Ο Μάρτιος ξεκίνησε με πλούσια σοδειά, Απρίλιο και Μάιο οι εκδοτικοί οίκοι συνεχίζουν να ετοιμάζουν τα βιβλία για τις διακοπές του Πάσχα και το καλοκαίρι. Αρκετά από αυτά που προτείνουμε διαδραματίζονται σε άλλες χώρες, σε περασμένες δεκαετίες, μερικά είναι προϊόντα μυθοπλασίας κι άλλα βασισμένα σε αληθινά γεγονότα. Τα διηγήματα πληθαίνουν, κι ίσως αυτό να ανταποκρίνεται στις γρήγορες ταχύτητες με τις οποίες ζούμε. Τον Απρίλιο κυκλοφορούν πολλές βιογραφίες και αρκετή αστυνομική λογοτεχνία.
Απρίλιος
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
●«Ταξί στους δρόμους του Καΐρου» του Χαλέντ Ελ Χαμίσι (Μεταίχμιο). Σπονδυλωτό μυθιστόρημα με ιστορίες από την αιγυπτιακή καθημερινότητα, που αποτυπώνονται με χιούμορ και αμεσότητα. Ένα ακόμα αραβικό μπεστ σέλερ μετά το «Μέγαρο Γιακουμπιάν».
●«Ο παράνομος εαυτός» του Πίτερ Κάρεϊ (Ελληνικά Γράμματα). Ο βραβευμένος –δυο φορές– με Booker Αυστραλός συγγραφέας ασχολείται με τον τρόπο που κάποιος αντιμετωπίζει την κοινωνία, όταν είναι γιος ακτιβιστών φοιτητών του Χάρβαρντ και μεγαλώνει τη δεκαετία του ’70 με τη Νεοϋορκέζα γιαγιά του, απομονωμένος από τον κόσμο.
●«Κάτι έχω να σας πω» του Χανίφ Κιουρέισι (Καστανιώτης). Η αίσθηση σεξουαλικής ελευθερίας, η ευφορία των ναρκωτικών της δεκαετίας του ’70 και τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν όταν οι ήρωες βρεθούν στη μέση ηλικία. Γρήγορο και έξυπνο.
●«Μπορείς να φας λεμόνι και να μην ξινίσεις τα μούτρα σου;» του Σέρζι Πάμιες (Πάπυρος). Ο Καταλανός διηγηματογράφος ξορκίζει με χιούμορ τους καθημερινούς μας φόβους σε 20 ιστορίες με θέμα τις οικογενειακές εξαρτήσεις, τα όνειρα, τα ταξίδια, τους ανεκπλήρωτους έρωτες.
●«Το βιβλίο του άλλου» (Τόπος). Μια υποδειγματική ανθολογία από τους πιο «προχωρημένους» συγγραφείς της σύγχρονης αγγλοσαξωνικής σχολής (Ντέιβιντ Μίτσελ, Α. Λ. Κένεντι, Ζέιντι Σμιθ, Νικ Χόρνμπι).
ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
Η Σιμόν ντε Μποβουάρ γράφει για την αρρώστια και το τέλος της μητέρας της στο «Ένας πολύ γλυκός θάνατος» (Μεταίχμιο). Ο «Δαρβινισμός» του Κώστα Κριμπά συμπίπτει με τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Δαρβίνου και καλύπτει τα πάντα γύρω από το θέμα (Ωκεανίδα). «Μέριλιν και Κένεντι», η ερωτική ιστορία που όλοι γνωρίζουμε αλλά όχι με τέτοιες λεπτομέρειες, του Φρανσουά Φορεστιέ (Μελάνι). Στο “Complete unknown” o Κωνσταντίνος Τζούμας συνεχίζει, πάντα με στιλ, την αφήγησή του για τα χρόνια που πέρασε στη Νέα Υόρκη μαθαίνοντας να επιβιώνει, χωρίς να το κάνει θέμα. Aπό τις εκδόσεις Καστανιώτη και το «Σίλβιο Μπερλουσκόνι - Βίος και πολιτεία» του Δημήτρη Δεληολάνη, που ξεσκεπάζει τον καβαλιέρε –αναδεικνύοντας τα σκοτεινά σημεία της ραγδαίας ανέλιξής του– και το βιβλίο του Μήτσου Κασόλα «Νίκος Καββαδίας: Ο δαίμονας χόρευε μέσα του», όπου καταγράφονται μαρτυρίες ναυτικών που γνώρισαν κι έζησαν με τον ποιητή.
