Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος είναι η νεότερη γενιά που ανέλαβε τα ηνία των εκδόσεων Διόπτρα. Με την αυτοπεποίθηση του επιχειρηματία που αγαπά το χώρο του βιβλίου, ετοιμάζει ένα καινούργιο πρότζεκτ, πιστεύοντας στην αξία της στρατηγικής προκειμένου να ξεπεράσει το βιβλίο την κρίση.
Οι εκδόσεις Διόπτρα κλείνουν 35 χρόνια παρουσίας στο χώρο. Ο δικηγόρος Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν εκείνος που ξεκίνησε από προσωπικό ενδιαφέρον έναν πρωτοπόρο για την εποχή εκδοτικό οίκο εστιασμένο σε βιβλία που αφορούν την Ψυχή, το Σώμα και το Πνεύμα. Σταδιακά, στα βιβλία αυτοβοήθειας, υγείας, εναλλακτικών θεραπειών και πνευματικής αναζήτησης προστέθηκαν τίτλοι ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας.
Υπάρχουν τίτλοι που λείπουν από την αγορά σε ό,τι αφορά τα βιβλία αυτοβοήθειας; Δεν υπάρχει κενό στην αγορά σε ό,τι αφορά τέτοιου είδους βιβλία. Αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να εστιάσουμε στο επόμενο «θέμα». Το βρήκαμε κοιτώντας τις μεγαλύτερες ανάγκες. Ασχολούμαστε με ένα πρότζεκτ που όταν ξεκινήσει θα εμπνεύσει τους νέους για να δουν τη ζωή τους με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Η ανεργία στους νέους είναι τεράστια, αλλά μπορούν να αξιοποιήσουν τη δύναμή τους.
Οι εκδόσεις Διόπτρα ανοίχτηκαν στη λογοτεχνία, είναι καλή η εμπειρία σας; Στο ξεκίνημά μας και στην προσπάθεια να βρούμε την ταυτότητά μας κάναμε λάθη και είχαμε αποτυχίες. Το «Νησί» ήταν η μεγάλη μας επιτυχία, το επιλέξαμε αμέσως, κάναμε προσφορά παρότι ήταν ένα βιβλίο που δεν είχε έρθει με περγαμηνές, ήταν ένα κείμενο άγνωστο τότε.
Εάν σας ζητούσα να επιλέξετε πέντε σημαντικούς τίτλους των εκδόσεών σας; «Το νησί», «Η ουράνια προφητεία», «Ο γλάρος Ιωνάθαν» σίγουρα μας χαρακτηρίζουν. Μου είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω πέντε, γιατί όλα έβαλαν ένα λιθαράκι στη πορεία μας.
Έχετε πιστέψει πολύ σ’ ένα βιβλίο και σας έχει διαψεύσει με τις πωλήσεις του; Συνήθως μας διαψεύδουν αρνητικά.
Το κάθε βιβλίο έχει την εποχή του; Σίγουρα δεν μπορείς να βγάλεις ένα βιβλίο το οποίο θα πούλαγε το 1970 και να περιμένεις να πουλήσει τώρα. Δεν θα διαβάζατε ένα βιβλίο χιουμοριστικό του 1985, όπως δεν θα φορούσατε φόρεμα εκείνης της δεκαετίας, θα σας φαινόταν ξένο και παλιό.
Οι Έλληνες διαβάζουμε; Ο κόσμος είναι στεναχωρημένος, φοβάται και δεν μπαίνει στα βιβλιοπωλεία. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι δεν του έχουμε μεταφέρει την κουλτούρα του διαβάσματος. Έχω την εντύπωση ότι οι αξίες μας περνούν κρίση και το διάβασμα μόνο βοήθεια προσφέρει. Η φιλαναγνωσία πρέπει να ξεκινάει από τον παιδικό σταθμό.
Με ποιον τρόπο η κρίση έχει επηρεάσει το χώρο του βιβλίου; Έχει αποκαλύψει τη γύμνια του χώρου μας. Πρέπει να οργανωθούμε σαν εταιρείες και να επιλέγουμε μελετώντας σωστά τον κάθε τίτλο και το αποτέλεσμά του. Δεν είναι ρομαντικό, είναι μια πραγματικότητα. Χρειάζεται οργάνωση, στρατηγική, στόχοι μακροπρόθεσμοι και όραμα για τους εργαζόμενους.
Στην Ελλάδα τα βιβλία είναι ακριβά, γιατί; Το τιράζ είναι μικρό. Όταν έχεις 2.000 τιράζ βάζεις την τιμή ψηλά για να προβλέψεις την αποτυχία. Τους τελευταίους δεκαοχτώ μήνες έχει γίνει προσπάθεια να πέσουν οι τιμές στα βιβλία, αλλά δυστυχώς το μεγαλύτερο κόστος είναι το χαρτί και δεν μπορεί να συμπιεστεί γιατί είναι εισαγωγής και πρέπει να πληρωθεί τοις μετρητοίς.
Ποιες είναι οι προκλήσεις ενός εκδότη; Η πρόκληση είναι να βλέπουμε ένα βιβλίο να δημιουργείται και να μεγαλώνει. Είναι πολύ γοητευτική διαδικασία το έργο ενός άγνωστου συγγραφέα να αποκτάει την τύχη που του αξίζει, να βλέπεις τις προοπτικές.
Τι θα μπορούσε να είναι πιο αισιόδοξο τον επόμενο χρόνο; Να δούμε τον κόσμο να διαβάζει. Θα ονειρευόμουν μια σύμπραξη από όλους τους φορείς για τη δημιουργία βιβλιοθηκών με σκοπό να επηρεάσουμε τη φιλαναγνωσία. Αυτό θα είχε αποτελέσματα για την Ελλάδα.
12°
