Kαθαρό βλέμμα, μία ενήλικη παιδικότητα με εύθραυστη σιγουριά. Παιδί διάσημων γονιών, έχει να διηγηθεί ασυνήθιστες, γοητευτικές ιστορίες, όπως το να παίζει κρυφτό με τον Αντώνη Σαμαράκη ή να της κάνει παιχνίδια στο τηλέφωνο ο Νίκος Αλιάγας, αλλά θα προτιμήσει, τελικά, να τις κρατήσει δικές της. Τη συνάντησα στο ατελιέ της, στο δώμα μίας ήσυχης νεοσμυρνιώτικης πολυκατοικίας. «Ήθελα πάντα ένα δικό μου χώρο και είμαι πολύ χαρούμενη για το ατελιέ μου. Πιστεύω θα κλείνομαι εδώ για ώρες, μπορεί και μέρες» μου λέει από το γραφείο της, χωμένη στα καρτολίνα, τις μπογιές της και την απαραίτητη ακαταστασία ενός ατελιέ ζωγραφικής.
Πώς θα χαρακτήριζες τα έργα στην έκθεσή σου;
Μου αρέσει πολύ το χρώμα, οι εναλλαγές, να δημιουργώ αποχρώσεις. Πολλές φορές είναι εκρηκτικό το αποτέλεσμα, εξού και ο τίτλος της έκθεσης «Βάλτε λίγο χρώμα στη ζωή σας vol 2». Με το «vol 2» θέλω να δώσω μια αίσθηση συνέχειας που ακολουθεί την πρώτη έκθεση και την εξέλιξη που υπάρχει στα έργα μου.
Το ότι έχεις γεννηθεί σε αυτή την οικογένεια σού έχει εξασφαλίσει διασυνδέσεις στο χώρο της τέχνης;
Όλοι μου λένε ότι θα πρέπει να έχω πολλές επαφές, αφού οι γονείς μου είναι δημόσια πρόσωπα, όμως όσες επαφές υπάρχουν συνήθως είναι πολύ καλοί οικογενειακοί φίλοι και όχι κοινωνικές γνωριμίες δημοσίων σχέσεων. Η πιο κλασική ερώτηση πάντως που δέχομαι είναι «πώς αισθάνεσαι που ο πατέρας σου είναι αυτός που είναι». Για μένα είναι ο πατέρας μου, δεν τον ξέρω ως το συγγραφέα Βασιλικό.
Να μη σε ρωτήσω, δηλαδή, πώς είναι να μεγαλώνεις με δύο διάσημους γονείς…
Εγώ τους βλέπω ως τη μαμά μου και τον μπαμπά μου. Δεν μπορώ να ξέρω πώς το αντιλαμβάνεται ο κόσμος και τι σκέψεις μπορεί να κάνει. Με την οικογένειά μου είμαστε πολύ δεμένοι, με στηρίζουν, σέβονται τις επιλογές μου και δεν με έχουν πιέσει ποτέ –ευτυχώς– να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει. Όπως έχω ξαναπεί σε συνέντευξή μου, η μητέρα μού είναι ο φύλακας άγγελός μου και οι συμβουλές της είναι πάντα χρήσιμες και τις περισσότερες φορές σωστές, ακόμα κι αν στην αρχή διαφωνώ μαζί της μερικές φορές.
Ισχύει ότι δεν έχεις διαβάσει βιβλία του πατέρα σου;
Ισχύει, εξακολουθώ να μην είμαι βιβλιοφάγος (γέλια). Κάνει σε όλους εντύπωση όταν το λέω, λογικό εν μέρει και το καταλαβαίνω, αλλά για εμένα είναι απλά και μόνο ο μπαμπάς μου. Για τον κόσμο είναι ο Βασίλης Βασιλικός, ο διάσημος συγγραφέας. Είμαι σίγουρη όμως ότι στα 40 μου, όπως το υπολογίζει και ο πατέρας μου, θα θελήσω να διαβάζω τα βιβλία του. Είναι και πολλά, 108 για την ακρίβεια – αν δεν κάνω λάθος. Είμαι παιδί της εικόνας. Μια φορά μόνο, ένα καλοκαίρι, ξεκίνησα να διαβάζω το «Εγώ και εσύ». Κάτι δεν μου άρεσε, δεν θυμάμαι ακριβώς τι, θυμάμαι όμως ότι ήμουν πολύ αυστηρή μαζί του και του έκανα παρατήρηση.
