Θες η έλλειψη χρόνου, θες η συμπύκνωση της πληροφορίας, θες ο κατατεμαχισμός της προσοχής, όπως και να το κάνεις, στη σημερινή εποχή, η μικρή φόρμα έχει την τιμητική της. Το αυτό ισχύει και για τον γραπτό λόγο. Από την εκ του προχείρου γλώσσα των βιαστικών mail και την πνευματώδη (ή μη) τσιτατολογία του twitter, μέχρι την πιο κομψή, ολοκληρωμένη, λογοτεχνική έκφρασή της στα πολύ μικρά διηγήματα, τα οποία δεν είναι θραύσματα, αλλά αποτελούν αυθύπαρκτες, πυκνές ιστορίες λίγων γραμμών ή παραγράφων.
Μικρόσχημη ιστορία, μικρό διήγημα, ιστορία μιας παλάμης ή μιας ανάσας, επεισόδιο, flash fiction, short-short, bonsai stories, όπως και να το διατυπώσεις, το είδος του πολύ σύντομου διηγήματος βρίσκει συνεχώς νέους υποστηρικτές, εδραιώνεται ως είδος και ωριμάζει.
Ο συγγραφέας Μισέλ Φάις διοργανώνει το Εργαστήρι Μικρής Φόρμας «Σχολή», στο οποίο οι συμμετέχοντες καλούνται τόσο να διαβάσουν όσο και να γράψουν ιστορίες μπονζάι. Ένα είδος, όπως αναφέρεται εύστοχα και στο κείμενο-πρόσκληση προς τους ενδιαφερόμενους, που αφορά την αφηγηματική ζωή πριν από το διήγημα και που χαρακτηρίζεται την αυτοτέλεια και την αυτοδυναμία μιας αυθύπαρκτης ιστορίας που περατώνεται όμως σε λίγες αράδες ή παραγράφους.
Ανάμεσα στα ζητήματα που θα εξεταστούν στο εργαστήρι είναι και τα εξής: Μπορούμε να διασταυρώσουμε λανθάνουσες μορφές μικρομυθοπλασίας (παραβολή, αφορισμός, επίγραμμα, χαϊκού) σ’ αυτό το αφηγηματικό παιχνίδι; Πώς ο μινιμαλισμός και ο μεταμοντερνισμός συνέβαλαν στην ανθοφορία της μικροαφήγησης; Μπορούμε να συγκροτήσουμε ευρύτερες συνθέσεις με τέτοια μικροσκοπικά κείμενα; Μπορούμε να ενσωματώσουμε σε συλλογές διηγημάτων ή σε νουβέλες παρόμοιας υφής κείμενα;
Μέσα από εμβληματικά κείμενα μικρομυθοπλασίας (Κάφκα, Μπρεχτ, Μπόρχες, Καουαμπάτα, Γονατά, Παπαδημητρακόπουλου, Κυριακίδη, κ.ά.) οι συμμετέχοντες θα ξεκλειδώσουν τρόπους και μηχανισμούς αυτής της γραφής. Μέσα από ασκήσεις και παραδείγματα θα εξοικειωθούν με το σαγηνευτικό άρωμα της ελαχιστότατης αυτής φόρμας, αλλά θα δημιουργήσουν και το δικό τους αφηγηματικό μικροσύμπαν.
16°
