To diorama είναι ένα μικρό automaton, ένα μηχανικό θέατρο κλεισμένο μέσα σε μία βιτρίνα, με κούκλες και άλλα αντικείμενα που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα λούνα παρκ του 19ου αιώνα.
Το «Memory Lane» είναι ένα τέτοιο diorama που κατασκεύαζε επί δύο ολόκληρα χρόνια ο αμερικάνος καλλιτέχνης Mark Ryden, για να το παρουσιάσει στην έκθεση «The Gay Nineties West» που έγινε στο Λος Άντζελες το 2014.
Το «Μονοπάτι των Αναμνήσεων» λειτουργεί με ένα penny, ένα κέρμα, όπως όλα εκείνα τα γοητευτικά και λίγο σκιαχτικά παιχνίδια του αιώνα που αγάπησε τις μηχανές. Ρίχνεις το νόμισμα και όλο το σκηνικό αρχίζει να περιφέρεται ενώ ένα παλιό τραγούδι (του 1890), το «Daisy Bell» αρχίζει να ακούγεται. «Είμαι μισότρελος για σένα» λένε οι στίχοι ενώ όλα αυτά τα αθώα κουκλάκια περιστρέφονται – ανάμεσά τους και περίεργοι χαρακτήρες, διαβολικές φάτσες, σκελετοί και γυμνές κούκλες, δυσανάλογα τεράστια μωρά δίπλα στον Αβραάμ Λίνκολν (και τον δίδυμο αδερφό του, χα!).
Κάτι παράξενο συμβαίνει, μία ελαφριά ανησυχία σε πλημμυρίζει όπως αυτήν που εκπέμπουν όλα τα vintage παιχνίδια όταν σε κοιτάζουν με γυάλινα, ορθάνοιχτα μάτια, με το ένα βλέφαρο να μισοκλείνει παίζοντας παρανοϊκά.
Ένα παράξενο καρναβάλι από curiosities και γλυκές αμαρτίες στροβιλίζονται πάνω στις ράγες – ανάμεσα σε μυστηριώδεις καταπακτές, παράθυρα, περίεργα δωμάτια, χασάπικα που θυμίζουν χειρουργικό τραπέζι.
20°