Γεννήθηκα στη Γαλλία, και χρόνια μετά επιστρέψαμε στην Ελλάδα. Δεν θα τα άλλαζα με τίποτα, παρόλο που στο γαλλικό σχολείο που πήγαινα, υπήρξα θύμα bullying από τα αλλά παιδάκια γιατί ήμουν το μόνο ελληνάκι. Ευτυχώς δεν με έχει σημαδέψει αυτό το γεγονός. Έχω όμορφες αναμνήσεις που τις θυμάμαι και τις αναπολώ.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη ζωγραφική;
Όταν ήμουν πέντε χρόνων στο Παρίσι η μητέρα μου με πήγε σε μια γαλλίδα καθηγήτρια ζωγραφικής – από εξωσχολική ενασχόληση έγινε χόμπι και από χόμπι επάγγελμα. Επίσης την ιδία περίοδο έπαιζα και με κάτι παιδικές χάντρες – πολύ αργότερα, ασχολήθηκα με την αργυροχρυσοχοΐα. Τη σπούδασα στο Holts Academy Of Jewelry του Λονδίνου. Ωστόσο ασχολούμαι, πλέον, επαγγελματικά με τη ζωγραφική και θέλω να τη φτάσω σε ένα επίπεδο που να γίνω αυτάρκης. Τα κοσμήματα έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα προς το παρόν. Δεν ευνοεί και η κρίση που περνάει η χώρα μας. Οι τιμές των κοσμημάτων πρέπει να συμβαδίζουν και με την έμπνευση και με τη δημιουργία του κοσμήματος γιατί είναι αποτέλεσμα χρονοβόρας, χειρονακτικής εργασίας.
Ψάχνεσαι, παρακολουθείς τα πράγματα στη ζωγραφική;
Έχω τις περιόδους μου. Μικρή οι γονείς μου με πήγαιναν σε πολλά θεάματα και εκθέσεις, στην Αθήνα και στο Παρίσι, και είχα την τύχη να έχω πολλές προσλαμβάνουσες παραστάσεις. Τώρα τα περισσότερα γίνονται μέσω της τεχνολογίας, όποτε μου αρέσει να ανακαλύπτω και άγνωστους καλλιτέχνες, τυχαία, από το Instagram.
Αλήθεια έχεις δημιουργήσει έργα χρησιμοποιώντας χλωρίνη;
Ναι, το «Frankenstein Heart». Έγινε με χλωρίνη και spray για γκράφιτι. Μου αρέσει να πειραματίζομαι με διάφορα υλικά, να τα αναμειγνύω μεταξύ τους. Άλλα πετυχαίνουν και άλλα όχι.
Σε ποια ψυχολογική κατάσταση αισθάνεσαι πιο δημιουργική;
Δεν είναι μια συγκεκριμένη. Βάζω κάτω τα τελάρα, τα χρώματα και τα πινέλα και ξεκινώ. Μπορεί να κάνω έναν πίνακα πολύ δυνατό, είτε είμαι σε καλή διάθεση είτε δεν είμαι, όπως και το αντίθετο. Το σίγουρο είναι ότι είναι η διέξοδός μου. Με ηρεμεί, με χαλαρώνει, με γεμίζει. Θεωρώ ότι όλοι πρέπει να έχουμε μια διέξοδο, κάτι δικό μας για να ξεφεύγουμε από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Έχει τύχει να διανύσω μία περίοδο –πρόσφατα– στην οποία δεν μπορούσα να ζωγραφίσω τίποτα, εξαιτίας της ξαφνικής κι επώδυνης απώλειας ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου.
Ιnfo: Η έκθεση της Ευρυδίκης Βασιλικού-Παπαντωνίου «Βάλτε λίγο χρώμα στη ζωή σας vol 2» παρουσιάζεται 15-30/3 στον Ιανό (Σταδίου 24)
