, αποφεύγει τον κίνδυνο να γράψει ένα ακόμα βιβλίο για την ημέρα εκείνη. Όσο για τον ορισμό της καλής ζωής, μην περιμένετε έτοιμη απάντηση, άλλωστε δεν είμαι σίγουρη ότι δίνοντας μία μόνο θα ήμασταν καλυμμένοι. Αν τον ρωτούσατε μπορεί να σας έλεγε ότι η καλή ζωή είναι αυτή που εάν ξύσεις τη γυαλιστερή επιφάνεια από κάτω δεν θα βρεις στάχτες.