Μια άλλη πόλη. Μπορεί το Αμβούργο, που έμενε παλιά, ή το Βερολίνο, όπου κατοικεί σήμερα. Πλησιάζοντας σε ένα παράθυρο που κρέμεται στον τοίχο της Nitra gallery, μοιάζει σαν ή εγώ να την πλησιάζω, ή αυτή να έρχεται κατά πάνω μου. Αναρωτιέμαι. Είναι σίγουρα αυτή η κατασκευή και τεχνικά μα και καλλιτεχνικά, ως «θέα», μια φωτογραφική αποτύπωση - εκτύπωση που μπροστά στα μάτια μου και υπό γλυπτική συνθήκη, ανατρέπει κάθε τι που ήξερα για το μέσο; Έκπληξη, αντανακλαστική αντίδραση, μια άλλου είδους αναπαράσταση, ναι, ο Michel Lamoller είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά «θέματα» που κυκλοφορούν εκεί έξω στην εικαστική Αθήνα.
Οι φωτογραφίες του γίνονται ξαφνικά υλικό προς κατασκευή, οι εικόνες του δημιουργούν ένα μικρό σκηνικό. Φτιαγμένο πάλι από τις ίδιες, που πέρα από το τοπίο, ή τη λεπτομέρεια που συλλαμβάνουν, στη συνέχεια ανακατασκευάζουν το «θέμα» τους προσδίδοντάς του απτή υλικότητα. Μπορείς να αγγίξεις το καλοριφέρ που κρέμεται στον τοίχο, ή τα τούβλα. Μπορείς, σχεδόν, σαν να είσαι εκεί, να κατέλθεις στον φλοιό της Θεσσαλονίκης, όπως παραμένει ατόφιος στα έγκατά της, ως ιστορία εποχών, γεωλογικών ζωνών ή υπαρχόντων κτερισμάτων, όπως η πόλη συντίθεται μπροστά στα μάτια σου. Είχε περάσει και από τη Θεσσαλονίκη για Erasmus ο φιλαράκος.
Αυτό κάνει ο Lamoller στη Nitra του Κολωνακίου: προκαλεί τον θεατή να αντιδράσει, καθώς οι δυσδιάστατες φωτογραφίες του μετατρέπονται σε τρισδιάστατα φωτογραφικά αντικείμενα. Έκπληξη, εντατική παρατήρηση στα όρια της παιδικής απορίας - πώς το κάνει; Με πολύ κόπο, απαντά. «Ξέρεις, υπάρχει μια επίμονη και επίπονη διαδικασία μέχρι να φτάσω στο έργο. Μια τεχνική που περιλαμβάνει απανωτή επεξεργασία με layers στον υπολογιστή, εκτυπώσεις, γλασαρίσματα, απανωτές επιστρώσεις με κόλλα, ψαλιδίσματα, σαν χαρτοκοπτική. Έτσι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της παραγωγής, σχεδόν παύω να βλέπω το έργο, απορροφημένος που είμαι με το να το φτιάχνω».
Ένα σύμπαν από υπαινισσόμενες ψευδαισθήσεις που τόσο μαγικά ο Lamoller του προσδίδει θεατρικότητα κάνοντάς το να λειτουργεί σαν μικρές μακέτες από καθημερινές στιγμές. Τοποθετημένα στον χώρο της Nitra το καθένα σχεδόν μόνο του, τα έργα συνολικά προσομοιάζουν με τα πραγματικά αντικείμενα που απεικονίζουν. Κι ας δεν είναι αυτό μια πίπα, όπως θα έλεγε κι ο Μαγκρίτ. Γιατί στον Lamoller, αυτό είναι που με εντυπωσίασε: το διττό, το κοντράστ αλήθειας και ψέματος, ψευδαίσθησης και αλήθειας, κι όλα να συμβαίνουν με αλλαγές κλίμακας, που παρά τις συρρικνώσεις ή τις μεγεθύνσεις, ορίζει έναν άλλο κόσμο. Που όμως είναι αυτός, ο πραγματικός. Υπό τη δεινή ματιά-έργο του Michel.
Παράδοξος, βαθύς μα και ελαφρύς συγχρόνως, ο καλλιτέχνης νοηματοδοτεί με υψηλό επίπεδο στοχασμού φιλοσοφικού αλλά και τεχνική μάστορα χειρωνάκτη το «υλικό» του: εικόνες που με μια λοξή γωνία θέασης αλλά και κατασκευής μπορούν να γίνουν απόλυτα πιστευτές. Η προοπτική γίνεται εύπλαστη, τα αντικείμενα ανακατασκευάζονται, το γυαλί της σπασμένης κορνίζας που θα δεις δεν είναι γυαλί, μα χαρτί, όπως δεν είναι και σπασμένο. Έχει «συμβεί» γιατί ο καλλιτέχνης θέλησε να συμβεί. Κι έτσι εμφανίζεται το ερώτημα - κάθε μεγάλη τέχνη θέτει ένα ερώτημα: Ο καθένας μας, άραγε, εισέρχεται σε έναν κόσμο ή ήδη κατοικεί σε αυτόν κι ας μην τον βλέπει ή τον αντιλαμβάνεται μέσα στη μίκρο- ή μάκρο- πολυπλοκότητά του. Μια έκθεση σαν εξερεύνηση. Και μια αναγωγή αυτών που είδα στον άγριο κόσμο των μίντια, που ούτως ή άλλως σήμερα παράγει εικόνες «δουλεμένες», προκειμένου να πετύχουν το «επιδιωκόμενο» αποτέλεσμα, που προσομοιάζει με αυτό που πιθανόν ο Lamoller θέλει να σου πει. Αυτό: «Είναι τόσο εύκολο εύκολο να σε παραπλανήσω, ορίζοντας όπως εγώ θέλω να με δεις και να τον δεις». Αθήνα, πρέπει να το δεις, οι λέξεις δεν αρκούν, ούτε οι φωτογραφίες που ντύνουν αυτό το θέμα. Αφή, εμπειρία επίσκεψης και γωνία θέασης, αυτό θα βιώσεις, αν ψάξεις το σποτ της οδού Αλωπεκής.
Michel Lamoller, «A depthless world». Διάρκεια έως 17 Μαρτίου 2018, Nitra Gallery - Αθήνα, Αλωπεκής 34, Κολωνάκι, τηλ: 2130436697, www.nitragallery.com
20°
