Αυτό το σχολείο ξέχασε για λίγο τα αρχαία, την περισπωμένη και τα συνημίτονα και μετέτρεψε τις αίθουσές του σε μικρούς χώρους τέχνης. Το Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθηνών μετατράπηκε σε εικαστικό χώρο τις μέρες των γιορτών. Είκοσι δύο εικαστικοί, φοιτητές αλλά και απόφοιτοι της Καλών Τεχνών παρουσίασαν τις δουλειές τους και όλοι μαζί βοήθησαν, να αλλάξουμε για λίγο τον τρόπο με τον οποίο έχουμε συνηθίσει να αντιμετωπίζουμε το σχολείο σήμερα.
Οι νέοι καλλιτέχνες μέσα από τα έργα τους διαπραγματεύτηκαν την σχέση, που αναπτύσσεται μεταξύ έργου και χώρου με τρόπο που επαναπροσδιορίζει τα δεδομένα της αντίληψης του σχολικού χώρου. Σκέψεις για το πώς είναι το σχολείο και πώς θα έπρεπε να είναι ή να αντιμετωπίζεται. Η εικόνα της στείρας μορφής εκπαίδευσης, του γκρίζου τοίχου, της «παπαγαλίας» και του μαύρου πίνακα σε αντίθεση με τη δημιουργικότητα και τα όνειρα. Τα έργα θέτουν ερωτήματαγια το νόημα, τη σημασία της εκπαίδευσης και σε αυτούς που δικαιούνται να συμμετάσχουν σε αυτή. Οι πίνακες κατέλαβαν προσωρινά τις τάξεις, προβάλλοντας διαφορετικές εκδοχές του σχολικού κόσμου και άλλους τρόπους συνύπαρξης σε αυτόν.
Η ανάμνηση, η απομνημόνευση, η καταγραφή, η ταξινόμηση, η εξέταση, η αντιγραφή, η πειθαρχία. Λέξεις συνδεδεμένες με το σχολείο ως έννοια. Ας πάρουμε το παράδειγμα αυτού του σχολείου και ας βάλουμε στη θέση τους: Χρώματα, ζωντάνια, μόρφωση, αγάπη, ιδανικά, όνειρα, ελπίδα, μέλλον.
15°
Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, Άτιτλο
Εύη Γρηγοροπούλου, Άτιτλο, φωτογραφία: Mhtsaki Artfreak
Νίκος Καλλικλής, Leftovers
Kατερίνα Μπακάλου, Άτιτλο, φωτογραφία: Mhtsaki Artfreak
Κυριακή Αρκουλή, Drowned Village, φωτογραφία: Mhtsaki Artfreak
Σοφία Γεωργοπούλου, Forget about the buildings, φωτογραφία: Mhtsaki Artfreak
Ελένη Παπαδοπούλου & Ζώης Λουμάκης, The mouth
Ιωάννα Μαθοπούλου, Time and tide
Γιάννης Πιτσικάλης, Neurotransmitter
