Η Μαργαρίτα Βασιλάκου σημειώνει για τη δουλειά της: «Πλάθω εικόνες εικαστικές από ανάγκη, με τον άνθρωπο εν’ τέλει ερημίτη, καθώς διαγράφει το εφήμερο πέρασμά του από τη ζωή. Ορίζω περιβάλλοντα σε σχέση οργανική με τα πλάσματά μου σε χώρους ζωτικούς. Χώρους άλλες φορές οικείους όταν κοινωνώ σύμβολα και άλλες φορές ανοίκειους όταν καταγγέλλω συναισθήματα. Ο τελικός σκοπός μου, να αποκαταστήσω μέρος από τον αλλοτριωμένο ατομικισμό μας. Ωστόσο σε επίπεδο κοινωνίας η συλλογική αφύπνιση μέσω της τέχνης φαίνεται πως αργεί…»
Ο Γιάννης Στεφανάκις μιλώντας για την τέχνη του γράφει: « Επιλέγει τη μοναξιά του ο άνθρωπος μέσα στην πόλη, ή η μοναξιά τον έχει επιλέξει; Με χρώματα φωτεινά και έντονα, σκούρες γραμμές , συντροφιά έχοντας ένα διαρκές ερωτηματικό που άλλοτε σύννεφο θα δεις κι άλλοτε σκάλα, πότε οίκο θα αντικρίσεις και πότε δέντρο οι μοναχικές μου φιγούρες γίνονται πρωταγωνιστές, σε ένα σκληρό περίγυρο, κάνοντας κύκλους στο πεπρωμένο τους διέξοδο απαιτώντας.»
«Από κοινού», Ως 3/5, Γκαλερί Χρυσόθεμις, 25ης Μαρτίου 20, Χαλάνδρι, 210 6811418
Γιάννης Στεφανάκις, Προσμονή
Κεντρική φωτό: Μαργαρίτα Βασιλάκου. Όταν η Σταχτοπούτα συνάντησε τον κύριο Φρόυντ
20°
