Πριν τη λογοτεχνική πρόταση αυτής της εβδομάδας, έχουμε μια έκτακτη είδηση: Δυστυχώς, έχουμε πληροφορηθεί ότι ο Πίτερ Παν πρέπει να πεθάνει. Διαβάστε και θα καταλάβετε.
Τα πρώτα αστυνομικά μυθιστορήματα έκαναν την εμφάνισή τους στο δυτικό πολιτισμό στα μέσα του 19ου αιώνα. Πρωτοπόρος θεωρείται ο Δανός Steen Steensen Blicher με το διήγημά του 1829 Præsten i Vejlbye, ενώ το πρώτο βιβλίο του είδους στα αγγλικά είναι το ογκώδες –και φλύαρο για τα σημερινά δεδομένα– The Moonstone, του Wilkie Collins (1869, είναι δωρεάν διαθέσιμο σε ηλεκτρονική μορφή στο Project Gutenberg). Στα πρώτα δείγματα του είδους κατατάσσονται και τα έργα του Edgar Allan Poe, ενώ το είδος έγινε δημοφιλές με τις περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς που πρωτοδημοσιεύθηκαν το 1887 και παραμένουν στις προτιμήσεις του κοινού μέχρι σήμερα. Οι δεκαετίες του ‘20 και του ‘30 χαρακτηρίστηκαν η «Χρυσή Εποχή» του αστυνομικού μυθιστορήματος, με την Αγκάθα Κρίστι να οδηγεί την κούρσα. Τις επόμενες δεκαετίες υπήρχαν πολλά αξιόλογα δείγματα αστυνομικής λογοτεχνίας, όπως τα κατασκοπευτικά του Τζον ΛεΚαρέ, αλλά το είδος έφερε –άδικα– το στίγμα της «παραλογοτεχνίας». Από τους ποιοτικούς, ελιτίστικους κύκλους θεωρούνταν ότι η αστυνομική λογοτεχνία ήταν υποδεέστερη επειδή έδινε αποκλειστικά βάρος στην πλοκή και όχι στα εκφραστικά μέσα ή την κοινωνική σκιαγράφηση.
Στις μέρες μας το αστυνομικό γνωρίζει νέα άνθιση, ειδικά μετά την έκρηξη του σκανδιναβικού υποείδους και με την ανάδειξη συγγραφέων που έχουν εντάξει στη γραφή τους κινηματογραφικά στοιχεία, χωρίς να υστερούν καθόλου σε λογοτεχνικότητα και ανάπτυξη χαρακτήρων. Ένας από αυτούς είναι και ο «ταχυδακτυλουργός του αστυνομικού», ο Αμερικάνος John Verdon.
Στο νέο best seller του πολυμεταφρασμένου μετρ, «Ο Πίτερ Παν πρέπει να πεθάνει», ο παλαίμαχος επιθεωρητής Ντέιβ Γκάρνεϊ, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια μυστηριώδη υπόθεση: καλείται να υποστηρίξει την ενδεχόμενη αθωότητα μιας γυναίκας που έχει ήδη καταδικαστεί για το φόνο του συζύγου της –προικισμένου πολιτικού και υποψήφιου κυβερνήτη– που έπεσε νεκρός την ώρα που εκφωνούσε τον επικήδειο της μητέρας του. Αναζητώντας νέα στοιχεία στην υπόθεση, ο Γκάρνεϊ βρίσκεται μπλεγμένος σε μια σκοτεινή αναμέτρηση με έναν διεφθαρμένο ανακριτή της αστυνομίας, έναν ανησυχητικά φιλικό μεγαλομαφιόζο, μια σαγηνευτική γυναίκα και με τον αλλόκοτο δολοφόνο με αλλόκοτο παρατσούκλι «Πίτερ Παν».
Σύμφωνα με το περιοδικό Booklist «Ο Verdon ξεκίνησε δυναμικά με το Σκέψου έναν Αριθμό και συνεχίζει να εντυπωσιάζει σε κάθε θρίλερ του. Δαιδαλώδεις γρίφοι, εκρηκτικό σασπένς, πολυεπίπεδοι χαρακτήρες». Δεν θα μπορούσαμε να το γράψουμε καλύτερα. Αυτή τη στιγμή ο Verdon συγκαταλέγεται στους 2-3 πιο δημοφιλείς συγγραφείς αστυνομικών στη χώρα μας και όχι τυχαία. Οι προκλήσεις που βάζει στον αναγνώστη για να βρει τον δολοφόνο είναι πάντα ακραία ευφυείς και οι περιγραφές του κεντρίζουν το ενδιαφέρον ακόμα και του πιο απαιτητικού αναγνώστη.
#VresXrono: 10 ώρες
Λέξεις κλειδιά: ντετέκτιβ – γρίφοι – θρίλερ – Νέα Υόρκη – ανατρεπτικό τέλος - whodunit
Τι να διαβάσω μετά;Το μίσος, του Βαγγέλη Γιαννίση (γιατί και ο ίδιος ο συγγραφέας είναι φαν του John Verdon)
13°
