Ένα δέντρο κεντράρεται σε κάθε λήψη. Η έκθεση της Νατάσσας Κοτσάμπαση έχει θέμα το περιβάλλον κόντρα στο αστικό τοπίο. Δυο κόσμοι, αναγκασμένοι να ζήσουν μαζί, καταγράφονται σε ασπρόμαυρα αρνητικά φιλμ. Άνθρωπος και φύση. Η τελευταία ξεριζώνεται χωρίς δικαίωμα επιλογής, το περιβάλλον «τσιμεντάρεται» εκβιαστικά, σε ποια μεριά κατατάσσεσαι;
Η Νατάσσα Κοτσάμπαση μας λέει για την έκθεσή της: «Το αθηναϊκό περιβάλλον έγινε ένα περιβάλλον πόλης, κάθε πόλης. Το ανθρωπογενές περιβάλλον που μοιραία “τσιμεντάρεται” στο βωμό της ευκολίας και της ανάπτυξης. Μέσα από την απλή σκέψη, πως σήμερα οι πόλεις έχουν κοινά στοιχεία διαμορφώθηκε και το έργο στο σύνολό του.
Τα έργα είναι από διάφορες πόλεις της Ευρώπης, που βρέθηκα, συμπεριλαμβανομένης και της Αθήνας, στο κέντρο της οποίας κατοικώ, μόνιμα. Έτσι λοιπόν, το θέμα μου είναι πιο ευρύ σε αναφορά από αυτό του αθηναϊκού τοπίου, και επίσης πιο εσωτερικό ως αναζήτηση από την απλή καταγραφή.
Ο “Μόνιμος Κάτοικος”, έχει μία διττή ερμηνεία που αφήνει το θεατή να αποφασίσει ποιος είναι, ανάμεσα στο δέντρο ως σύμβολο της φύσης, (του ελάχιστου φυσικού
τοπίου στο υπεραστικοποιημένο περιβάλλον), και το δέντρο ως σύμβολο της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από τις αρχέγονες μυθολογικές αναφορές.
Η Αθήνα είναι η πόλη που γεννήθηκα, μεγάλωσα και κατοικώ, έμαθα να διακρίνω τα θετικά στοιχεία στα “κακά” της και τα αρνητικά στα “καλά” της, έτσι ισορροπώ και τις προσωπικές μου αντιφάσεις. Την αγαπώ όπως ο καθένας αγαπάει τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε,
με την ίδια όμως ένταση αγαπώ και τη φύση, η οποία στο αστικό περιβάλλον απουσιάζει αισθητά. Η απουσία, στάθηκε η αφορμή της παρατήρησης των “δέντρων” αρχικά στην Αθήνα και μετά, παντού και πάντα».
18°
