Η πλούσια συλλογή σύγχρονης ελληνικής τέχνης του Μουσείου Βορρέ αποτελείται από έργα Ελλήνων καλλιτεχνών από τη δεκαετία του ’40 και μετά, περιλαμβάνοντας όλες τις τάσεις που αναπτύχθηκαν το 2ο μισό του 20ού αιώνα στην Ελλάδα με ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της καλλιτεχνικής παραγωγής της περιόδου. Καλλιτέχνες όπως οι Γ. Μόραλης, Γ. Τσαρούχης, Ν. Εγγονόπουλος, Δ. Διαμαντόπουλος, αποτελούν την αρχή της συλλογής, και ακολουθεί μία νεότερη γενιά ζωγράφων όπως οι Δ. Μυταράς, Α. Φασιανός, Ο. Ζούνη, Χ. Μπότσογλου κ.ά. οι οποίοι αποτέλεσαν φυσική συνέχεια. Γλυπτά έργα των Καπράλου, Ζογγολόπουλου αλλά και νεότερων όπως Παρμακέλης, Παπαγιάννης κ.ά. εντός και εκτός του εκθεσιακού χώρου, στο αίθριο του μουσείου, ακολουθούν την καταγραφή της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η συλλογή περιλαμβάνει και έργα Ελλήνων καλλιτεχνών της διασποράς όπως: Θ. Στάμος, Λ. Σαμαράς, Γ. Κουνέλης κ.ά., αλλά και πλήθος αξιόλογων δημιουργών από τη νέα γενιά.
Το Μουσείο Βορρέ παρουσιάζει ξανά τη συλλογή του, από τις πλέον αντιπροσωπευτικές της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας, εγκαινιάζοντας τη νέα του έκθεση με τον τίτλο «Ιστορία - Ειρωνία». Μια πρόταση σε συνεργασία με δύο επιμελητές - εικαστικά πρόσωπα, τον Μάνο Στεφανίδη και τον Άγγελο Παπαδημητρίου, όπου παρουσιάζονται κριτικά τα 40 χρόνια της Μεταπολίτευσης, αλλά και η δική του ιστορία ως πρώτο μουσείο σύγχρονης τέχνης στη χώρα, ερευνώντας τα όρια ανάμεσα στην ιστορία και την παρώδησή της.
O Μάνος Στεφανίδης επιλέγει από τις συλλογές του μουσείου, επαναπροτείνει εκείνα τα έργα που έχουν γράψει ιστορία και τα αντιπαραθέτει προς άλλα, που εξέφρασαν ένα μάλλον εφήμερο γούστο, μια μόδα, ένα στιλ που δεν μακροημέρευσε.
Στη νέα πτέρυγα του μουσείου ο Άγγελος Παπαδημητρίου φτιάχνει ένα Μνημείο της νέας ελληνικής τέχνης από τη δική του, μελετημένη αλλά και ιντριγκαδόρικη σκοπιά, με τίτλο «Οι Συγχωρεμένοι». Είναι το κομμάτι της ειρωνίας στο πλαίσιο του συνολικότερου σκεπτικού της έκθεσης: ειρωνία με πολύ χιούμορ, φαντασία και γνώση. Εκεί μπορεί κανείς να δει κομμάτια της προσωπικής του διαδρομής, που πολύ περισσότερο από ηθοποιός, είναι, όπως δηλώνει κι ο ίδιος, «καλλιτέχνης».
