Έξι βιβλία ελλήνων συγγραφέων για ένα καυτό καλοκαίρι από τις Εκδόσεις Βακχικόν.
Οι εκδόσεις Βακχικόν ανατινάζουν το αναγνωστικό θερμόμετρο με λογοτεχνία ολκής. Αστυνομικά κοινωνικά, πολιτικά, ιστορικά, μυθιστορήματα δράσης και διηγηματογραφία υψηλ΄ψν προδιαγραφών συνθέτουν το καλοκαιρινό ρεπερτόριο ενός εκδοτικού οίκου-διαμάντι. Τα ξεφυλλίζουμε. Το ίδιο να κάνεις κι εσύ.
ΣΥΖΥΓΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ, Χριστόφορος Βεϊνόγλου, αστυνομικό μυθιστόρημα, σελ. 234
O Άλκιβιάδης, ο Χαράλαμπος και ο Ντάνης γνωρίζονται από καιρό. Ο Αλκιβιάδης, ευκατάστατος δικηγόρος του Κολωνακίου, ο Χαράλαμπος, ένας λαϊκός τύπος, ιδιωτικός ντετέκτιβ, και ο Ντάνης, δημοσιογράφος, κάπου στη μέση. Βρίσκονται σε διάφορα στέκια του κέντρου και συζητούν περί ανέμων και υδάτων. Όταν ο Χαράλαμπος αναλαμβάνει να ερευνήσει μία υπόθεση του Αλκιβιάδη, σε συνδυασμό με άλλες δύο που του έχουν ανατεθεί, τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν. Βρίσκεται μπροστά σε μία σειρά εκπλήξεων που αφορούν τους δύο φίλους του, αλλά και κάποιους ακόμη. Σιγά-σιγά αρχίζει να ξετυλίγει το νήμα. Η υπόθεση είναι απλή, φθάνει να χρησιμοποιήσει λίγο την τέχνη του μάντη. Και βέβαια, πρέπει να βοηθήσουν και κάποια απροσδόκητα γεγονότα. Η ιστορία εκτυλίσσετεαι στις αρχές του 1964 σε μια βροχερή Αθήνα, με φόντο τα πολιτικά τεκταινόμενα της εποχής.
ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΣΥ ΘΕΟΣ, Αθηνά Λατινοπούλου, κοινωνικό μυθιστόρημα, σελ. 218
Μια κόρη, η Ερασμία, η οποία κατάγεται από εύπορη οικογένεια προσφύγων του Πόντου που το 1922 εγκαθίσταται στο Κιλκίς, μεγαλώνει και δασκαλεύεται με το φαινόμενο των προκαταλήψεων και της διαφοράς της κοινωνικής της θέσης, γίνεται ένα προληπτικό άτομο, αλλά και φιλάργυρο. Καταντάει εγωίστρια, καχύποπτη, χαιρέκακη, άπληστη, αγενής και υπερόπτης στους συνανθρώπους και τους φτωχούς συγγενείς της κι αποκαλεί όλους προκλητικά αγράμματους και βρώμικους χωριάτες. Της εντυπώνεται ότι είναι το κέντρο του κόσμου κι όλοι γύρω της είναι εύκολα πιόνια στα δικά της χέρια! Μια παράνομη σχέση, που παλεύει να επιζήσει σε μια εποχή που βασιλεύει η ηθική παρωπίδα του ψευτοκαθωσπρεπισμού, γραμμένη από εκείνους, που ξεχνώντας τη φύση, τη συμπάθεια, τη συγχώρεση, λησμονούν ότι ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να αντισταθεί στο άλλο του μισό που σαν μαγνήτης τον τραβάει να γίνουν ένα! Μια μικρή μακεδονική πόλη, που στον πυρήνα της οι πολίτες της κόβουν και ράβουν στις αυλόπορτες, στη μέση του δρόμου, στα καφενεία, στα χωράφια, σαν χορός ομαδικού άσματος αρχαίας τραγωδίας, άλλοι εξιστορώντας τη χαρά τους, τη συμπόνια τους και τα σεκλέτια τους και άλλοι με υποκριτική υπεροχή απολαμβάνουν να κακολογούν, να διαβάλουν, να συκοφαντούν!
ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ, Δημήτρης Παπαδόπουλος, πολιτικό μυθιστόρημα, σελ. 348
Δύο άντρες σε κρίση. Δύο διαφορετικά πεπρωμένα, φαινομενικά ασύμβατα μεταξύ τους, που, τελικά, μ’ έναν περίεργο τρόπο, συναντιούνται. Ο ένας, πρωθυπουργός της Ελλάδας σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της, αναμετριέται με το δέος των μεγάλων γεγονότων που τον περικυκλώνουν. Ο άλλος, καταξιωμένος πιανίστας, τα εγκαταλείπει όλα για χάρη ενός μεγάλου έρωτα. Και οι δύο, όψεις του ίδιου νομίσματος. Ποια κίνητρα καθορίζουν τις επιλογές τους; Ποιες δυνάμεις διαμορφώνουν τις ιδέες τους; Η εξουσία εγγενής στην ανθρώπινη φύση; Αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο εκείνου που την κατέχει; Ιδεολόγοι και τεχνοκράτες, έρμαια της ιστορίας που σαν μάγισσα κάνει τα δικά της. Μ’ ένα υπόκωφο χιούμορ, το μυθιστόρημα ρωτά: είχε δίκιο ο Σωκράτης όταν έλεγε: «οι άξιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την εξουσία»;
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ, Γιώργος Μαχαιρίτσας, μυθιστόρημα δράσης, σελ. 210
«Αν ένα πράγμα έχω καταλάβει καλά μέχρι σήμερα, κύριοι, είναι ότι εδώ που έφτασα, το χρωστάω στους αντιπάλους μου» είπε ο Ρον και όλοι στο κεντρικό τραπέζι της λέσχης Βίκτορι σήκωσαν τα ποτήρια τους. Μαζί τους και ο Μορίς, ο προστατευόμενός του, που ήταν στη δούλεψή του από μικρός, και τώρα, μετά τον θάνατο των γονιών του, προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν αστραφτερό κόσμο επιχειρήσεων, ακριβών ουίσκι και ίντριγκας. Σε έναν κόσμο που οι φιλίες είναι μετρημένες, οι συνεργασίες αβέβαιες και το παρελθόν πιο άγνωστο και από το μέλλον. Το παρελθόν αυτό οδηγεί τον Μορίς, εκεί, στα έγκατα της Όλνταουν όπου κυριαρχούν οι Υπόγειοι, απειλώντας τον ίδιο και τον κόσμο του. Ποιος είναι ο ρόλος τους στην ιστορία; Ποιος ο ρόλος του Μορίς; Ποιος είναι ο ίδιος ο Μορίς; Το μυθιστόρημα του Γιώργου Μαχαιρίτσα σε παρασέρνει σε μια δυστοπική κοινωνία, όπου η καταιγιστική εξέλιξη των γεγονότων συνθέτει ένα ψυχολογικό θρίλερ που θα φέρει τον Μορίς αντιμέτωπο με τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπων που τον περιβάλλουν αλλά και τα βαθύτερα ένστικτα του εαυτού του. Σύντομα, θα ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από τους μύθους της κοινωνίας και θα συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης, ήδη από τη στιγμή που γεννήθηκε. Η απόφαση που θα κληθεί να πάρει, θα επηρεάσει μια για πάντα τη ζωή του και τις ζωές των ανθρώπων που είναι δίπλα του. Αν και η δράση εξελίσσεται στην Όλνταουν, την πρωτεύουσα μιας φανταστικής χώρας, τα γεγονότα μοιάζουν να συμβαίνουν αυτή τη στιγμή, γύρω σου.
15 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ, Κέλλυ Κουναλάκη, διηγήματα, σελ. 100
Είναι τόσα πολλά αυτά που μπορεί να χάσει κάποιος καθημερινά. Το μυαλό του, στιγμές, αντικείμενα, αναμνήσεις, ανθρώπους από τη ζωή του, ακόμα και την ίδια τη ζωή του όπως την ξέρει, όλα είναι κομμάτια απωλειών που μένουν αμετάκλητες. Και όταν χαθούν όλα αυτά, τελικά πού πάνε; Δυστυχώς αυτό το βιβλίο δεν έχει την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Έχει όμως τη διάθεση να μιλήσει για την απώλεια ως μέρος της ζωής μας μέσα από δεκαπέντε σύντομες κι ευφάνταστες ιστορίες.
ΚΑΘΕ ΙΟΥΛΙΟ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ, Γιώργος Μολέσκης, ιστορικό αφήγημα, σελ. 170
Η είδηση για το άνοιγμα των οδοφραγμάτων στην Κύπρο, τα οποία ήταν κλειστά για 29 σχεδόν χρόνια, γίνεται αφορμή για τον ήρωα -συγγραφέα του βιβλίου- να ξεκινήσει ένα μακρύ ταξίδι, πρώτα διανοητικό, στη συνέχεια και πραγματικό, στους τόπους που συνέβηκαν τα τραγικά γεγονότα του 1974, που προκάλεσαν τη διαίρεση του τόπου. Αυτό θα τον οδηγήσει σε πράγματα και καταστάσεις που βίωσε κατά την περίοδο εκείνη αλλά και σε παλαιότερα, που σημάδεψαν με τον τρόπο τους την πορεία της ζωής του. Πρόκειται για ένα ταξίδι στη μνήμη -στη μνήμη ως χώρο και χρόνο-, το οποίο θα τον οδηγήσει στην καρδιά των ίδιων των γεγονότων. Μέσα από το ταξίδι αυτό θα πάρει μια νέα μορφή η εικόνα των τόπων όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα, στην οποία αυτό που ήταν συνυπάρχει με αυτό που είναι, θα ζωντανέψουν ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα, ιδωμένα μέσα από αυτό που ήταν τότε και αυτό που είναι σήμερα, ως συνθετικά στοιχεία ενός προσωπικού μύθου. Στο έργο, αυτοβιογραφικά και χρονικογραφικά στοιχεία συνδυάζονται με εκείνα της μυθιστοριογραφίας, τα οποία υποβάλλουν η χρονική απόσταση από τα γεγονότα και η ανάγκη αποστασιοποίησης από κάποια πράγματα, έτσι που μέσα από αυτά να αναδεικνύεται μια γενικότερη εικόνα και μια πιο οικουμενική αλήθεια.
23°
ΚΑΘΕ ΙΟΥΛΙΟ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ, Γιώργος Μολέσκης, ιστορικό αφήγημα, σελ. 170
