Ο πρωτότυπος, βιωματικός, βραβευμένος πεζογράφος Αντώνης Σουρούνης πέθανε και κηδεύεται σήμερα Πέμπτη 6 Οκτωβρίου στις 4 το απόγευμα, στην Αγία Αναστασία Θεσσαλονίκης (κάτω από τα κοιμητήρια).
Ο Σουρούνης (Θεσσαλονίκη, 1942) έζησε πολλά χρόνια στη Γερμανία, την Αυστρία και την Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Πολιτική Επιστήμη. Έγραψε διηγήματα και μυθιστορήματα σημαντικής πρωτοτυπίας, εμπνευσμένα σε κάποιο βαθμό και από την πολύμορφη εργασιακή ζωή του (ναυτικός, επαγγελματίας παίχτης ρουλέτας, τραπεζοϋπάλληλος,εργάτης, ξενοδοχοϋπάλληλος, επαγγελαμτίας γραφιάς κλπ). Τα κομμάτια του είναι πολύ κοφτά, με ιδιότυπη μαγκιά, σποραδικά (αυτο)σαρκαστικά στοιχεία και ροπή προς επιλεγμένες πλευρές του (ημι)περιθωρίου.
Το 1995 πήρε κρατικό βραβείο μυθιστορήματος, το 2006 το βραβείο του περιοδικού «να ένα μήλο» και το 2007 του περιοδικού «Διαβάζω».
Ο νεκρός ήταν μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων, η οποία και έβγαλε σχετική ανακοίνωση αποχαιρετισμού.
Μυθιστορήματα
Ένα αγόρι γελάει και κλαίει,1969
Οι συμπαίχτες, Θεσσαλονίκη, Νέα Εγνατία, 1977
Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι, Αθήνα:Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1985
Πάσχα στο χωριό, νουβέλα, Αθήνα:Καστανιώτης, 1991
Ο χορός των Ρόδων, Αθήνα:Καστανιώτης, 1994 (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1995)
16°
