Αν ζούσε σήμερα ο Γιάννης Τσαρούχης θα ήταν εκατό χρονών.
Η πρώτη μεγάλη αναδρομική έκθεση μετά το θάνατό του, που συμβαίνει αυτές τις ημέρες στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς και θα διαρκέσει μέχρι τον Μάρτιο, εμπεριέχει αυτή την εκατονταετία σαν μία «αθηναϊκή κιβωτός» ιστορίας και τέχνης. Δεν είναι τυχαίο που συγκινεί κάθε είδους κοινό και το μουσείο είναι κάθε μέρα γεμάτο από ανθρώπους που αναζητούν να αγαπήσουν το παρόν μέσα από το παρελθόν, τους ήρωες, το θέατρο, τα νεοκλασικά κτίρια, τους έρωτες, τα ζεϊμπέκικα, τους μήνες που ζωγράφισε ο Τσαρούχης στη ζωή του.Και επειδή ένα τέτοιο έργο δεν μπορεί να μη συνδυαστεί με το προφίλ του έξοχου στοχαστή και ανθρώπου Τσαρούχη, η ζωή και η προσωπικότητά του έχουν έρθει και πάλι στο προσκήνιο.
Η Μαρία Καραβία, δημοσιογράφος που τον γνώρισε και τον έζησε από κοντά, συγκέντρωσε τις μνήμες και τις συνομιλίες της μαζί του σε ένα βιβλίο με τίτλο «Ο στοχαστής του Μαρουσίου» (εκδ. Καπόν).
Πολλές φωτογραφίες (μαζί και οι σπάνιες εκείνες με τις θεατρικές του μεταμφιέσεις) συνδυάζονται με τη σκέψη του επάνω στην τέχνη και τη σύγχρονη ζωή, με λεπτομέρειες που δείχνουν το χιούμορ και την αιχμηρή ματιά του στην Ελλάδα. Όπως, για παράδειγμα, η απάντησή του όταν του είχαν πει ότι οι δικτάτορες της 21ης Απριλίου θα τον έχουν στα όπα-όπα επειδή ζωγράφιζε Εσατζήδες και ναύτες.
«Κάνετε λάθος» είχε πει. «Όλοι αυτοί έχουν στα σπίτια τους πίνακες με λουλούδια».
22°