●«Το πάθος χιλιάδες φορές» της Ζυράννας Ζατέλη (Καστανιώτης). Στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας οι ήρωες γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν ακροατές μιας γριφώδους μελωδίας.
●«Απέραντα άδειο σπίτι» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου (Κέδρος). Σπονδυλωτό μυθιστόρημα. Καθένας από τους επτά επισκέπτες του αεροδρομίου της Αθήνας έχει μια ιστορία να αφηγηθεί. Όλες μαζί συνθέτουν ένα έργο πάνω σε κοινό καμβά.
●«Η μανία με την άνοιξη» του Άρη Μαραγκόπουλου (Τόπος). Ένας πρώην δημοσιογράφος, ένα ελληνικό νησί, παλιότερα τόπος εξορίας, μια τρομοκρατική οργάνωση, μια παρέα, μια γυναίκα θρύλος: η Φλώρα, η ηρωίδα από τη «Χαμένη άνοιξη». Το μυθιστόρημα που συνομιλεί με τον Στρατή Τσίρκα επανεκδίδεται.
●«Η τελευταία παλλακίδα» της Λέσλι Ντάουνερ (Ωκεανίδα). Ιστορία μιας πριγκίπισσας, μιας παλλακίδας, 3.000 γυναικών και ενός σογκούν, αλλά και η ιστορία της Ιαπωνίας όταν η εξουσία αλλάζει χέρια.
●«Αντίο Ιστανμπούλ» της Esmahan Aykol (Κριτική). Αρμενία, Κωνσταντινούπολη, Λονδίνο, διαφορετικοί τόποι, πολλοί άνθρωποι και ισάριθμα πεπρωμένα. Βαλκανικοί πόλεμοι, γενοκτονίες, προσφυγιά, λήθη και φυσικά έρωτας.
●“Exit Ghost” του Φίλιπ Ροθ (Πόλις). Τελευταία συνέχεια του περίφημου κύκλου του «Ζούκερμαν», που οι φανατικοί αναμένουν με αγωνία.
ΝΟΥΑΡ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ
Τα πιο στυγερά εγκλήματα η Ρουθ Ρέντελ τα υπογράφει με το όνομα Μπάρμπαρα Βάιν. Στον «Μινώταυρο» η νοσοκόμα συγκρούεται με τις 5 γυναίκες του σπιτιού, προφανώς θανάσιμα (Μεταίχμιο).
Ο Μάρεκ Κραγιέφσκι, νέα δύναμη της νουάρ λογοτεχνίας, τοποθετεί «Το σημάδι του σκορπιού» στην Πολωνία του 1933, όπου ζει ο επιθεωρητής Μοκ –υπό τη σκιά της Γκεστάπο– όταν καλείται να εξιχνιάσει τη δολοφονία δύο γυναικών (Μεταίχμιο). Στη «Μαθητεία» της Ρέιτσελ Μάχαν υπάρχει ένα παράδοξο, ο αστυνόμος έχει άλλους δύο ρόλους, του στοχαστή και του δολοφόνου (Μελάνι). Εγχώριες αστυνομικές ιστορίες. Στο τρίτο βιβλίο «Ελληνικά εγκλήματα», συγγραφείς συνεχίζουν την παράδοση του Γιάννη Μαρή σε πιο προηγμένα εγκλήματα (Καστανιώτη). Ο Ζαν Πατρίκ Μανσέτ στο «Τι λούκι!» έχει τα υλικά για μια καλή περιπέτεια: έναν επιθεωρητή, μια γυναίκα, μια συμμορία εμπόρων ναρκωτικών και μια θρησκευτική αίρεση (Ελληνικά Γράμματα).
20°
