Το καινούργιο βιβλίο του Χρήστου Τερζίδη «Άδεια δωμάτια» (εκδ. Παπαδόπουλος) είναι «μαύρο», εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη όπως μόνο ένας Έλληνας μπορεί να τη δεί, με πολλά flash back σε μια βόρειο-ελλαδίτικη παιδική ηλικία και κάμποσα dark στοιχεία αστυνομικού θρίλερ.... ό,τι πρέπει για καλοκαίρι, γιατί επιπλέον διαβάζεται γρήγορα και είναι έξυπνο...
Τι σημαίνει «Αδεια δωμάτια», πώς βγήκε ο τίτλος;
Μία από τις βασικές μου εμπνεύσεις για να ξεκινήσω το «Άδεια δωμάτια» ήταν ο χαμός του Gary Moore τον Φεβρουάριο του 2011. Το «Empty Rooms» βρέθηκε να με συντροφεύει στις μοναχικές μου νεοϋρκέζικες νύχτες, όπως πάρα πολλά χρόνια πριν στην εφηβεία μου. Όταν ολοκληρώθηκε το πρώτο draft σκέφτηκα ότι ο συγκεκριμένος τίτλος αντικατόπτριζε απόλυτα την ψυχική μου διάθεση την περίοδο που έγραφα. Και παράλληλα αποτέλεσε ένα μικρό φόρο τιμής από τη μεριά μου στο συγκεκριμένο καλλιτέχνη.
Γιατί η μισή ιστορία εκτυλίσσεται στην Αμερική;
Ο ήρωας της ιστορίας δίνει το μοναχικό του αγώνα στη Νέα Υόρκη, όταν μαθαίνει την είδηση της αυτοκτονίας του αδελφού του, και αυτό είναι ο καταλύτης για να αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι της μνήμης του από τα παιδικά του χρόνια στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’80, τα χρόνια της απλότητας, μέχρι στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης. Για αυτόν όμως η Νέα Υόρκη, η οποία στο μυθιστόρημα λειτουργεί ως ζωντανός οργανισμός, είναι όχι μόνο το πεδίο της μάχης του αλλά και το τρόπαιο.
Η σχέση των 2 αδερφών έχει κάποια αλληγορία; καθρεφτίζει δική σου σχέση ή την χρησιμοποιείς μεταφορικά (σαν να είναι 2 πλευρές του ίδιου ατόμου);
Συνηθίζω να στηρίζω τους χαρακτήρες μου σε πραγματικά πρόσωπα και πολλές φορές να βάζω στο ίδιο πρόσωπο στοιχεία από διαφορετικούς ανθρώπους τους οποίους έχω συναντήσει στη ζωή μου αλλά και από τον ίδιο μου τον εαυτό. Με αυτή την προσέγγιση καταφέρνω να κάνω πιο αληθοφανείς τους ήρωές μου. Kατά μία έννοια λοιπόν κρύβομαι πίσω από τον καθένα τους.
Θα έλεγες το «Δωμάτια» αστυνομικό μυθιστόρημα;
Ίσως κάποιος θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει αστυνομικό με την έννοια ότι ξετυλίγεται σιγά-σιγά ένα κουβάρι μυστηρίου με την αλήθεια να αποκαλύπτεται κυριολεκτικά στην τελευταία σελίδα. Πρόκειται όμως περισσότερο για ένα μυθιστόρημα σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις και το περιβάλλον στο οποίο καλούμαστε να επιβιώσουμε για να κρατήσουμε ζωντανά τα όνειρά μας.
Τι ρόλο παίζει η μουσική στα βιβλία σου;
Πολύ μεγάλο. Πάντοτε μου αρέσει να κάνω αναφορές σε συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια, καθώς είναι ένας διαφορετικός τρόπος να σκιαγραφήσω το περιβάλλον της ιστορίας. Θα ευχόμουνα ο κάθε αναγνώστης μου να διάβαζε τα βιβλία μου ακούγοντας τα κομμάτια τα οποία ανακαλύπτει στις σελίδες τους.
Ποια φαντάζεσαι ότι είναι η από δω και πέρα πορεία του ήρωά σου;
Δεν νομίζω ότι με απασχολεί. Βάζοντας την τελευταία τελεία στο κείμενό μου τον απελευθέρωσα από την εξάρτησή του μαζί μου.
Τι γράφεις, με τι ασχολείσαι τώρα;
Πάντοτε ήθελα να ασχοληθώ με το κινηματογραφικό σενάριο και αυτή την περίοδο ολοκληρώνω ένα treatment σε μία ιδέα που είχα βασισμένη σε μία αληθινή ιστορία. Παράλληλα σκέφτομαι να ξεκινήσω τη συγγραφή του νέου μου μυθιστορήματος.
21°
